RAURA-LOVE STORY (TÜRKÇE) (MC_smiler)

RAURA-LOVE STORY<3 28-ZORLAMA KÖTÜ BİR ŞEYDİR.

.......KOSKOCA BİR 3 HAFTA SONRA.....

Ross un ağzından

Rydel ve Ratliff ın da artık beraber olması tüm her şeyi düzen içine sokmuştu. Herkes mutluydu. Riker biraz tepki gösterdi ama sonra bu aşka karşı gelmedi ve mutlu oldu. Her şey mükemmel. Her şey muhteşem. Hiçbir şeyde sorun yok.

Harry ile konuşa konuşa, takıla takıla yakın arkadaş olmuştuk. Gerçekten iyi birisiydi ve Laura ile bir amacı yoktu. Bu benim sevindiğim tarafıydı. Ama Laura hâlâ Bridgit le pek iyi arkadaş olamadı. İyilermiş gibi gösterse de içten içe kin gütüyor, bunu biliyorum. Arkadaş olması için zorlamıyorum. Zorlamak kötü bir şeydir.

.....

Artık gerçekten okulun başladığını anlamıştık. Sınavlar başlamıştı ve benim için durumun pek iç açıcı olduğunu söyleyemem. Derslerim iyi değildir. Bu doğru. Herkes biliyor. O yüzden ailem benden fazla bir şey beklemiyor. Zaten üniversiteye gideceğimi de sanmıyorum.

Daha yeni sınavdan çıkmıştık. Sınavdan çıktığım gibi Laura nın sınıfına gittim. Onu hiçbir sınav sonrası böyle görmemiştim. Sırasında öyle umutsuzca ve hayalleri kırılmışça oturuyordu. Gözlerinde öyle bir hüzün vardı ki dokunsan ağlayacakmış gibi duruyordu. Onu öyle görmek bana acı veriyordu. İçim sızlıyordu. Onun yüz ifadesine bürünüp yanına gittim ve kolumu atarak yanına oturdum. Yüz ifadesini ve odaklanarak baktığı noktayı değiştirmemişti.

- Sevgilim. İyi misin? Diye sordum. Engel olamayacağım bir şekilde sesim titremişti. Hüzüntüsünü bana da hissettiriyordu.

- Hiç iyi değilim. Dedi ağlamaklı bir ses tonuyla. Sonra bana döndü. Gözleri dolmuştu. Kafasını omzuma yasladı.

- Sevgilim. Sakın ağlama. Yoksa ben de ağlarım...dedim elimi yanağına koyarak. Gerçekten boğazıma bir şey takılmıştı ve geçmiyordu. Onu öyle görmek bana daha fazla acı veriyordu.

- Bir inek için ağlamamak mümkün değil. Dedi aynı ses tonuyla.

- Ne oldu? Dedim. Bu durumu hemen çözmeliyim. Başından beri aynı düşünce...Bu durumu çözmeliyim ve onun üzülmesini engellemeliyim.

- Sınavım çok kötü geçti. Dedi umutsuz bir ses tonuyla. Çenesinden hafifçe tutup kafasını kaldırdım. Onun hüzünlü gözlerine baktım. Birkaç damla yaş damlamıştı. Hemen elimle damlaları sildim.

- Sakın...sakın...ağlama...diye mırıldanıyordum silerken. O ise hâlâ umutsuzca bana bakıyordu.

- Umursama. Herkesin sınavı kötü geçebilir. Dedim teselli etmeye çalışarak. Ama bana hâlâ o kırgın gözlerle bakıyordu. Sanırım tesellim işe yaramamıştı.

- Ama Marano ların kızının sınavı kötü geçemez. Geçmemeli..dedi tekrar kafasını omzuma koyarak. Benim de içim burkulmuştu. Kötü olmuştum. Böyle devam ederse ağlayacaktım.

- Bir sınavdan ne olabilir Laura? Bu muhtemelen ailen için sorun olmaz. Dedim tekrar kafasını kaldırarak.

- Sorun olmaz mı sanıyorsun? Delirecekler. Dedi. Yüzünden hüzgün bakışını silmiyordu hâlâ. Bunu kesmesini ve hemen gülümsemesini istiyordum.

- Bunu kafana takma. Düzelecek. Dedim. Biraz duraksadım.

- Biraz gülümser misin, lütfen? Diye sordum. Bana baktı ve yüzüne sahte bir gülümseme yerleştirdi. Elimle ağzını kapatıp

- Sahte bir gülümseme istemiyorum. Ben sevgilimi neşeli görmek istiyorum. Dedim gülümseyerek. Sonra gerçekten gülümsedi, benim de içim bir hoş oldu.