Σήμερα έρχεται ο πατέρας μου με την καινούργια του σύντροφο είμαι πολύ αγχωμένη για αυτό, έχουν περάσει 4 μέρες από τότε που έγινε το περιστατικό με την γιαγιά μου και για να πω την αλήθεια έχει ξανασυμβεί, ίσως σε χειρότερο βαθμό, αλλά δεν μου λέει τίποτα και αυτό είναι που με φοβίζει.
Με την αγωγή πάνε όλα καλά. Σχεδόν δηλαδή. Τα καλά είναι ότι κανείς δεν έχει καταλάβει ότι έχω ξεκινήσει τα φάρμακα, αλλά η δόση τους είναι αρκετά ισχυρή. Έχω περισσότερο πόνο απ'οτι πριν και περισσότερο πρήξιμο, αλλά για κάποιο ηλίθιο λόγο εγώ δεν τα παρατάω.
Από τις σκέψεις μου με αποσπάει ο ήχος του τηλεφώνου, κατεβαίνω στον κάτω όροφο να το σηκώσω αφού για μια ακόμη φορά είμαι μόνη μου στο σπίτι.
"Ναι παρακαλώ τι θα θέλατε;"
"Όχι δεν είναι εδώ αυτήν την στιγμή θα θέλατε να της μεταφέρω κάτι;"
"Ωραία ευχαριστώ τα λέμε."
Αυτό ήταν πολύ περίεργο. Ήταν από κάποια κλινική και ζητούσαν την γιαγιά μου για να πάρει καποιες εξετάσεις που έκανε.
Μου φαίνεται πως εγώ ζω στο σκοτάδι τόσο καιρό και δεν το ξέρω. Θα πρέπει να μάθω τι συμβαίνει.
Κάθομαι στον καναπέ και αναμνήσεις απο το χθεσινό ραντεβού μου με τον Blake έρχονται στο μυαλό μου. Ήταν τόσο υπέροχα. Πήγαμε για φαγητό και μετά μια βόλτα στην παραλία, σχεδόν μου ζήτησε να είμαστε μαζί αλλά δεν ξέρω γιατί δεν το ολοκλήρωσε, όχι οτι με πειράζει η σχέση που έχουμε. Που δεν έχουμε δηλαδή απλά όλο αυτό είναι ωραίο.
Εξάλλου δεν θα ήθελα να έχω σχέση όχι οτι έχει να κάνει με τον Blake απλά σε αυτήν την κατάσταση δεν θέλω να το σκέφτομαι.
Το κουδούνι χτυπάει και μέσα μπαίνω η γιαγιά μου με τον Blake κρατώντας σακούλες απο ψώνια
"Καλώς τους." Ψιθυρίζω και ο Blake μου δίνει ένα φιλί στο κεφάλι. Αφού έχουν τακτοποιήσει όλα τα πράγματα αποφασίζω να μιλήσω.
"Blake θα μπορούσες να πας πάνω και να με περιμένεις; Θέλω να μιλήσω λίγο στην γιαγιά μου." Χωρίς να μου απαντήσει παίρνει τον δρόμο για το δωμάτιό μου.
"Γιαγιά πήραν απο μια κλινική τηλέφωνο και είπαν να περάσεις από κει για να πάρεις κάποιες εξετάσεις, λοιπόν τι συμβαίνει;;"
"Τίποτα, απλά έκανα το τσεκ απ που κάνω κάθε χρόνο." Η φωνή της δεν είναι σταθερή και όταν μιλάει δεν με κοιτάει. Μπορώ να καταλάβω απο χιλιόμετρα οτι μου λέει ψέματα.
YOU ARE READING
Drag me to hell.
Teen FictionΣε γνώρισα και ένιωσα ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος πάνω σε αυτόν τον κόσμο. Ύστερα σε παρατηρούσα και σκεφτόμουν το μέλλον μου μαζί σου. Μόνο μαζί σου. Το πως θα γελάμε μαζί, πως θα συζητάμε, πως θα σου κάνω έρωτα και πως θα με κάνεις να αγαπήσω. Σε...