Chapter 32

10.8K 126 2
                                    

Emcie Angel Monteciera Pov

Hayyyyy. Ang sarap sarap mabuhaby lalo na sa paligid na kasama ko ang mga taong nag aalaga at nag mamahal sakin ng sobra kahit na wala akong maalala.

Sabi nila patay na daw ang mga magulang ko. So, tanggap ko naman na daw yon. Kaya hindi ko na kailangan mag emote.
Asawa ko daw ang gwapong lalaki na katabi ko ngayon.

He has a Long Eyelashes na kahit babae maiingit sa pilik mata niya.
Kissable lips, at masarap na katawan. Este cool na pangangatawan.

Bumangon na ako, since dalawa lang kami sa bahay na to at siya ay tulog pa kailangan kong magluto ng breakfast namin. Bumangon ako, pero bago ako tumayo tinignan ko ulit si Ryle ano bang meron sayo. Ang gaan ng pakiramdam ko sayo pero parang ang sakit sakit kapag pinagmasdan ka at iniisip kung sino ka ba sa buhay ko bilang asawa.

Itinigil ko na ang pagiisip ko.
Tumayo na ako at dumiretso ng cr para mag hilamos at toothbrush pag tapos nun pumunta ako na akong kusina. Nagluto ako ng fried rice , bacon , egg omelet.

Hindi ko na hinintay  kumain si Ryle alam ko pagod na pagod siya kahapon. Di ko na gigisingin, sinilip ko ang glass door namin, nakita ko ang isang garden. WOW yun nalang ang nasabi ko ,

Napaka daming bulaklak. Napaka ganda, kumuha ako n hose at diniligan ko sila. inayos ko na din ang mga dapat kong linisin don para mas magmukhang maaliwalas.

"ang gaganda nila" Sabi ko sa sarili ko.

Naramdaman ko sa likod ko si Ryle. Lumingon ako at binati ko  siya.

"hi goodmorning" saad ko sabay ngiti.

"goodmorning babe nag breakfast kana ba?" Tanong niya sakin.

"yeah. Di na kita naantay tulog na tulog ka kasi eh" saad ko.

"Daya mo naman." Nakanguso niyang saad ang cuteeeee.

"nakikita mo ba yang nga bulaklak nayan?" tanong niya sakin.

"syempre naman may mata ako noh. hahahaha" Tinitigan niya ako ng masama.

"yan ang mga tanim mong bulaklak ikaw ang nag aalala ng mga yan dahil napaka hilig mo sa mga yan" saad niya sakin hindi ako makapaniwala na ako ang nag tanim ng mga to. Mangiyak ngiyak kong saad sa tuwa.

Nawala ang pinaguusapan namin ng biglang may nag door bell sa gate.
May tao. Isang lalaki, gwapo din may dala siyang mga prutas.

"babe tara" Saad ni ryle sakin lumapit kami sa gate pinag huksan ni ryle yung lalaki.

"salamat pre. Kamusta kana pala Ems?" Tanong nito sakin.

"Ahm. Okay naman hehe" saad ko na parang ang awkward hindi ko siya kilala.

"Pasok muna tayo Carl," Saad ni Ryle.

Pumasok kami sa loob ng bahay.

"babe, si carl bestfriend mo siya since elementary" Pagpapaliwanag ni ryle sakin.

"Arkey bakit ganon? wala ba siyang maalala" Saad ni carl kay Ryle.

"Yeah lahatng memories niya nabura ang sabi ng doctor ag daw bibiglain agad" Pagpapaliwanag ni ryle. Napahawak naman si carl sa sentido niya. Ang gaan gaan ng loob ko sa lalaking to, parang miss na miss ko siya.

"ahm carl? Can i hugg you? kase feeling ko sobrang miss na miss kita" Nahihiya kong sabi.

"no problem just go on" Saad ni carl na nakangiti.

Lumapit ako sakniya at niyakap siya ng mahigpit. Umiyak ako ng umiyak.
Hindi ko alam kung bakit parang sakit at ang bigat sa pakiramdam.

To be continueeee

A  Battered WifeTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon