Two worlds apart ~ Dutch

#17

Het is even stil en dan neemt Anderson het woord. 'Je hebt gelijk, Luna Rosa. Het spijt me, Menora. Ga je gang.' Ik kijk mijn moeder dankbaar aan.

'Dit is Mace. Hij is inderdaad een Ferno, maar hij is niet zoals zij zijn. Hij heeft mij al meerdere keren bewezen dat hij een goed persoon is, en hij is hier om jullie hetzelfde te bewijzen. Maar voordat hij dat doet is er nog iets dat jullie moeten weten. Hij is ook mijn mate.' En weer dat geroezemoes. Ik zou het helemaal verliezen als het niet was voor Mace, die met zijn hand kleine cirkeltjes tekent op mijn been. 'Sorry maar we hebben toch echt bewijs nodig, Menora.' Zegt een van de generalen. 'Dat dacht ik al.' Mompel ik. Ik pak mijn tas en rommel er wat in, totdat ik mijn make-up doekjes heb gevonden. Ik kijk Mace aan en hij knikt. Ik mindlink naar mijn moeder: 'sorry mam, ik had dit je niet zo willen vertellen.'

Ik pak een doekje en wrijf voorzichtig over mijn nek totdat de rode mark tevoorschijn komt. Ik hoor veel verbaasde geluidjes. 'Oké, we geloven je. Wat komt hij hier bewijzen?' Vraagt Anderson.

'Jullie weten vast wel van de oorlog die eraan zat te komen voor de dood van Alpha Jace. Ik zou jullie daar graag nog even voor condoleren.' Een paar mensen kijken verbaasd door de zachtaardige personaliteit van Mace. 'Ik kom jullie waarschuwen. Ik weet niet veel, maar ik weet genoeg om jullie een streepje voor te zetten.' Zegt Mace. 'En wat zit daarin voor jou?' Vraagt Bakker. 'Ik vraag jullie maar een ding. Ik weet dat het veel gevraagd is, maar dit is alles wat ik wil. Laat mij hier blijven. Ik wil geen Ferno zijn, ik heb altijd al aan deze kant van de grens willen wonen'. Zegt Mace.

'Ik vind dit een goede deal. Ik bedoel, aangezien jij en toekomstige Luna Menora mates zijn moet het er wel van komen.' Zegt Anderson. Hij staat op en loopt naar Mace. Even staat hij stil. Ik houd mijn adem in. Hij steekt zijn hand uit. 'Welkom aan deze kant, jongen.' Mace glundert. 'Dankuwel meneer.' Ik sta op en val in zijn armen. Hij houd me stevig vast. Ik laat hem na even weer los en kijk naar Anderson. 'Dankjewel, Anderson. Ik waardeer dit echt.' Mindlink ik naar hem. 'Geen probleem. Je moeder had gelijk, je was er echt toen ik iemand nodig had. Nu had jij iemand nodig. I'm just returning the favour.' Krijg ik terug. 'Als je iets nodig hebt kan je altijd bij ons terecht.' Link ik nog, voordat ik de link afsluit.

Ik wrijf over mijn pijnlijke hand. Mace ziet me kijken en pakt mijn hand vast. Mijn gezicht vertrekt en hij kijkt me aan. 'Hoe hard heb jij geslagen? Die is gebroken Meens, ga even naar de dokter.' Zegt hij. Ik kijk naar de tafel waar nu een klein deukje in zit. Ik pak Mace's hand vast, die er ook blauw uitziet.

Ik wil Mace hier niet achterlaten, ik ben bang dat ze hem meteen om de hals vliegen. Mijn moeder loopt nu naar mij toe en pakt mijn hand over. Ook zij kijkt ernaar. 'Ga even naar de dokter, Menora.' Zegt ze. 'Ik houd Mace wel in de gaten.' Mindlinkt ze. Ik knik en loop rustig naar beneden. Ik weet toch al alles wat Mace nu gaat vertellen.

Met mijn hand in het verband loop ik samen met Mace de achterdeur uit. Ondanks het feit dat zijn verblijf hier nu officieel is, mag hij alsnog niet gezien worden. In ieder geval niet voordat het bekend gemaakt word.

We lopen samen het huis binnen. Isaac staat voor me. 'Hey broer.' Zeg ik blij. 'Hey zusje, waarom zo blij?' Vraagt hij. Ik kijk Mace aan. 'Ik woon nu officieel aan deze kant.' Zegt Mace glunderend. 'Oh! Dat is geweldig. Gefeliciteerd man.' Zegt hij, en hij geeft Mace een bro hug. Ook mij geeft hij een knuffel. 'Oh. Mijn. Maangodin.' Zegt hij ineens. Ik kijk hem vragend aan. 'Je bent gemarkt?!!' Roept hij uit. 'Dat wist je al, Isaac.' Zeg ik. 'Oh ja.' Zegt hij lachend. Ik grinnik.

'Hoe is het eigenlijk gelukt dat Mace hier mag blijven?' Vraagt Isaac. Ik kijk maar beneden. 'Ga even zitten, Isaac.' Zeg ik zacht. Hij gaat zitten op de grijze bank. 'De Ferno's vallen over drie dagen aan.' Zeg ik. Zijn ogen worden groot. 'Shit. We moeten Bakker inlichten, en Jasper!' (A/N: dat is de bèta)

'Daarom waren we het huis uit. Om iedereen in te lichten. Jij was weg met je mate, Blaine, dus ik dacht ik vertel het later wel.' Leg ik hem uit. Hij knikt. 'Wat is er met je hand gebeurt?' Vraagt hij dan. 'Ze kon geen orde krijgen' zegt Mace grinnikend. 'En waarom is jouw hand dan ook blauw, Mace?' Ik leg hem uit van het gebeuren een paar weken eerder.

'Oké... Dat is echt confusing. Maar hé, deze relatie is ook nogal uniek. Een van allebei de kanten én ook allebei blue eyes.' Zegt Isaac. 'Zo had ik er nog niet eens over nagedacht.' Mompel ik. 'Maar eh... oorlog?' Vraagt hij dan. Ik knik en samen met Mace leg ik alles uit wat we weten.
——————————
Hai hai,
MACE IS AAN DEZE KANT WHOOP WHOOP!
Maar hoe gaat het volk reageren? En oorlog?

300 READS 😭😭
Thank u all... <3

Laat wat feedback achter als je wil :)
X