To Love Someone (SharDon)

KABANATA 17

Mine

Hindi nya parin maibaba ang kanyang telepono. Hanggang sa biglaan nalang bumukas ang pintuan at nadatnan nya ang mukhang kanina nya pang gustong makita.

"Shar..."
He called her almost like a whisper.

Tiningala nya pa ito. Donny's sweaty. May mga butil ng pawis sa noo nito na hindi nya alam kung galing ba sa pamamawis nito dahil bumababa na ang lagnat o dahil sa pagtakbo nito para lang masulyapan sya kaagad sa harap ng pinto. Alin man sa dalawa, gusto nya iyon.

Hinawakan nito ang kanyang braso at hinila kaagad sya papasok sa loob. Nagpadala sya dito.

"Are you really sleeping here?"
Tumigil ito at hinarap sya.

Nasulyapan nya na ngayon ang kabuuan ni Donny. His perfect brows are screaming darkness but his eyes are the true reflection of gentleness; two total opposite that still results to perfection. The way his soft brown eyes look at her made her feel like she's someone special for him. Para ba syang isang napakaimportanteng bagay na kailangan ng pag-iingat.

"Yeah."
She answered.

Tinitigan nya ito at tahimik lang itong pinagmasdan. Donny licked his lower lips and immediately pulled her in a tight hug. Napapikit sya doon. His hug is warm. Warm in a way that it comforts her. Sa tagal nyang hindi inamin sa sarili nya ang lahat dito at ngayon naamin nya na, everything felt so comforting. Everything felt so good.

"W-why?"
He asked. Naramdaman nya ang pagbaba nito sa kanyang ulo at ang paghaplos nito sa buhok niya. Isiniksik sya ni Donny sa dibdib nito. He's busy kissing her hair while sniffing her. Sinusuklay din nito ng marahan ang buhok nya habang ginagawa iyon. Ang kaliwang kamay nito ay nakapirmi sa kanyang bewang.

"I was worried of you. I can't sleep."
She confessed.

Mas humigpit ang yakap sa kanya ni Donny. Nalanghap na nya ang pamilyar na amoy nito. His hands were still all over her waist and she felt the urge to hug him on the waist so she did.

Naghalo ang lahat ng pakiramdam sa kanyang dibdib. Ang kanyang puso ay di magkamayaw sa kakakabog na parang may ilalakas pa iyong pintig.

She wasn't sure of anything until she said it to herself. Noong una, ayaw nya talaga. Hindi nya ito gusto. Pero siguro, in the process of evading the possibility, mas lalo nya lang nakasalubong ang posibilidad at nangyari na nga iyon sa kanya. Hindi nya maipaliwanag ang saya na nararamdaman nya.

"Did you eat already?"
Donny squeezed her shoulders just to get her attention. Dinala sya nito sa may sala at binuksan ang TV. Umiling sya. Kaya naman nilingon sya kaagad ni Donny.

"Why? Napakain mo na ako tapos ikaw hindi pa pala?"
Inalis na nito ang unan sa kandungan nya at hinatak sya nito palapit na halos ay sumandal na sya sa dibdib nito.

"I'm not really hungry tho. You should sleep, Donny. I still need to do something. Wala akong dalang laptop. Can I use yours?"
Hinawakan nya ang balikat ni Donny para tingalain ito. Nagbaba naman ng tingin si Donny at nagtama ang mga paningin nila. She smiled.

"Of course, Baby."
Hinalikan nito ang noo nya at binitawan muna sya at tumayo para siguro kunin ang laptop nito sa kwarto.

Nilingon nya ang kwarto nito at maya maya lang ay lumabas na ito dala ang laptop sa kabilang kamay at ang telepono nito sa isa namang kamay. May kausap ata sa kabilang linya.

"Yes. One large pizza please."
Sabi pa nito at nilingon sya na nakangisi.

"Why did you order? Kakain ka na naman ulit?"
Tanong nya dito. Lumapit na sa kanya si Donny at iniabot sa kanya ang laptop nito. Inabot nya naman iyon at binuksan na nya habang ramdam nya ang pagtabi ulit sa kanya ni Donny.