Chapter 25

2 0 0
                                    

Ramdam ko yung tingin nya sakin. Pero hinahanap ko yung kasama nya. Alam kong meron kasi may tumawa hindi namang pwedeng sya hindi nga to makangiti e.

"Hoy tama ng pantasya pare tinatanong ka." Natatawa pa yung nagsalita kaya alam kung may kasama sya. Tumingin sya sa baba at malutong na nagmura tumingin sakin. Wala nanaman syang shirt naka baggy shorts lang na parang kailangan ng belt kasi parang mahuhulog. Dati hindi ko nakita kasi madilim ngayon alam ko na. Alam ko na kung bakit parang kinikiliti sina Ice kapag nakikita si Kael. Pinipilit kong ibaling sa iba yung tingin kaso hindi ako mapakali sa short nyang parang mahuhulog na. Mahuhulog din ata ako dito sa tinutungtungan ko.

"Bababa ako.Wait there." Mabilis na sipat nya sakin saka nawala sya sa paningin ko. Did he just told me wait? Ako ba kausap nya?

"Ako?" Tanong ko pa. Medyo nahimasmasan na sa init..ng araw. I heard someone grunted and slapping then laughing loudly.

"Oo" matigas pa sa bato yung sagot na narinig ko na walang dudang sya. Parang pilit na pilit e hindi ko naman sya inaano. Naiinis ako.

"Bat ako maghihintay?" Hindi naman kami close wala na kaming paguusapan. Nasulyapan ko yung gumulong na mangga Ah yung mangga sakanya ba to?

"Wala ka pala e"malakas na sigaw nung isa.
Bumababa na ako sa tinutungtungan ko. Pupuntahan nya talaga ako. Maliit na bagay lang papalakihin pa ba nya e halata namang ayaw naming dalawa sa isat isa.

"Close ba kayo miss?" Tanong nung sa kabilang bakod.

Alam kong ako yung kinakausap, saka harmless naman yung tanong kahit di ko pa nakikita.

"Hindi" sagot ko.

Hindi naman talaga. Malakas ulit na tawa nung kasama ni Kael habang nakikita ko ng palapit sya sakin. Sobrang dilim ng pagkakatingin sakin e para isang mangga lang naman yung kinuha ko hindi ko pa nakain kung makatingin akala mo naman ninakawan ko ng dignidad.

The guy on the other side is still laughing continiously my mga kasama pang mura na parang sobrang nakakatawa yung sitwasyon ko. Nakalapit na si Kael sakin.

E isa man lang nga yung nakuha ko nasayang pa. Kunot lang yung noo ko. Kinakabahan ako. His brows furrowed pero di nakaligtas sakin yung paghagod ng tingin nya sakin. Biting my lips I look away from his face. Pero hindi ako tumingin sa short...or sa tyan? Ayaw nya bang magtshirt e ang init init?

"What are you doing here?" mahina lang yung tanong nya but he have strong voice kaya parang malakas parin sa tahimik na paligid.

"Tangina hinaan mo pa pre naririnig ko pa." Sabi nung tukso sa kabila. He scowled looking at the wall separating us from his friend.

"Naglalakad lang naman... tapos nakita ko lang tong mangga. Sorry kung kumuha ako pero technically hindi na sayo yung parte nung puno nasa kabilang bakod na kaya its partly not your proprety." Tama naman ako e. I think.

Oo guilty ako halata naman sobra yung paliwanag ko pero maliit na bagay lang naman to sa dami ng puno ng mangga dito nagkataon lang talaga na dito ko natipuhan kumuha.

"But this is not your property so its not yours either." his calm voice irritate me so much.

Tinignan ko lang sya at pairap na bumaling sa puno.
"E di ko nga nakain nakita mo diba nasayang lang. Alam kong mali ako pero... Sayo ba to?"Kasi sa pagakakatanda ko hindi ito madilim nyang bahay.

"No." His voice was forced. May tumawa ulit na ikinabusangot ng mukha nya. "That laughing ass own this." Sagot nya habang mabilis na pinsadahan yung buhok. He look frustrated or something.My frown deepen.

"Hindi naman pala sayo. Damot." I murmured. Mangga lang kasi ginawang issue. Gumilid ako at tumingin sa bakod.

Bumuntunghininga sya ng pagkalalim lalim at marahan na umalis sa harap ko.
"So you like these hmm?" Mahina lang yung tanong.

The EscapeTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon