Drag me to hell.

Κεφάλαιο 13ο.

Μετά από 2 ώρες διαβάσματος και αφού η ώρα έχει πάει 6 αποφασίζω να κατέβω κάτω και να μιλήσω στην γιαγιά μου για αυτό που με 'τρωγε εδώ και καιρό. Το όνειρο που είδα.
Κατεβαίνω τις σκάλες και την βλέπω να κάθεται στο σαλόνι.

"Γιαγιά μου, θα ήθελα να σου μιλήσω." της ακουμπάω το χέρι μαλάκα. Ίσως να ξέρει τι έχει συμβεί.

"Πες μου κορίτσι μου οτι θες." μου λέει με το πιο γλυκό χαμόγελο που έχω δει ποτέ απο αυτήν.

"Να πριν κάτι μέρες είχα δει ένα παράξενο όνειρο με την μαμά που μου έλεγε να προσέχω γιατί μπορεί να συμβεί κάτι σε κάποιο άτομο που αγαπώ, αλλά το πιο παράξενο ήταν πως μου είπε οτι είχα εναν αδελφό. Θα σε παρακαλούσα πάρα πολύ να μου πεις οτι ξέρεις χωρίς να μου κρύψεις την αλήθεια."

Η γιαγιά μου κοκάλωσε δεν ήξερε τι να πει. Τώρα πλεόν είμαι σίγουρη οτι κάτι ξέρει.

"Κορίτσι μου, πλέον είσαι μια ηλικία που χρειάζεται να ξέρεις, σε εναν χρόνο γίνεσαι ενήλικη. Η αλήθεια είναι οτι η μητέρα σου ήταν έγκυος σε πρώτο παιδί που ήταν αγόρι όμως το έχασε και μετά απο έναν χρόνο ήρθες εσύ. Η αλήθεια είναι οτι μητέρα σου όντως πέθανε σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα καθώς ερχόταν απο την δουλειά της. Αυτό δεν στο κρύψαμε. Τώρα γι αυτό που σου είπε, απλά πρόσεχε τα άτομα που αγαπάς κορίτσι μου και να μην στεναχωρείς κανέναν."

"Δεν θα σου πω οτι είμαι ευχαριστημένη που έμαθα αργά την αλήθεια αλλά τουλάχιστον μου την είπες έστω αργά και σε ευχαριστώ. Ξέρω οτι η μαμά με αγαπάει και προστατεύει απο κει πάνω. Γιαγιά κάτι τελευταίο, δεν θα ήθελα να μάθει ο μπαμπάς για την συζήτηση που είχαμε. Συγγνώμη, πρέπει να πάω πάνω να ετοιμαστώ θα βγω με τον Blake."

"Εντάξει αγάπη μου καλά να περάσεις και να προσέχεις."

Πότε πέρασε η ώρα ούτε που το κατάλαβα. Ντύθηκα εντελώς όπως να 'ναι και βγήκα απο το σπίτι, τον είδα ήταν εκεί και με περίμενε, ήταν τόσο όμορφος. Δεν μου μίλησε απλά ήρθε εκεί και με αγκάλιασε, δεν ήθελα φύγω απο κει ένιωθα τόσο ασφαλής, μόνο με αυτόν ένιωθα καλά, με αυτόν ήθελα να είμαι, να είμαστε μαζί, να περπατάμε, να συζητάμε πάλι για το μέλλον, να ζηλεύουν όλες και όλοι επειδή θα ήταν δικός μου και εγώ δική του. Θα έδινα τα πάντα για να ήμασταν μαζί.

Στο αυτοκίνητο δεν μιλήσαμε πολύ, απλά κοιταζόμασταν τίποτα άλλο, προσωπικά δεν με χάλαγε τον θαύμαζα.

"Εε Sel με ακούς;"
Κούνησα το κεφάλι μου και είδα πως είχαμε φτάσει σε μικρό φαστφουντάδικο. Άνοιξα την πόρτα του αυτοκινήτου και προχώρησα προς το μαγαζί χωρίς αυτόν. Αφού μπήκα μέσα απαλή μουσική jazz πλημμύρισε τα αφτιά μου, ο φωτισμός τόσο τέλειος, μπλε, το αγαπημένο μου χρώμα. Βρήκα ενα τραπέζι προς το βάθος και έκατσα εκεί μετά απο λίγο ήρθε ο Blake, έκατσε απέναντί μου.