RAURA-LOVE STORY (TÜRKÇE) (MC_smiler)

RAURA-LOVE STORY<3 19-UMUT YOK

Etraftaki çitlere vuruyordum. Duvarlara yumruk atıyordum. Bunları yapa yapa eve döndüm büyük bir süratle. Sinirliydim. Hem de çok. Düşünemiyordum. Artık ne hissettiğimi bilmiyordum. Laura ya hâlâ aşıkmıydım, bilmiyordum.

Ona hep bağırmıştım. Onu korkutmuştum. Artık sinirlerime hakim olamıyordum.

Belki de bağırmak yerine ona sarılsaydım beni affedecekti. Belki de bağırmak yerine onu öpseydim beni affedecekti. Belki de bağırmak yerine daha çok inandırsaydım onu kendime beni affedecekti. Belki de....beni yine affetmeyecekti.

Eve girdim ve kapıyı çarptım. İlk defa bu kadar sinirli ama ağlamayan Ross u görüyorlardı karşılarında eminim.

- Dostum...noldu yine? Dedi o hoşlandığım rahat tavrıyla. Derin bir nefes aldım ve geri verdim.

- Bana yine inanmadı.

- Ne dedi? Diye sordu Riker.

- Bana inanmak istediğini ama yapamadığını söyledi. Dedim. Hâlâ sinirliydim.

- Peki sen ne yaptın? Diye sordu Rocky.

- Ona....bağırdım. Onu korkuttum. Dedim hem sinirli hem acı çekermiş gibi.

- Dostum...dedi "Bu yapılır mı? Aptal" dermişcesine Ryland.

- Biliyorum. Ama...çok sinirliydim. Bana inanmadığı her anda öfkem daha çok artıyordu. Dedim.

- Böyle yapmamalıydın..dedi Rydel. Sanki bir şeyi biliyormuş gibi...

- Ama..ama..ona aşık olduğumu biliyor! Bunu ona yaptığımı nasıl düşünür?! Diye bağırdım gene. Herkes bana imalı bakışlarla bakıyordu.

- Öfkeni kontrol edebildiğine emin misin? Diye sordu Riker.

-......hayır dedim yüzümü düşürerek.

- İşte bundan biz bile rahatsız olabiliyorsak Laura nasıl rahatsız olmasın? Dedi Rocky.

- Ahh! Kesin sesinizi! Dedim sesimi fazla yükselterek.

- Ross! Diye bağırdı annem mutfak kapısının önünde gözlerini bana dikerek.

- Özür dilerim..

-...

- Gerçekten. Çok özür dilerim. Öfkeme hakim olamıyorum artık. Dedim ve saçlarımı avuç içlerime alarak koltuğa oturdum. Dirseklerimi dizlerime dayayarak kafamı eğdim.

- Tamam..Ross..geçti..diye sırtımı sıvazlıyordu Rydel.

- Tamam Ross. Bana bak. Laura ya gerçekten aşık mısın? Diye sordu Rocky elini enseme koyarak. Kafamı kaldırdım ve ona boş gözlerle baktım.

Ona gerçekten aşık mıyım? Bir kavga yüzünden duygularımı değiştirebilecek miyim? Bana inanmadığı için ondan nefret edebilecek miyim? Bunu ona yapabildiğimi düşündüğü için onu sevmekten vazgeçebilecek miyim?

- Bilmiyorum Rocky..dedim iç çekerek.

- O zaman onu gerçekten sevdiğini gös- ne?! Dedi Rocky tüm şaşkınlığını gözler önüne sererek. Böyle bir cevap vermemi beklemiyordu.

- Evet..doğru duydun. Dedim yüzüm düşük bir biçimde.

- Ross...ona aşık olmadığın bir dünyayı düşünemiyorum..dedi Rydel. Yüzündeki endişe fazla büyüktü. Ama bu beni geri çevirmiyordu.

- Artık o dünyada yaşıyorsun Rydel..dedim ben de eski sinirli halime geri dönerek.

- Ross. Kendine gel. Bundan emin misin? Sana inanması için çabalamak yerine her şeyden vaz mı geçiyorsun? Diye sordu Riker. O arada yürüdüm ve merdivenlerin başına geldim. Onlara baktım. Salonu süzdüm. Hepsinin gözlerinin içine baktım ve ne hissettiklerini gördüm. İnanmıyorlardı bana. Hepsinin gözünde endişe vardı. Ama Rydel in daha büyük bir endişesi vardı. Bir de korku..