Κεφάλαιο 37ο.

180 19 8
                                    

Και όλα πλέον πάνε πολύ καλά. Το σχολείο επιτέλους τελείωσε, οι εξετάσεις το ίδιο. Έχω κάνει αίτηση σε αρκετά πανεπιστήμια περιμένοντας κάποιο να με δεχτεί αν προλάβω δηλαδή.

Με τον Blake τα πάμε πολύ καλά.

Επιπλέον έχω πάρει μια πολύ μεγάλη απόφαση. Εδώ και μέρες προσπαθώ να βρω τον βιολογικό μου πατέρα και έμαθα πως μένει εδώ. Δουλεύει σε μια καφετέρια στον κεντρικό δρόμο οπότε σήμερα θα πάω να τον συναντήσω. Πιστεύω πως είναι η κατάλληλη ώρα.

Ο Blake γνωρίζει τι πάω να κάνω και δεν ήταν απόλυτα συμφώνως με αυτό. Φοβάται πως δεν θα θέλει να με γνωρίσει και θα στεναχωρηθώ αλλά δεν πειράζει η προσπάθεια μετράει.

Παίρνω την τσάντα μου και βγαίνω από το σπίτι. Ο καιρός είναι πολύ φωτεινός πράγμα που με ενοχλεί αφάνταστα και πρέπει να πηγαίνω πάντα από τις πιο σκοτεινές μεριές.

[...]

Βρίσκομαι έξω από την καφετέρια όπου δουλεύει και κάθομαι εδώ για πέντε λεπτά και δεν ξέρω τι να κάνω. Να μπω ή όχι; Θα θέλει να με γνωρίσει ή τσάμπα κάνω τόση προσπάθεια;

Ξεφεύγω από τις σκέψεις και κάνω δειλά βήματα προς το μαγαζί, φτάνω στην πόρτα και την ανοίγω.

Είναι ένα σχετικά μικρό μαγαζάκι με ωραία διακόσμηση. Κοιτάζω γύρω μου και βλέπω δύο νεαρούς που δουλεύουν ως σερβιτόροι αλλά κανέναν που να είναι πάνω από 40 ετών.

Πλησιάζω απογοητευμένη την μπάρα.

"Τι θα θέλατε;" Με ρωτάει κάποιος με αρκετά βαθιά φωνή, ακούγεται μεγάλος. Μιας και δεν έχω σηκώσει το βλέμμα μου για να τον αντικρίσω.

"Ένα χυμό πορτοκάλι παρα-..." Και τότε συνάντησα αυτόν τον άνθρωπο. Τον άνθρωπο που του έμοιαζα εκπληκτικά πολύ. Ήμουν σίγουρη πως ήταν αυτός. Καθώς δεν απαντάω του κάνει έκπληξη και γυρίζει και αυτός να με κοιτάξει. Το πρόσωπό του αλλάζει και φαίνεται αρκετά έκπληκτος.

"Γνωριζόμαστε από κάπου;" Οι λέξεις από το στόμα του βγαίνουν με δυσκολία.

"Υποθέτω πως ναι. Είμαι η Σελήνη. Η κόρη της Bonny Bennet." Τον κοιτάω αγχωμένη και αφού ακούσει τα λόγια μου το ποτήρι που κρατούσε του πέφτει κάτω.

"Δεν μπορεί." Ψιθυρίζει. Φεύγει από τον πάγγο, παίρνει το χέρι μου και με οδηγεί στο πίσω μέρος του μαγαζιού όπου έχει κήπο και μερικά καθίσματα.

"Και ναι λοιπόν εγώ είμαι. Από ότι φαίνεται μοιάζουμε εκπληκτικά οπότε κανένας δεν θα μπορούσε να το αρνηθεί πως είμαι κόρη σου."

Drag me to hell.Where stories live. Discover now