Drag me to hell.

Κεφάλαιο 17ο.

Μετά από 2 εβδομάδες.

Πλέον δεν ξέρω τι κάνει αυτός. Δεν μιλάμε, βρεθήκαμε άλλη μια φορά για να ολοκληρώσουμε την εργασία, την οποία παραδώσαμε. Η καθηγήτρια είπε οτι ήταν υπεροχή, αλλά ακόμη δεν ξέρουμε αν θα ανέβει το έργο μας και ποιοι θα είναι οι ηθοποιοί, δεν με ενδιαφέρει κιόλας.

Με την Adriana δεν μιλάω, εννοείται πως έμαθα για το φιλί τους, εγώ και όλο το σχολείο. Ο Blake προσπάθησε να μου εξηγήσει, αλλά δεν το άφησα. Εξάλλου γιατί να το έκανε; Στην άλλη είπα ότι δεν θέλω να την ξαναδώ, με είχε προδώσει, ενώ είχε καταλάβει οτι κάτι συνέβαινε.

Έχω δεθεί με την Σαββίνα και την Σίσσυ, που είναι και αυτές στο τμήμα μου, εννοείται πως έχω αλλάξει θέση να είμαι μακριά απο το ζεύγος. Βασικά δεν ξέρω καν τι παίζει μαζί μεταξύ τους. Καλά στέφανα να πω; Θα πω. Κάθομαι με τον Sebastian, τελικά είναι πολύ κομπλε παιδι.

Εδώ και μια βδομάδα έχω αρχίσει και βγαίνω με τον Andrew. Τελικά είναι πολύ καλός, καμία σχέση με αυτό που έδειχνε, είναι πολύ αστείος και γλυκός. Περνάω καλά μαζί του. Πιστεύω οτι του αρέσω κιόλας αλλά δεν νομίζω οτι μπορώ να κάνω κάτι μαζί του. Απλά δεν μου βγαίνει. Αλλά κανείς δεν ξέρει το μέλλον.

Η γιαγιά γύρισε απο το ταξίδι πιο ανανεωμένη από ποτέ, δεν θέλω καν να ξέρω τι έγινε σε αυτό το ταξίδι. Με τον μπαμπά μου μιλάμε σχεδόν κάθε μέρα πλέον και απ' οτι έμαθα γνώρισα και κάποια γυναίκα, είμαι πολύ χαρούμενη για αυτόν και περιμένω να την γνωρίσω.

[...]

Το κουδούνι χτυπάει και βγαίνω έξω απο την τάξη των εικαστικών, κουβαλώντας τον καμβά μου και τα πινέλα μου, η Σαββίνα έρχεται κοντά μου.

"Εππ κορίτσαρε πως πήγε το μάθημα;"

Αυτό το κορίτσι το αγαπώ παρά πολύ πάντα με κάνει να γελάω.

"Μια χαρά, κοίτα και τι έφτιαξα."

"Ουάου, Sel έχεις ταλέντο, ίσως θα έπρεπε να το αξιοποιήσεις αυτό."

"Εε ναι οτι πεις.. Τι μάθημα έχεις τώρα;"

"Φυσική, εσύ;"

"Αρχαία."

Μπορεί να είμαστε ίδιο τμήμα αλλά είμαστε διαφορετική κατεύθυνση, οποτε χωριζόμαστε.

"Ωραία θα τα πούμε γιατί πρέπει να φύγω."

"Εντάξει τα λέμε στο σχόλασμα."

Συνεχίζω να προχωράω ανενόχλητη στους διαδρόμους, όταν ενα γομάρι πέφτει πάνω μου και με κάνει να πετάξω αυτά που κρατούσα.