- Ağlamamın nedeni sendin Ross dedim
Üzülmüş bir şekilde şaşırdı.
- Benmiydim? Kahretsin! Ben ne yaptım seni o kadar üzücek?
- Yaa aslında çok fazla değil de yani ben biraz abarttım.
Olayı bir yerlerden geçiştirmeye çalışıyordum ama karşımdaki kişi Ross Lynch! Bu işin peşini ben söylemesem bile asla bırakmaz eminim.
- Eğer hatam neyse öğrenmem lazım ve kesinlikle düzeltmem lazım seni daha fazla üzmeye kalbim izin vermez.....yani...ben izin vermem. Kendime...
Ne dedi öyle o? Bu cümleleri söyledikten sonra utanmış olmalı ki gözlerini gözlerimden kaçırdı. Dediği şey çok tatlıydı. Hele o son söylediğini değiştirmeye çalışması... Bu kadar tatlı olmak zorundamıydı? Bunları düşünürken onun gözlerinin içine bakıyor ve gülümsüyorum. Onun gözlerine bakıpta gülümsememek mümkün değil.
- Evet?
Kendime geldim ve
- Ahh şey dün sabah bana ters davrandın ondan ya da ben öyle olduğunu sandım.
Üzüldü. Keşke onun bana ters davrandığını söylemeseydim.. Ama o kızla öpüşmen deseydim ondan hoşlandığımı anlayacaktı. Bunu bilmesini istemem.
Ne diyeceğini bilmiyormuş gibiydi. Tam bir şey söyliyecekken ağzı kapanıyordu.
- Çok ama çok özür dilerim. Ben.. bak.. çok PİŞMANIM. Nasıl düzeltebilirim? Lütfen söyle!
Öp beni demek isterdim. Ama olmazdı. Hem Eliot ı aldatmış olurdum. Hem o da kız arkadaşını aldatmış olurdu. Ama bir dakika? Neden böyle düşünüyorum? İlk olarak ben ona öp beni dediğimde o beni öpermiydi?
- Sarılman yeter, en azından yanımda olduğunu bileyim dedim çok içten söylemiştim bunları.
Gülümsemesiyle birden sarılması bir oldu.
Sımsıkı SARILDIK.
Sanki vedalaşıyor gibiydik. Aslında bu doğruydu. Yakında birbirimizi bırakıp sevgililerimizin yanına gidecektik. Birbirimizi bırakmış ya da şöyle mi demeliyim o beni bırakmış olacaktı.
Ona sarıldığımda içime huzur doluverdi. Onun bana sarılmasıyla dün o kızla öpüşmesini, ağlamamı hepsini birden unuttum. UNUTMAK GÜZEL.HATIRLAMAK KÖTÜ SADECE. Hiç ayrılmak istemiyordum. Ama...
- Okula geç kalıyoruz dedi
Hemen ayrıldık ve birbirimize gülümsedik. Sonra hızla yürümeye devam ettik.
......................................
Ross un ağzından
Onu omuzlarından tutup dünle ilgili tüm hislerimi ve düşüncelerimi anlatmak azıcıkta olsa beni rahatlatmıştı. Bunları söyledikten sonra küçük ve masum bir gülümsemeyle karşılık vermesi çok hoşuma gitmişti.
Ağlamasının nedenini sorunca
- Ağlamamın nedeni sendin Ross dedi.
Biliyordum. Bunu hissetmiştim. Ama bunu ondan duymak kendime olan kızgınlığımı daha çok arttırmıştı. Hem şaşırmış hem üzülmüştüm. Kendime olan kızgınlığımı sözlerime döktüm.
- Benmiydim? Kahretsin! Ben ne yaptım ki seni o kadar üzücek? Dedim bunu ondan duymak istiyordum.
- yaa aslında çok fazla değilde yani ben biraz abarttım. Dedi . Bence şuan olayı geçiştirmeye çalışıyor. Söylemezse de ben Ross Shor Lynch im bunun peşini bırakmam!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
RAURA-LOVE STORY (TÜRKÇE) (MC_smiler)
Fanfic(BİR RAURA HİKAYESİDİR.) İyi bir tanışma olmasa da tanıştılar. Ama o kavga ile başlayan iletişimin aşka bürüneceğini bilmiyorlardı. Bazı şeylerden habersizlerdi ama birbirlerine hep âşıktılar. Aralarına çok kişi girdi. Onları rahatsız etti. Hatta b...
