23

15 1 0
                                    

MIKAEL'S POV

One week na akong Hindi nakauwi sa bahay dahil sa doon na ako tumira sa gym pagkatapos Kong mabasa ang text ni Kaden ang futspa doon na daw titira kay Prince..Lintik na yon. Mabilis akong nagligpit nang mga gamit ko kanina para makauwi na nang bahay tapos Hindi parin siya umuwi hanggang ngayon tinutoo yata niya ang doon na tumira. Galit Kong kinuha ang cellphone ko sa bulsa ko at dinial ang number nang tauhan ni mommy dahil Hindi ko siya makita sila na ang bahala maghanap sa babeng yon at syempre ako din.

"Hello Marlon pakihanap si Kaden. Kung pwedeng bali-baliktarin niyo ang lahat nang sulok nang Pilipinas gawin niyo mahanap lang siya.

"Yes Sir.

"Gawin niyo ngayon na at i-update niyo ako kung may balita o makita niyo na siya.

"Yes sir.

"Salamat. at pinutol ko na ang linya.

"Lagot talaga sakin ang babaeng yon..aanakan ko na talaga siya para Hindi na siya makaalis nang bahay. inis Kong wika. Bumaba na ako at dumiretso na sa labas nang bahay para maghanap sa nawawala Kong future asawa.

Bago ako sumakay nang kotse tenext ko muna siya at nang Hindi na siya magulat kapag makita niya ako sa harap niya. Pagkatapos Kong isend ang text ko na sa kanya pumasok na ako nang kotse ang pinaandar yon.

"Wait me there future wife...babalian talaga kita nang paa pagmakita kita para Hindi kana makaalis sakin".

______

"I miss you. nakangiting salubong sa akin ni Kaden nang makarating ako nang bahay. Haha. Nag-imissyou siya sakin dahil alam niyang galit ako sa kanya. Kung Hindi pa daw siya kinaladkad nang mga tauhan namin di siya uuwi tapos ngayon..haha. Para Makaiwas lang. Galit ko siyang tinignan at Hindi pinansin. Gustong-gusto ko siyang sigawan at pagalitan pero Hindi ko magawa ako pang din naman ang masasaktan sa huli dahil pagnag-away kami lalayasan lang naman niya ako. Ganito talaga kapag ikaw lang ang nagmamahal..kahit anong gawin mo sa huli ikaw parin ang iiyak. Kahit lahat nang pagmamahal ibibigay mo sa isang tao Hindi mo rin ito mabubuo kapag isang tao lang ang humahawak dito.
Dumiretso na ako sa kuwarto namin at nagbihis pagod ako ngayon sa kakahanap sa kanya kanya matulog na muna ako. Kailangan Kong magpalamig nang ulo at mag-isip nang maayos. Humiga na ako sa kama nang biglang bumukas ang pinto at pumasok si Kaden.

Umiba ako nang higa at tumalikod sa kanya. Ayokong makipag-usap ngayon. Ayaw Kong magbitiw nang salita na pagsisisihan ko lang naman sa huli. Ramdam ko ang paghakbang niya papalapit sa akin at ang pag-upo niya sa tabi ko.

"M-Mikael..k-kausapin mo naman ako. simula niya. Hindi ko siya pinansin.

"Mikael naman e. Sorry na...ulit niya na di ko pa rin pinansin.

"Mikael..sabi nang kausapin mo ako. nagpipigil sa pagsigaw niyang wika sakin ngunit mariin ko lang ipinikit ang mga mata ko.

"Mikael! Pagdi mo ako kinausap ngayon lalayasan kita. banta niya at saka ko siya nilingon at pinagmasdan nang seryoso.

"Mabuti naman at pinansin mo na ako..kung Hindi lalayasan talaga kita.

"Bumuga muna ako nang hangin bago nagsalita. "Pag-umalis ka ngayon Hindi kita pipigilan. wika ko sa kanya habang seryoso parin ang mukha. Tumawa muna siya bago nagbuka nang bibig.

"As if naman na papayagan mo ako. confident na wika niya sakin.

"Kahit ang kalabaw napapagod din Kaden. seryoso kong panimula. Sa haba nang paglalakbay ko napagod na ako. Naisip ko na maaari din pala akong sumakay para Hindi mapagod at matagalan sa paglakad. Ngayon ayoko ko nang maglakad masakit na ang mga paa ko kaya titigil na ako. mahaba at malungkot kong wika.

"Ano ang ibig mong sabihin?

"Malaya kana Kaden. wika ko sa kanya habang tinititigan ko siya sa kanyang mga mata. "Pagod na ako sa kakahabol sayo. Gusto ko nang magpahinga.

"P-pero bakit? may halong lungkot niyang tanong sakin.

"Mahal kita Kaden pero pagod na ako sa kakahabol at kakaintindi sayo.

"Ngayon pa ba?

"Baka ngayon na ang araw na iyon Kaden. Pwede ka nang bumalik sa dati mong buhay..pwede ka nang sumama ulit sa mga kaibigan mo at wala nang Mikael na mangingialam pa sayo.

"Hindi bang hilingin sayo na sana pwedeng huwag kang mapagod at titigil na mahalin ako.

"Masyado kang makasarili Kaden. Sarili mo lang ang iniisip mo..sana isipin mo rin na nasasaktan ako.

"Hindi na ba magbabago ang isip mo? blangko ang mukha niyang tanong.

"Bakit? Para paasahin mo pa.

"Buzzshit! Mahal mo ba ako o mahal mo ako? galit niyang tanong sa akin.

"Mahal kita pero pagod na ako.

"Kaya nga pinapakiusapan kita na huwag tumigil e. galit parin niyang wika.

"Bakit nagagalit?

"Gago ka pala e..kasi MAHAL NA KITA!! MAHAL KITA.

She is My Opposite Dream Girl (✓) Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon