Two worlds apart ~ Dutch

#23

Pov Menora
Ik lig met Mace op het dekentje. We kletsen over van alles, onderwerpen die vooral met de baby te maken hebben. We hebben al het eten al op. Ineens komt Mace overeind. Hij leunt op zijn arm. 'Heb ik je eigenlijk ooit officieel gevraagd?' Vraagt hij zacht. Ik denk even terug, en schud mijn hoofd. 'Sh*t.' Mompelt hij lachend.

Hij staat op en ik kom overeind. 'Lieve Menora. Wil je mij nóg gelukkiger maken en mijn vriendin worden?' Vraagt hij. 'Hmm... weet ik niet hoor.' Zeg ik grinnikend. 'Natuurlijk.' Zeg ik dan. Hij zoent me en zo gaan we even op het dekentje liggen.

'Zullen we het morgen bekend maken? Van ons, bedoel ik dan. Van het kindje lijkt me nog niet verstandig.' Vraag ik plots. 'Zou je dat echt willen doen?' Vraagt Mace. Ik knik. 'Oké. Dan doen we het morgen.' Zegt Mace en ik ga weer op het dekentje liggen.

~~

Ik sta met zweethanden naast het podium. Het hele volk staat hoopvol te wachten op wat ik te melden heb. Ik voel twee handen op mijn schouders en herken aan de geur en de tintelingen meteen dat het Mace is. Hij masseert mijn schouders even. 'Klaar voor?' Vraagt hij dan. Ik knik en adem diep in en uit. 'Wij kunnen dit.' Mompelt Mace. Ik knik. Met die woorden herhalend in mijn hoofd loop ik de stenen op.

'Hallo allemaal!' Zeg ik. Ik hoor verschillende begroetingen uit de menigte komen. Ik houd mijn hand omhoog om iedereen stil te krijgen. Het werkt. 'Ik kom hier om mee te delen dan ik mijn mate heb gevonden!' Zeg ik. Iedereen begint te juichen. Ik kijk naar Mace die het podium op komt lopen. Het juichen verstomd even. Het word heel stil. 'Is dat een-' 'wat?' 'Wie is dat?' Zijn vragen die door de menigte schieten. Ik begin, voor de zoveelste keer, aan de lange uitleg.

Aan het einde is het stil. Ik slik nerveus.

Iemand begint te juichen. Al snel volgt iedereen. 'Alpha Mace! Alpha Mace! Alpha Mace!' Roepen ze. Ik begin te lachen en ook Mac glundert. We slaan onze armen om elkaar heen.

'Dat had echt niet beter kunnen gaan!' Roept Mace blij. Ik glimlach. 'Inderdaad. Ons volk is best open-minded, maar dit had ik ook niet verwacht. Dan had ik het wel eerder gedaan.' Mompel ik. 'Nu kunnen we gewoon de stad in!' Zegt Mace blij. Ik glimlach en knik. 'Zullen we dat doen?' Vraag ik. 'Is goed!' Zegt Mace. We trekken onze jassen aan, wat natuurlijk moet van Mace, met het kindje. We lopen hand-in-hand de deur uit.

In de stad komt een vrouw op me aflopen. Ik herken haar meteen. Het is Lily. Ze geeft me elke keer rozen als ik lang de winkel kom lopen. Ze is echt heel lief. 'Ik wil u feliciteren met het vinden van uw mate.' Zegt ze. 'Lily, wat zei ik nou, zeg maar "je".' Zeg ik grinnikend. 'Tuurlijk, sorry.' 'Geen probleem.' Lily loopt haar kleine winkeltje in en komt weer naar buiten met twee bossen witte rozen. Een geeft ze aan mij, en een aan Mace. 'Dankuwel, mevrouw.' Zegt Mace. Lily knikt met een brede glimlach. We draaien ons om.

'Veel plezier met jullie kindje.' Zegt ze nog. We draaien allebei tegelijk weer terug om. Ik kijk haar met een frons aan. 'Hoe- wat- wa- hoe?' Fluister ik. 'Je straalt helemaal. Het staat je goed.' Zegt ze met een knipoog. Voordat ik nog iets kan zeggen zegt ze: 'ik vertel het aan niemand hoor.'

We lopen weer weg en kijken elkaar met grote ogen aan. 'Nu ze het zegt, je ziet er wel extra goed uit.' Zegt Mace grijnzend. Ik begin te blozen en we lopen verder.

'Waar heb je zin in?' Vraagt Mace. Ik kijk even bedenkelijk. 'Ananasijs.' Zeg ik dan. 'Wat?' Vraagt hij. 'Ananasijs.' Herhaal ik. Hij begint te lachen.

'Wat? Ik ben gewoon zin in ananasijs. Is daar een probleem?' Vraag ik glimlachend. 'Nee hoor.' Lacht Mace. 'Gek mens' fluistert hij zacht. Ik por hem in zijn zij. 'Mijn gek mens.' Zegt hij en hij trekt me dichter tegen zich aan terwijl we verder de stad in lopen.

Tien minuten later zitten we allebei met een hoorntje ananasijs. Mace legt zijn arm om me heen en ik ga tegen hem aan zitten. Ik sluit mijn ogen en geniet van de zonnestralen op mijn gezicht.

Mijn momentje van rust word luid onderbroken door een luide hoorn. Een hoorn die ik nog lang niet had willen horen. Een hoorn die maar één ding kan betekenen.

Oorlog.

————————————
Hai hai!
Sorry voor het niet updaten de afgelopen paar dagen... ik zat (en zit) een beetje vast. Ik lijk mezelf constant vast te schrijven. Maar het komt wel goed :)

500 READS! Mensen... dankjulliewel. Jullie allemaal. Ja, ook jij daar, achter dat scherm.

Laat wat feedback achter als je wil!
X