NYIG Book 2: Ain't Your Girl Anymore (Completed)

31

-Irah Pov-

I felt so pissed off yet annoyed when Drew tells that "I dont love her" and worst "Sana ikinama ko nalang siya, virgin pa naman". Mygod parang sasabog na ako sa galit kanina, buti nalang nakita ko si Xander ang pangpawala nang inis ko.

I didn't mention to them the second one, baka puntahan pa ni bhe si Drew kung saang lupalop man siya nakikipaglandian. For pete's sake! Babae si Selene, nakaya niyang sabihin ang mga salitang iyon? Wala siyang respeto, wala ba siyang mga magulang?

Kung pwede lang ipakulam ko siya, ginawa ko na. Nagmahal lang naman si Selene, wala naman siyang ginawang masama. Paano niya nagawa ang mga iyon? Gusto niyang ipamukha kay Selene na pinaglalaruan niya lang si Selene?

I made a decision. Sa South Korea na kami magfo--4th year college, ayoko nang makita pa ang Drew na'yan. Gusto ko na na nakalimutan na ni Selene si Drew as soon as possible. Bullshit nakakagago ang pinagsasabi niya, inaapakan niya ang dignidad ni Selene.

Bakit ako ganito kaover mag react? Well alam niyo naman na before ginago din ako nang lalaking minahal ko DATI, thats why alam ko kung gaano kasakit at ano ang nararamdaman nang ginagago nang isang tao na wala tayong ginawa kundi mahal natin. I feel betrayed for the second time, parang ako yung nakaka feel nang eagerness, parang ako yung affected.

After this semester, we will go back to the SK no matter what happen. Ayokong magmukhang tanga si Selene sa harapan ni Drew at sa bago niyang kalandian. Wala pa namang dignidad ang lalaking 'yun, akala ko iba yun pala isa ring malaking puta. Grrr naiinis na naman ako.

Lumabas ako nang kwarto, pupuntahan  ko si Xander at sasabihin ko kung saan kami mag-aaral nextyear ni Selene. Alam kong mas makakabuti iyon saamin, kahit saang paraan. Sana pala hindi na nakita o nakilala ni Selene ang gagong lalaking yun!

"Bhe, okay kana ba?" Bungad na tanong ni Xander, okay naman ako sadyang nabadtrip ako sa pinagsasabi ni Drew.

"Yeah, by the way may sasabihin ako."

"Ano yun bhe?"

"Sa South Korea na kami mag-aaral ni Selene nextyear, ako ang magsasabi sa kanya."

"If that's what you want, sabihan mo lang sina mama at papa." Tumango nalang ako at lumabas na, wala talaga ako sa mood. Pumunta agad ako sa kwarto ni Selene at pumasok.

"Selene?" Napalingon naman siya saken, nakatalikod kase siya habang nakaupo.

"Po Ate Irah?" Umayos siya nang umupo, at hinarap ako. Umupo naman ako sa tabi niya.

"May sasabihin ako, at sana pumayag ka para din naman sayo to." Seryosong sabi ko sakanya, tumango nalang siya.

"Babalik tayo sa Ford University, dun tayo papasok sa lastyear natin for college. Is it okay with you?" Tinignan naman niya ako, alam kong best way ito para sakanya.

"Look Selene para saiyo ito. Ito lang ang alam kong paraan para makalimutan mo ang gagong iyon." Hindi naman siya umimik bagkos tinititigan niya lang ako.

"Its for your own good Selene. Gusto kong malayo ka sa lalaking 'yun, masisira niya ang kinabukasan mo Selene."

"Siya na mismo ang nagsabi saken, na hindi ka niya mahal. Wala kang mapapala sa Drew na 'yun!" Yumuko naman siya. Hays

"Kahit ito lang Selene, pumayag kana. Pinaglalaruan kalang niya, at ayaw kong makita kang umiiyak at nasasaktan ka. Para narin kitang kapatid Selene, alam mo naman yan." Sabi ko sakanya, pero nakayuko parin siya.

Hindi muna ako nagsalita, gusto kong hintayin ang sagot niya. Na siya mo maka realize na wala na siyang dapat pagkaabalahan dito, na mismo siya ang makaisip na dapat matapos na ang nararamdaman niya para kay Drew.

"I guess hindi kapa nakapag-decide. Hindi kita minamadali Selene, im jusr giving the best option for you." Tumayo na ako, lalabas nalang muna ako para makapagisip-isip siya nang maayos. Pinihin ko na ang doorknob nang magsalita siya

"Ate." Nilingon ko naman siya, ngayon nakatingin na siya saken.

"Hmm?" Gusto kong marinig ang desisyon MULA sakanya, ayokong magdesisyon ako lang.

"Pumapayag na ako." Pumayag siya?