Drag me to hell.

Κεφάλαιο 15ο.

Περπατάω, βασικά, σέρνομαι, η κοιλιά μου με πονάει απίστευτα και θέλω να βγάλω όλον τον εσωτερικό μου κόσμο. Το δέρμα μου έχει γίνει κόκκινο απο το ξύσιμο. Εγώ είμαι εδώ στο σουπερμάρκετ της γειτονιάς επειδή δεν έχω ζωή και πρέπει να κάνω τα ψώνια τηε εβδομάδας καθώς η γιαγιά Scarlet έφυγε για την εκδρομή που λέγαμε. Απο σήμερα ξεκινάει το πάρτυ, δηλαδή ποιο πάρτυ; Εγώ να κάθομαι σπίτι να διαβάζω να βλέπω σειρές και ταινίες, σε εξαίρεση αν καλεσω κάποιον.

Παίρνω το καλαθάκι μου και πηγαίνω στο διάδρομο με τις σοκολάτες. Ναι λογικό. Εκεί βλέπω ένα ζευγάρι να είναι αγκαλιά και να προσπαθούν να διαλέξουν μια σοκολάτα. Το ξέρω οτι αυτό το γλύκισμα δεν είναι και το πιο σημαντικό πράγμα στον κόσμο αλλά σημασία έχει με ποιον θα την μοιραστείς.Είναι τόσο όμορφοι κάθομαι και τους χαζεύω εντελώς αδιάκριτα. Εξάλλου φημίζομαι για αυτό.

Μετά απο τρία λεπτά βλέπω το αγόρι να με κοιτάει να λέει κάτι στην κοπέλα του και να αλλάζουν δρόμο. Ναι είμαι αδιάκριτη, αλλά τόση ώρα που τους κοιτούσα φανταζόμουν τον εαυτό μου στην ίδια σκηνή με τον Blake. Στην αναφορά του ονόματός του κουνάω το κεφάλι μου για να βγω απο τις σκέψεις μου. Πρέπει να ολοκληρώσω τα ψώνια μου να γυρίσω σπίτι και να ψάξω πληροφορίες για αυτήν την περιβόητη συγγραφέα. Τρέχα γύρευε τι θα βρω πάλι.

[...]

Ανεβαίνω τις σκάλες και παίρνω στα χέρια μου το λάπτοπ και πατάω στην αναζήτηση -Sarah Kane και οφείλω να ομολογήσω οτι είναι αρκετά διάσημη. Εγώ δεν την ήξερα καν.

"Λαχταρώ"

"4,48 ψύχωση"

"Blasted"

Πολλά και διαφορετικά ποιήματα, πεζά, κείμενα. Φαινόταν οτι κάτι την έτρωγε οπότε έβρισκε λύτρωση στις σελίδες.
Αποφασίζω να πάω πιο κάτω.

"Το "Crave" ("Λαχταρώ") είναι το προτελευταίο έργο που έγραψε η Σάρα Κέην πριν από την αυτοκτονία της τον Φεβρουάριο του 1999. Γραμμένο για τον αγαπημένο της, που τον ήθελε τόσο πολύ αλλά αυτός δεν ήξερε καν οτι υπήρχε.

Γραμμένο για ενα πάθος, για μια αγάπη που δεν την έμαθε ποτέ και βρέθηκε μόνο στις σελίδες. Ένα απο τα καλύτερα ποιήματα για να εκφραστούν όλα αυτά που νιώθουμε, αγάπη, πόνος, φόβος,θλίψη, ανησυχία και όλα αυτά απο τι; Απο ένα μισοξυσμένο μολύβι και ενα μυαλό σε νιρβάνα. Τι να πρωτοκατέβει εκείνη την ώρα; Ο φόβος για την αυτοκτονία ή τρέλα που ένιωθε για αυτόν τον άνθρωπο;