Φεύγω απο την κουζίνα και γυρνάω πίσω εκεί που ήταν η Adriana για να της μιλήσω. Την βλέπω, είναι ακόμη με αυτήν την παρέα, την πλησιάζω και κάθομαι δίπλα της.
Μετά απο κανά τέταρτο και αφού ήδη είχα γνωριστεί με τα παιδιά είπα οτι έγινε στην Adriana η οποία είχε μείνει και με κοιτούσε με το στόμα ανοικτό.
"Ουαου μπράβο Sel μπορείς να τον κερδίσεις πάλι, έτσι δυνατά." Τι;; δεν κατάλαβε καλά.
"Οπα κάτσε. Πλέον είμαστε μόνο φίλοι."
Η μήπως όχι;
"Ναι άστα, αυτά σε έχω δει πως τον κοιτάς και κάθε φορά που μιλούσε σε μένα ήσουν κόκκινη απο θυμό."
Προφανώς και είχε δίκιο. Εγώ τον ήθελα, αυτός όχι, του έκανα την πρόταση για να το πλησιάσω, δεν άντεχα μακρυά του. Εξάλλου είχα αφορμή, αφού τον άφησε πρέπει να τον βοηθήσω να βρει άλλη που θα του αξίζει. Γαμώτο, μακάρι να ένιωθε όπως ένιωθα εγώ. Κάθε φορά που τον βλέπω παγώνω, τρέμω, δεν μπορώ να τον κοιτάζω στα μάτια, το βλέμμα του με καίει λες και το κάνει επίτηδες. Δεν πρέπει να σκέφτομαι έτσι. Είμαστε φίλοι. Απλά δύο φίλοι. Δεν θα καταλήξει πουθενά όλο αυτό. Εξάλλου πόσος καιρός να μου μένει και μένα; Κάθε μέρα νιώθω και πιο αδύνατη εξασθενώ και το παραμικρό φως με καταστρέφει. Οι ζαλάδες και το πρήξιμο στα άκρα μου εμφανίζονται πλέον όλο και πιο συχνά. Και θεραπεία; Θεραπεία δεν υπάρχει.
Μερικές φορές πιστεύω πως θα έπρεπε ν' αφήσω αυτόν τον κόσμο. Δεν έχω και πολλούς δίπλα μου. Δεν θα νοιαστεί κανείς αν φύγω. Αν πεθάνω απλά θα δουν το κηδειόχαρτο μου σε εναν τοίχο και θα πουν << η καημένη η κοπέλα, κρίμα ήταν και τόσο νέα>> τίποτα άλλο. Κανείς δεν ενδιαφέρεται. Η στην κηδεία μου τι θα γίνει;;; Θα μαζευτούν γνωστοί και άγνωστοι σε ενα νεκροταφείο απλα θρηνώντας εμένα. Που κανένας δεν με ήξερε, γιατί κανείς δεν ήθελε να με μάθει. Και τι θα κάνουν;;; Απλά θα αφήνουν κόκκινα η άσπρα τριαντάφυλλα πάνω από την ταφόπλακά μου για να σηματοδοτήσουν το πόσο γρήγορα έφυγα. Και μετα;;; Τι θα γίνει;; Τίποτα. Γνωστοί άγνωστοι θα με ξεχάσουν και θα συνεχίσουν ακομπλεξάριστοι την ζωή τους, δεν τους αδικώ γιατί έτσι είναι η ζωή μωρό μου, μικρή και αναπάντεχη ποτέ δεν ξέρεις τι σου φυλάει η μοίρα ή ο θεός εκεί πάνω, γιατί κανείς δεν ξέρει αν θα ζήσει η αν θα πεθάνει.
Βαριεμαι παιδια
Πως είστε;;;
Φιλιααα
Instagram: @_mairouu_
YOU ARE READING
Drag me to hell.
Teen FictionΣε γνώρισα και ένιωσα ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος πάνω σε αυτόν τον κόσμο. Ύστερα σε παρατηρούσα και σκεφτόμουν το μέλλον μου μαζί σου. Μόνο μαζί σου. Το πως θα γελάμε μαζί, πως θα συζητάμε, πως θα σου κάνω έρωτα και πως θα με κάνεις να αγαπήσω. Σε...
