To Love Someone (SharDon)

KABANATA 2

Idiot

"Narinig mo ba ang sinabi ko?"
Maawtoridad na utos ni Donny sa lalaking hanggang ngayon ay nakaunat parin ang mga kamay sa kanya habang hawak ang isang tangkay ng mapupulang rosas.

"D-Donny.."
Alma ng lalaki na ngayon ay mukhang takot na ngunit di parin umaalis.

Mas lalong napika si Donny sa kawalan ng aksyon ng lalaki sa inutos nito. Mabilis sya nitong tinabunan gamit ang malapad nitong pigura. Hindi nya maintindihan kung anong nangyayari sa harapan nya dahil sapat ang pigura nito para takpan sya at di makita ang lalaki na ngayon ay di sya sigurado kung nakalahad pa ba ang mga kamay. Hindi man lang sya naglakas ng loob para silipin iyon.

Maya-maya lang ay pumihit na si Donny paharap sa kanya.  Worried look is now evident on his face as he held out his big warm hands; gently racking her hair, tucking the loose strands of it behind her small ears. Nagulat sya sa masuyong galaw na iyon. Sobrang maingat iyon na akala nya ay isang mainit na balahibo ng ibon ang dumadampi sa kanyang mukha.

"Are you okay?"
Donny leaned and worriedly asked her in a low soft voice.

Kumunot ang noo nya dito.

Hindi nya maipaliwanag kung bakit hindi parin sya gumagalaw sa kanyang kinatatayuan o gumawa man lang ng paraan para alisin ang mga kamay nito at ilayo ang mukhang malapit sa mukha niya ngunit tila naestatwa sya ng mga oras na iyon.

Hindi rin sya makapagsalita. She only starred at Donny. Dahil sa labis na pagtataka.

"Fuck."
He whispered as he lowered his gaze on her lips. Narinig nya ang murang iyon ni Donny.

Hindi parin sya makagalaw. Sandali ding natigil si Donny.

"Let's get you checked. You're allergic to roses, right?"
Nag angat na muli ng tingin ito sa kanya at sa pagkakataong iyon ay hinawakan nito ang kanyang kamay na kanina pa ata paralisado.

Ngunit nang mabilis na rumehistro sa kanyang utak ang sinabi nito ay nakapagsalita na sya.

"How did you know that?"
She confusedly asked.

How come a Donato Antonio Pangilinan who is not really someone close to her knows about this private and personal information?

"I have my own ways, Sharlene."
Buntong hininga nito at hinila sya ng bahagya dahilan para mas mapalapit pa sya dito.

"I don't care about your ways,Donato. But you're seriously creeping me out."
She commented.

Donny starred at her for about a minute then lazily smiled at her. There is really something inside of her that touches her heart whenever she looks at him smiling. Donny's plump lips are so beautiful to be ignored.

"I'm creep, yes, or whatever you call me. Just come with me, Baby."
Naramdaman nya ang pagpisil ng mga kamay nito sa kanyang pulso.

"What made you think that I would come with you?"
Hamon nya dito. Donny only groaned.

Dahil sa totoo lang, she don't want to come with anyone. Kahit pa kay Donny. She wants to go home dahil pakiramdam nya kung makakauwi sya ng bahay nya ay magiging mapayapa na sya. Ngayon kasi na kasama nya ito, may kung anong bumabagabag sa kanya. Bagay na hindi sya sigurado kung magugustuhan nya.

"It's best to come with me and even if you resist in coming with me, I might carry you with my all my might. I can't stand seeing your nose, ears and face right now, mapupula na sila. Baka magkarashes ka pa. Dapat maagapan na natin yan."
Nadama nya ang sinseridad ng pag aalala sa boses nito ngunit hindi sya nagpatinag.

Naningkit ang mga mata nya. Hindi nya alam kung talagang inaatake na sya ng kanyang allergy dahil hindi naman sya nangangati at nababahing. Nakita nya ang tangkay ng rosas kanina ngunit saglit lang iyon at hindi naman iyon nadikit sa kanya at nakalapit dahil masyadong mabilis ang aksyon ng matangkad na pigura sa kanya.

Kailangan nyang makagawa ng paraan para mawala ito sa paningin nya sa oras na iyon. She's not really comfortable.

"Don't mind me, Donato. I don't think na aatake ang allergy ko knowing that you came to fast. Naarawan lang ako kanina kaya namumula ang balat ko. Don't waste your time worrying for nothing, for me."
Masuyo ang ginawa nyang  pangtanggal sa mga kamay nito na nakapalibot sa kanyang pulso at nag angat ng tingin dito.

"Then, let me take you home."
Hinuli ni Donny ang kanyang kaliwang balikat.

She smiled sweetly as she held Donny's hand on her shoulder. Naiirita na sya. Hindi ba nito naiintindihan ang ipinapahiwatig nya?

Ang matamis na ngiting sarkastikong ipinakita nya ay mabilis nyang inalis at pinaltan ng kanyang nanunulis na mga titig.

"Learn how to look at things, Idiot. Ayokong sumama sa'yo."
She deadpanned and immediately removed Donny's hand on her shoulders before leaving him.

Mabilis syang naglakad. Mabilis na parang mahuhuli sya. Mabilis na para kung hindi nya iyon gawin ay baka mahuli din sya nito; mahuli sya na hindi na din sya pumalag at makawala pa.

Donny is one hell of a chic magnet. Halos lahat ng mga babae sa eskwelahan nila ay ito ang gusto. Hindi nya idedeny ang pagiging matipuno at maganda nito sa paningin ng kahit sino; maging sa kanya. He's sinfully handsome,alright. Kahit sya, bilang isang babae na may female hormones ay naaappreciate nya ang kakisigan at kagandahan ng tindig nito na kusang ibinigay ng Maykapal. Hindi sya bato. Babae rin sya.

Ngunit hindi nya ito hinahangaan. Alam nya sa sarili na wala syang katiting na crush sa kapreng iyon.

Kagaya nga ng sabi ni Mariko, 99.9 percent of their school girls  probably like Donny; at sa .1 percent ay isa sya sa mga walang pakealam.

Guys like him won't approach someone for nothing.  Judgmental na kung ganoon, pero iyon ang tingin nya.

She didn't want to stereotype every guy but mostly, hindi ka lalapitan ng karamihan sa kanila kapag walang kailangan. Kapag nakuha na nila ang gusto nila ay tapos na sila. Sa kaso ni Donny, ay ayaw nyang mangyari iyon. Ayaw nyang magpagamit at lalo ng ayaw nyang mag aksaya ng oras at panahon.

She didn't want to waste time feeding him the attention he wants. Baka sumobra, lumaki ang ulo at baka di na sya tigilan; gawing alipin o ano.

Hindi sya nagpapakontrol sa kahit sino. No matter how influential and handsome Donato Antonio Pangilinan is, he can't make a Sharlene San Pedro bow down to him.

"Hoy. Ano na naman itong nalaman kong kinausap ka na naman ni Donny, Sharlene?"
Mariko opened her door without knocking.

"Kumatok ka nga."
Sabi niya dito at itinuon muli ang atensyon sa kanyang kisame. Hindi nya alam kung nakailang minuto o oras na syang nakatingala doon.

"I knocked. Di mo lang ako narinig."
Tuluyan na itong pumasok at lumapit sa kanya at mabigat ang bagsak sa kanyang kama. Hindi nya na ito nilingon.

Hindi nya alam kung kanino nito iyon nalaman o kung paano. Pero nang maalala nyang baka may nakakita sa kanilang nag uusap at nakarating na sa kaibigan ang balita ay di na sya nag abalang magtanong.

"So ano? Anong pinag usapan nyo? Dali! Kwentoooo"
Niyugyog sya nito na para bang isang napakagandang bagay iyon at hindi ito makapaghintay.

She lazily looked at her friend, annoyed.

"Go ask him yourself, Mariko. I don't like talking about that idiot."
Inirapan nya ito at narinig nya ang maingay na pagsinghap nito.

"What did you call Donny? Idiot? Nako, Sharlene ha. Kapag nalaman to ng mga fangirls nya, sigurado akong kailangan mong magpanovu hair dahil mauubusan ka ng buhok!"
Paghihisterya ng kaibigan nya.

Like I care.