Life is the art of dying.
-Atticus.Ανοίγω τα μάτια μου και κοιτάζω τον χώρο γύρω μου. Καταλαβαίνω πως βρίσκομαι στο δωμάτιο μου και βγάζω μια ανάσα ανακούφισης. Στηρίζομαι στους ώμους και σηκώνομαι αργά ενώ νιώθω έναν οξύ πόνο στο κεφάλι μου και πέφτω πάλι πίσω.
Με τις παλάμες μου ακουμπάω το κρανίο μου προσπαθώντας να κάνω τον πόνο να σταματήσει αλλά μάταια. Ο οξύς πόνος συνεχίζεται και εγώ βγάζω μια κραυγή πόνου.
Σηκώνομαι σιγά σιγά και προσπαθώ να βρω την ισορροπία μου καθώς ζαλίζομαι απίστευτα. Το δωμάτιο είναι πολύ σκοτεινό κάτι που με δυσκολεύει να κινηθώ.
Απλώνω το χέρι μου στο μαξιλάρι όμως σταματάω για λίγο και το παρατηρώ. Οι άκρες των δακτύλων μου έχουν ασπρίσει και καθώς τις κάνω γροθιές μπορώ να διακρίνω τα κόκαλά μου αλλά και το τρίξιμο των ίδιων.
Με τα μάτια μου εξερευνώ το υπόλοιπο κορμί μου και παρατηρώ πως τα περισσότερα σημεία είναι κατακόκκινα και πρησμένα. Κουνάω το κεφάλι μου για να διώξω αυτήν την σκέψη που μου λέει πως κάτι δεν πάει καλά.
Ακουμπάω το μαξιλάρι και νιώθω κάποιες τούφες μαλλιών εκεί πάνω. Αυτόματα με το άλλο μου χέρι πιάνω το πίσω μέρος του κεφαλιού και καταλαβαίνω πως λείπει ένα μεγάλο κομμάτι από μαλλιά εκεί.
Γουρλώνω τα μάτια μου και νιώθω την καρδιά μου έξω από το σώμα μου. Νιώθω κάθε φλέβα και κάθε σταγόνα αίματος που περνάνε μέσα σε αυτές. Το δεξί μου χέρι αρχίζει τον τρελό χορό του, τρέμοντας. Κοιτάω στην μεριά του Blake και διακρίνω ένα χαρτάκι. Το πιάνω στα χέρια μου και λέει πως θα επιστρέψει σύντομα. Το αφήνω πίσω και με αργά βήματα παίρνω τον δρόμο για το μπάνιο.
Στέκομαι στον καθρέπτη χωρίς να έχω σηκώσει το κεφάλι μου. Ίσως να μην το κάνω. Να μην αντικρίσω σήμερα τον εαυτό μου. Από την άλλη πρέπει να αντιμετωπίσω την δύσκολη πραγματικότητα.
Αφήνω άλλη μία κουρασμένη ανάσα και σηκώνω το κεφάλι μου.
Το θέαμα με τρομάζει. Τεράστιοι μαύροι κύκλοι καλύπτουν το μεγαλύτερο μέρος των ματιών μου. Το δέρμα μου είναι τόσο ξηρό και πανιασμένο σαν να έχω να πιω χρόνια νερό.
Ένας έντονος βήχας με πιάνει σαν να έχει κολλήσει κάτι στον λαιμό μου. Πιάνω τον λαιμό και προσπαθώ με όλη μου την δύναμη να βγάλω αυτό που υπάρχει εκεί μέσα. Μετά από πολλή προσπάθεια το μόνο που βλέπω στον νιπτήρα είναι μερικές κηλίδες αίματος.
YOU ARE READING
Drag me to hell.
Teen FictionΣε γνώρισα και ένιωσα ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος πάνω σε αυτόν τον κόσμο. Ύστερα σε παρατηρούσα και σκεφτόμουν το μέλλον μου μαζί σου. Μόνο μαζί σου. Το πως θα γελάμε μαζί, πως θα συζητάμε, πως θα σου κάνω έρωτα και πως θα με κάνεις να αγαπήσω. Σε...