Two worlds apart ~ Dutch

#2

Ik zit ongeduldig in de wachtkamer. 10 minuten gaan voorbij.... nog 10... en nog 10. Een vrouwelijke dokter komt de hal uit lopen, de wachtkamer in. Ze kijkt me recht in mijn ogen aan. In haar ogen is medelijden te zien, en ze schud zachtjes haar hoofd. De wereld begint te draaien. Ik moet weg hier. Nu!

Ik ren door de gang van het ziekenhuis, duw de deuren met alle kracht die mijn armen hebben open en sprint het bos in. Tranen rollen over mijn wangen. Ik blijf rennen en rennen totdat ik zo uitgeput ben dat mijn benen het begeven. Ik zie een omgevallen boom, ga er op zitten en barst in huilen uit. Na zo'n 10 minuten hoor ik achter me een klein kuchje. Ik schrik en kijk op. Een jongen staat voor me. Alles wat ik kan bedenken is hoe knap hij is. Hij heeft sowieso een sixpack. Dan pas heb ik door hoe lekker het hier ruikt. Ik richt mijn hoofd naar boven en snuif het op. Dan herinner ik me dat die onbekende jongen er nog staat. 'Wie ben jij?' 'Ik ben Mace. Wie ben jij?' Antwoord hij. 'Menora' antwoord ik simpel. 'Mooie naam' zegt de jongen, genaamd Mace. Dan komt hij voorzichtig dichterbij. De lekkere geur lijkt van hem af te komen. Als hij voor me staat kijk ik omhoog, recht in zijn ogen. Een raar, onbekend gevoel gaat door mijn lichaam. 'Mine' gromt hij. Hij komt dichterbij. Ik duw hem weg. Hij lijkt onmiddellijk tot zinnen te komen. 'Sorry... ik ik ik dacht...' stottert hij. 'Klopt. We zijn mates... maar ja Uhm ik ken je zeg maar nog niet echt en ja...' 'je hebt nog nooit gezoend.' Maakt Mace mijn zin af. Ik kijk naar mijn voeten en mompel iets wat op yup lijkt.

'Snel! We moeten verstoppen! Ik ruik een Ferno!' Roep ik en ik duik achter een boom. 'Mace! Kom op!' Hij kijkt me aan en zegt simpel: 'volgens mij ruik je mij.' Ik schrik. Dan besef ik het. 'Wacht even... ben jij een Ferno?' Wij hebben 2 basis groepen. Ferno's en Howls. Officieel heten wij Divine's, maar wij houden niet van die naam. Wij zijn witte wolven, en de ferno's, zijn zwart. Onze groepen zijn al jaren grote vijanden, maar niemand weet precies meer waarom. 'Yup.' antwoord Mace. 'Oh my gawd, mijn mate is een Ferno....' mompel ik. 'En mijn mate is een Divine.' Zucht Mace.

'Maar waarom ben jij dan op ons territorium?' Vraag ik aan Mace. 'Hoe bedoel je? Jij bent op ons territorium hoor...' zegt Mace. Ik kijk om me heen en zie in de verte nog nét de boom waar mijn vader altijd vertelde dat ik absoluut niet voorbij mocht. Papa..... Een traan rolt over mijn wang en ik ga weer op de boomstronk zitten. Mace komt naast me zitten en slaat zijn arm om mij heen. 'Hey, wat is er?' Vraagt hij voorzichtig. 'Nou... jij zal het niet zo erg vinden, maar mijn vader, de Alpha, is zojuist overleden.' Ik snik. 'Hoezo zou ik dat leuk vinden?' Vraagt Mace. 'Nou... nou... jij bent een.. een.. Ferno...' stotter ik. 'Dat kan misschien wel waar zijn, maar ik ben echt niet zoals die ander ferno's. Ik vind het verschrikkelijk als er iemand in de kerkers gemarteld word, en laat ook vaak stiekem gevangenen los.' Zegt Mace. Ik ben verbluft. 'Echt?' Vraag ik. Mace knikt. 'Ik wou dat ik als Divine was geboren...' zegt Mace. Ik weet niet helemaal wat ik moet zeggen. 'Als het simpeler zou zijn geweest zou ik jou bij me in laten wonen.' Zeg ik.

Het voelt echt alsof ik hem al jaren ken. Ik lig in zijn armen als ik opschrik van een luide hoorn. 'Shit! Lag ik te slapen?' 'Mace schrikt op. 'Ik ook. Shit!' Ik kijk op mijn telefoon. 15 gemiste gesprekken van mama. Ook Isaac heeft meerdere keren gebeld. Ik ben al 3 uur weg. 'Ik moet gaan. Ik geef Mace mijn nummer en ren dan weg.

Als ik bij mama aankom vliegt ze me in de armen. 'Waar was je?!' Roept ze. 'Ik was het bos in gerend en... in slaap gevallen bij papa's boom' lieg ik. Ze knuffelt me en dan komt Isaac naar buiten. 'Zussie!' Roept hij, en alweer word ik in de armen gevlogen. 'Hey Broer' zeg ik. 'We waren zo bezorgd' zegt hij, en ook hem vertel ik hetzelfde verhaal. Tegen mijn moeder liegen was al moeilijk, maar tegen mijn lieve broer al helemaal. Er hing een vervelende sfeer. 'Papa... hij is... is... is...' vraag ik. 'Ja schat, dat klopt. Hij is...' ik knuffel mama. 'Kom, we gaan naar huis.' Zegt Isaac, en we lopen met zijn allen naar huis.
——————————
De volgende hoofdstukken worden een beetje spannender... (evil laugh)

Vote & comment <3