BADE'M / TUTKU SERİSİ II - FİNAL

25.BÖLÜM - 001 BADE İŞ BAŞINDA

Bade 25. bölümle sizlerle... Bir Öpücük Masalı akşam paylaşılacak =)

“İyi günler ben iş görüşmesi için gelmiştim. Buket Kutlu.”
“Tabi Buket hanım, buyurun Burak bey sizi bekliyor.”
Bade sinirle sırıttı, ‘Ecelini bekliyor o ecelini!’ diye geçirdi içinden. -Bekliyormuş!

Asansöre bindiklerinde Bade titriyordu. Acaba hiç bu işlere girmese miydi? Ya bu eski çapkının kanı kaynarda buna sulanırsa? Bir çocuğuyla ortada kalırdı. Babası da bir yerlerine kına yakardı. Derin bir nefes alarak “Sakin Bade sakin...” diye mırıldanıp, kendini yatıştırmaya çalıştı.

“Bir şey mi dedin tatlım?”
“Yok ikizcan demedim bir şey. Hadi bakalım 001 Bade iş başında!”
“O 007 değil miydi?”

“Ben hep bir numarayımdır tatlım! Hah!” deyip, indi asansörden. “Aha ilk taş!” dedi yanından kıvırtarak geçen kıza bakarak. “Kıvırtmaya bak, sanki podyumda iç çamaşırı defilesinde!” Telefonunu çıkarıp, videoya çekti. “Bu bir!”
Bekleme bölümüne geçtiklerinde, diğer kız Burak'ın odasına doğru devam etti.

“Eva inşallah sulanmaz ya!”
“İnşallah tatlım!” dedi ve elini tutup sıkarak zavallı gibi baktı kıza.
Koltuklara oturduklarında kulaklıkların birini Eva birini Bade takmıştı.
Bade bir yandan da etrafı kolaçan ediyordu, “Asistanı nerede acaba?” Oradan geçen bir sarışına bakarken gözlerini kısıp, kıza seslendi; “Şişt! Pişt! Bak bi?” -çakma sarışın bir de.

“Buyurun?”
“Sen Burak beyin asistanı mısın bakıyım?” dedi kızı baştan aşağı süzerken.
“Hayır, onun asistanının özel odası var efendim. Şu kapı ile Burak beyin odasının arasında. Asu hanım.”

Bade kalbini tuttu, şimdi doğurabilirdi ya da ölebilir. Her hangi biri işte! “Tamam sen git! Bizi gördüğünü de kimseye şey etme, eşkâl falan verme yani!” Eva’ya döndü. “Ay öldürürüm ben bu adamı Eva! Özel oda ne lan?” diye cırladı.
“Dur bak konuşmaya başladılar.”
-

“Demek daha önce pek bir iş deneyiminiz yok.”
“Hayır. Ama hemen öğrenirim. Emin olabilirsiniz.”
“Anladım. Ama şu bir gerçek ki, güzelliğiniz baş döndürücü. Sırf bu yüzden sizi bu şirkette tutabilirim.” -Yedim seni adam! bittin oğlum sen!
“Bunu sizden duymak çok hoş.” -Hoşt, köpek!
“Konuşmamıza içerideki odamda devam edelim mi? Hem bir şeyler içeriz.”
“Tabi.”
“Çantanız kalsın, ihtiyacınız olacağını sanmıyorum.”

---
Bade yerinden fırladı. “Yedim seni pis zampara!” dedi ve odaya doğru yürüdü.
“Biraz beklesek mi? Tam suç üstü yapardık. Bade dur Allah aşkına ya! Çok yanlış zamanlarda girmesek-”

“Aç kamerayı Eva!” diye bağırdı ve ilk büyük ahşap kapıyı açtı. Diğer kapıya bakmadan kocasının da kapısını açıp, gürledi “Burak!”
Burak ellerini göğsünde birleştirmiş, kapıya doğru bakıyordu. Yanında da kız başı önce duruyordu.

“Sana inanamıyorum demeyeceğim, çünkü dünden rahat durmayacağının farkındaydım. Ama açıkçası bu kadarını beklemiyordum.”
Bade önce yutkundu. Kafasını kaşıyarak ikizine dönünce, Eva “Dedim sana bir bekle!” diyerek kızı dürttü. “Rezil olduk!”

Bade sonra tuttuğu manken kıza baktı “Beceriksiz. Sen çık.”
Manken kızın çıkışı ile Eva sevimli bir şekilde gülümsemeye çalıştı, “Oldu o zaman. Sizin karı koca konuşacaklarınız vardır, ben yavaştan-“
Bade “Kalıyorsun!” diye tıslasa da Burak karısının sözünü keserek “Çıkabilirsin baldız,” dedi.