Matapos ang paguusap naming yun ni Kael I still can't believe he found me.
Yes. That night it happens he found me.
Malinaw pa sakin ang parteng yun.
Then now he again found me. He seems to always find me.
Maybe that is why he need is just that confirmation from me then he leaves after that.
I was left dumbfounded after he left.
And I just found my self out. I need to breathe. It suffocates me knowing somebody have followed me here. I want atleast a fresh start. Hindi talaga lahat ng gustuhin mo mangyayari. It doesnt work that way. Feeling ko wala na talaga akong mapupuntahan.
You cant hide forever.
There would always come a time whe you have to face the truth. And you can't ever outrun it no matter what you do.
Para akong pinahinga tapos sinakal ulit.
Wala na akong magagawa. I will stay here and move forward with this life.
This fuck up life.
For the whole week i was back to my routine for the past week. I never did see him again. I was relieve yes but i know better than anyone this was just temporary.
I still have a battle to fight and the battle starts with him.
My thoughts were stop by these two noisy creature again.
"Bakla bakit hindi mo ako pinagaya kanina? Napakawalang kwenta mo talagang kaibigan."
"Wow! Kasalanan ko pa ngayon? E halos ihampas ko na sa tipdasin mong mukha yung papel ko sa lapit di mo pa talaga nakuha?"
"Duh? Kasalanan ko bang wala akong maintindihan sa pangit mong sulat?"
"So ako pa magaadjust ganon? Wag ka ng tatabi sakin next time ah? Aahitin ko talaga yang kilay mong hindi pantay."
Panguuto ni Irish at taranta naman naghanap ng salamin si Irene para icheck ang hindi nya daw pantay na kilay ng nakitang hindi naman nasapak nya ang si Irish.
"Bruha ka pantay ang kilay ko! Kainggitan mo talaga sa buhay."
Andito kami ngayon sa coffeshop malapit sa school parepareho naman kaming may 2hrs na vacant time kaya dito muna naisipang tumambay ng dalawa if i know nagpapacute lang sila dito daming tambay e.
Okay lang basta kasama sila. Sometimes i feel like telling them about my story pero nagdadalawang isip pa ako kaya siguro di pa ako ready pero i know na maikwekwento ko din just not now. Nakangiti na pala ako kaya napuna naman ako ng dalawa.
"Hoy bakla! Nakangiti ka? sinong menchu ba yang iniisip mo?
"Nakangiti lang lalaki agad?
Natatawa kong sagot well sila iniisip ko lalaki sila pero puso't kaluluwa daw babae sila so...
"Mga ngiting ganyan may pinagpapantasyahan alam ko na yan sus. Siguro may isa ka ding type dun sa talo noh?"Pang iintriga pa ni irish na sinundan naman ni irene.
" o baka naman nakatikim ka bakla hahahaha!" Napapaheadbang pa sya sa tawa.
"Anlayo naman ng narating ng pagngiti ko? Tsaka wala naman talaga akong nagustuhan sa tatlo wala kong type sa kanila." Sigurado kong sagot.
"Nakakamura ang taas ng standards mo!"
Ganyan sila lagi kapag sinasabi ko na wala akong nagustuhan sa nirereto nola sakin sa school man o sa labas. Mapagbigay daw sila kaya di nila daw hahayaang mabuhay ako magisa habang sila naman sobra 'daw' sa biyaya.
"Bakit ba ayaw mo dun sa tatlo? Kahit isa talaga friend?" Humirit pa talaga.
"Wala nga. Tsaka ayoko muna sa mga ganyan pagaaral muna yun naman pinunta ko dito." Though may iba pang rason.
"Sabihin mo muna samin kung ano ang inayawan mo sa kanila kung meron man." Hindi talaga sila naniniwala.
"Okay so ganito hindi naman talaga sa ayoko sa kanila. Hindi ko lang talaga sila feel. Though yes friendly naman sila lalo na yung Marco and Daniel pero yun lang, and besides yung Daniel ara sakin mukha syang fuckboy. I mean fuckboy na sya sa paningin ko that is why ayoko sa kanila."
"Well agree kami sa part fuckboy nga si daniel"at nagtitili pa muna sila." Pero pano mo naman nasabi aber?"
"Wag mong sabihing?" Nanlalaki pa ang mata nila akong tinignan. Alam ko na iniisip ng mga to.
"Duh hindi ko natry kaya tigilan nyo ako" pareho silang nakahinga ng maluwag ambilis talaga magconclude ng dalawang to.
"So? Bakit nga pano mo nasabi?"
"Okay nakita ko kasi yung daniel nung papunta kasi ako dito nagstay muna ako sa motel na nadaanan ko then. Nakita ko sya dun. Yun alam nyo na siguro kung bakit."
Maikli kong paliwanag pero ang mga bruha hindi ata nakuntento pilit pa rin akong pinagkwento ng detailed daw. Mga baliw para naman nandun ako habang ginagawa nila yun at pati yun gustong malaman. So kinuwento ko yung nakita ko at kilig na kilig naman sila na para sila ang kasama sa motel.
Natigil lang sila ng ibaling ang atensyon sa likuran ko ,hay may gwapo sigurado yun lang naman nakakapagpatigil sa bibig ng dalawang to.
Paglingon ko nafreeze ata yung ngiti ko habang tinitignan syang nakatingin sakin habang papasok sa pinto, agad ko naman iniwas ang tingin.
Nagsisi ako sa paglingon pero at the same time natulala sa pagpasok nya.
Kinakabahan ako.
"Omg si kael!" Tili nanaman ng dalawa.
I feel awkward and wierd. He is wearing balck gym shorts, brown v-neck shirt at di ko alam kong masikip yun or talagang mamuscles lang talaga sya hay nahahawaan na ata ako nitong dalawa.
Nandito sya. At narinig ko na tinawag pa siya ng dalawa.
Ugh! I feel like hitting them for getting his attention. So i stayed silent as i feel his presence stand right next to me.
Ayoko syang tignan.
I can feel his eyes on me. But no i wont look. Not because he knows me but because as i stared at him i realized kung bakit sya pamilyar sakin noong una palang. He maybe that guy who owns that house but then he also reminds me of him.
He reminds me so much of Lance.
"Hoy bakla ba't ka natahimik dyan?"
At heto nanaman sila sa panunukso. Tinignan ko lang sila at sumimangot at uminom nalang ang coffee.
"Kael upo ka."
Nakangiti pang lahad ni irish sa upuan sa tabi ko. Tinignan ko naman sya ng masama. Nanadya talaga to.
"Ba yan friend ! Mukha mo parang pati problema namin pasan mo?"
Saby irap pa sakin ang nakangiting bumaling sa katabi ko, hindi sya umupo. Ayoko naman syang katabi.
"Omg! Ngumiti ka? Nagagandahan ka na ba sakin?"
Kilig na kilig na sabi ni irene.
"Hindi na magtake out lang naman ako ng meryenda"
"Masaya ka ata ngayon kael babe? Anong meron? Tayo?"
Hirit pa ulit ni irene. Nakinig lang ako. Antagal naman nitong umalis hindi naman pala uupo.
"Wala. Sige na aalis na ako, nagmamadali talaga ako e. Sa susunod nalang."
Narinig kung sagot nya. Nagmamadali pala bat pa lumapit. Nakakaistorbo lang.
"Oo naman next time. Sa susunod. May susunod. Hahaha" ulit ulit pang banggit ni irish na parang hindi makapaniwala na may susunod.
"Sige Kael sa susunod nalang" sabay pa nilang ulit.
Feel ko na tinignan nya ako bago sya umalis dahil tinignan ako ng dalawa.
"Problema mo friend tinignan ka hindi ka man lang lumingon ni hindi mo man lang sya tinapunan ng tingin all the time na kausap namin. Echosera ka talaga!" Pagtataray ni Irene sakin.
"Ayoko sa kanya."
Simple kong sagot.
"Sayang di mo nakita yung ngiti nya, bihira lang yun ngumiti swerte tayo ngayong araw hayyy." Nakatulala pang sabi ni irish.
"Ang yummy nya friend" dugtong ni irene na natutulala sa pinto. Lumingon ako at palabas sya sa pinto at tumingin sya samin.
"Yeah"
"He maybe your the one but your not his. So it ends there."
