She is My Opposite Dream Girl (✓)

33

Three years later.

"Mikael bantayan mo muna si Kari." galit na wika sa akin ni Kaden at mabilis na lumundag mula sa kama sabay hubad ng kanyang suot na puting T-shirt na may malaking mukha ng unggoy pati ang kanyang pajama na kulay green na may maliliit ding unggoy. Binuksan niya ang wooden cabinet namin at kinuha ang kanyang itim nang V-neck black shirt at isinuot kasunod naman niyang hinugot ang kanyang black ripped jeans at isinuot saka kinuha ang susi ng aming itim na SUV.

"Saan ka pupunta?" tanong ko sa kanya habang humahalik siya sa noo ng aming anak. Bigla lang naman siya nagkaganon nang may natanggap siyang text sa hindi ko alam kong sino ang sender. Nang matapos na siya sa paghalik kay baby Kari saka siya tumingin sa akin ng masakit.

"Kailangan kong pumunta sa office. ASAP."

"Bakit? May problema ba? E di, sana sa akin nila unang ipinaalam at hindi sayo." wika ko. Totoo naman e, ako ang namamahala ng kumpanya nila Daddy kaya dapat ako ang unang nakakaalam sa lahat na nangyayari sa teritoryo ko. Bakit ngayon hindi ako ang tinawagan? Mali naman yatang si Kaden ang tinawagan nila lalo na't alam nilang animoy Vulcan sa sasabog itong si Kaden.

"Walang problema ang opisina mo". galit niyang turan sa akin. At hindi opisina mo ang problema ko ngayon kundi ang babae mo." galit parin niyang dugtong. Napakunot naman ang noo ko sa sinabi niyang "babae ko". Masyado naman yata siyang praning alam naman niya na hindi ko magagawa yan sa kanya. At wala akong planong malumpo sa edad na biente'y tres.

"Anong ibig mong sabibin na babae ko?" naguguluhan kong tanong sa kanya.

"Hindi mo alam? Ang babae mong si Jennifer Harrington nasa opisina mo ngayon." galit na galit niyang wika habang ang butas ng kanyang ilong ay gumagalaw sa bawat bitaw niya ng salita. Gusto kong tumawa dahil sa reaksiyon niya at sa mga sinasabi niya. Kailan ko ba naging babae ang babaeng yon? Ni hindi ko nga yon niligawan.

"Hay naku Kaden, you're delusional. I said with a sigh. I haven't court her. Even once at alam mo yon. Pwede ba tumigil kana sa kakaselos mo."

"I am not jealous! I am just marking what's mine." galit na wika nito sabay talikod sa akin.

"And I'm yours." I hollered to her. "And always yours. Sumumpa tayo sa altar, you forget that?" Napahinto siya sa kanyang paglalakad kong saan dalawang hakbang nalang para makalabas siya sa aming kuwarto.

"I never forgot that." She answered and stutters. "I just nervous..what if she's back because of you, what should I do?" she continued. 'Heto na. For once in a green moon she poured her heart to me. Kailan ba siya nagsalita ng sa ganito rin? Uhm. Three years? Yeah, three years at sa araw ng aming kasal yon nangyari.

"Okay." Come here." alo ko sa kanya.

"No! I need to there and watch here leave." Napailing nalang ako sa kanya saka sumeniyas ng 'go on'.

"Just back here when you realize you're wrong." Hindi siya sumagot bagkus itinaas niya ang kanyang pinakagitnang daliri saka lumabas sa bukas naming kuwarto.

___