The Last Song

Chapter XVII

[Cywen's POV]

I am smiling like an idiot right now sa condo ko. I am strumming my guitar and busy scribbling in my music sheets.

I don't know but these past few days, I am really inspired to write songs and create beautiful music.

And I won't deny that Katie's a big part of it. Wala lang, parang ang gaan sa pakiramdam na nakakapag-usap na kami ng matino, di tulad noon na lagi na lang niya akong inaaway.

Sana after the Foundation Week walang magbago sa'ming dalawa.

I am hoping na mapasama ang ginagawa ko ngayong kanta sa upcoming album ko. For sure, magugulat ang manager ko pag nalaman niyang nagsusulat ako ngayon ng kanta.

Speaking of, my phone vibrated and my manager is calling me.

"Hello, Tito Lee, yes bakit napatawag ka?" sagot ko sa tawag ng manager ko.

"Cywen, where are you right now?"

"Here in my condo, why?" napakunot noo kong sagot sa tanong ng manager ko. The hell why he's asking for my whereabouts right now.

I took my portable calendar in my bedside table and flipped the pages.

Ano nga ba ang date ngayon? Ah, March 3.

Shit! I forgot, my commercial photoshoot pala ako kay errr..I forgot her name, basta, sikat din siyang artista.

"Oh my God, I really forgot about the photoshoot Tito. I'll be there as soon as possible, I swear" pagbibigay ko ng assurance sa manager ko while I hurriedly went to my bathroom to take a speedy shower.

"I knew it! Why of all, ito pa yung nakalimutan mo Cy?" He calls me Cy, by the way. "You know, that this is your biggest endorsement, ba't bigla mong nakalimutan yun? Besides, first time mong may nakalimutan na schedule mo." Di ko man nakikita ang manager ko ngayon, sure akong nakakunot na ang noo nun while thumping his feet on the floor.

I chuckled. "I am really sorry okay? Gawan mo muna ng paraan, diyan. Please?"

I heard him sigh on the second line. "Ano pa nga ba ang magagawa ko Cyrus Wendell, be sure this would be the first and the last time, or else, ibibigay ko sa iba yung projects mo."

Napangiti naman ako. Maasahan talaga ang manager ko. "Yes, boss", yun lang at ini-end ko na ang call.

I threw my phone towards my bed and took a quick shower at nagbihis agad.

Hay naku, plano ko pa naman sanang iinvite si Katie ngayon na mag mall. Di baleh na lang, next time na lang.

[Katie's POV]

Hay naku, ang boring sa bahay.

Pang-ilang channel na ba tung napuntahan ko? I don't know.

All I know, kanina pa ako pindot ng pindot sa remote control ng TV ko.

Hayst, ano ba ang pwedeng gawin ngayon?

I don't understand why I suddenly got bored staying at my house.

Pag walang klase nasa bahay lang naman talaga ako nagmumukmok, I rarely go to places, pag may kailangan lang akong bilhin. But most of the time, nasa bahay lang ako, nanunood ng movie oh di kaya ay nagbabasa ng libro. And I never got bored doing those things before.

But heck! Right now, gustong gusto ng mga paa ko ang lumabas ng bahay at pumunta sa isang lugar na di ko alam kung bakit parang nangangati akong puntahan ulit yun.