1. Bölüm

912 65 18
                                    

Dünya binlerce yıldır birçok kadının hikayesinden habersiz döner güneşin etrafında. Dina'da onlardan biri. Hz Yakup' un üç eşinden biri Lea' dan olma tek kızı Dina... Kirletilen nasumusu için bir çok cana kıyılan genç bir kadındı Dina. Sevdiği adama ve oğluna hasret ömrü, kısa ve çileliydi. Erhan Osmanoğlu yıllarca bekledileri bebekleri doğduğunda aklında bir isim yoktu. Güzeller güzeli bebeğini karısının kollarında gördüğü an dilinde beliren isim Dina idi. Dina ismi bu küçük hanım için adeta biçilmiş bir kaftandı. Annesi de sevmişti bu ismi. Yakup gözbebeği, biricik kızı Dina; Erhan' ın hasreti ve biricik evladı Dina Osmanoğlu.

***

Yalnız yaşadığı stüdyo dairesinin penceresinden dışarıya baktı genç kadın. Yer yer grinin bir çok tonuyla harmanlanmış yağmur bulutları, gökyüzünden insanlara son baharı resmetmekte idi. Olası geleceğimiz ile ilgili bir anda peyda olan hislerimiz bizi bir dakika sonrasını değişmek için harekete geçirir mi? 

Dina göğsündeki ağırlık hissiyle evinin kapısını kilitledi. Merdivenlerden inerken anahtarı parmakları arasında çeviriyordu. Sokak her gün aynı saatte olduğundan daha mı tenhaydı? Belki de dün gece çalışırken cevapsız bıraktığı babasının arası için duyduğu vicdan azabının ağırlığı mı?

Çalıştığı müzeye vardığında ve günlük angaryaları bitirdikten sonra anne ve babasını arayabilir. Yolunun üzerindeki kahve dükkanından aldığı sert kahvede bitkin ve uykulu halini gideremedi. Uzun süren üniversite eğitimi lisans, yüksek lisans ve ektin saha araştırmaları. 30 yaşında bir müzede müdür yardımcılığına kadar süren kariyer serüvenin sonu müdür yardımcılığı olarak kalacak gibi hissediyordu. Chambers Caddesinden saptı ve müzenin arka girişine ulaşmak için bina yerleşkesinin arkasından döndü. Gelecek hafta ki resim sergisi için gelen sevkiyat kamyonu büyük girişte bekliyordu. Güvenli görevlisini kapıda değildi. Sabah saati 6 buçuğunda içeri bir yerde olmalıydı. Kapının anahtarını bulmak için çantasını karıştırması gerekiyordu. Çantada Sherlock Holmes un kendisini kaybetmesi söz konusuyken... Dizini yukarı doğru kırdı ve çantasını bacağının üzerine koydu. " Taş var sanki. " Topuklu ayakkabılarını çıkarıp nazikçe kenara bıraktı. Kolu dirseğine kadar çantanın içinde bir kaç dakika aradıktan sonra anahtarını buldu. Ayakkabılarını eline aldı ve kapıya gitti. Büyük demir bir kapı ve onu koruyan sadece elindeki anahtar. Kapı açıktı ve biraz aralık bırakılmıştı. Kilidin zorlanmadığını gördüğünde içi biraz olsun rahatladı ama içeriden birinin değerli bir şeyi çaldığına daha önce şahit olmuştu. Hızla ayakkabılarını değiştirdi ve sporlarını eline alıp ofisine doğru yürümeye başladı. Odasına ulaşacak ve dahili numaradan güvenliği arayıp kapının neden açık bırakıldığını soracaktı. Dina en küçük sorunu bile kayıt altına almaya severdi. Bütçe, planlar, takvim gibi şeylerin nizami düzeni onu her zaman mutlu ederdi.

Depo kapısının önünden geçerken duyduğunu sesle dona kaldı. Ses tanıdıktı ama çelik kapısının arkasından net duyamamıştı ve sahibini bir türlü çıkaramadı. Biri birine yalvarıyordu. Depo' nun kapısı da açıktı ki... İşler işte şimdi karışıyor. Bu iyi bir haber değildi. Az önce giydiği topuklu ayakkabılarını ve elindeki diğer şeyleri kapının kenarına bıraktı. Depoya inen demir merdivenleri indi. Çanlar Dina için çalıyor. Üç metreyi aşan rafların arasında yürürken seslerin sahiplerine yaklaştı. Merakına yenilmiş ve kendini bilmediği bir suyun içer balıklama atlarken bulmuştu. Deponun her santimi ezbere bilirken karanlıkta yürümek onun için sıkıntı değildi. Müdürün sesini duyduğunda durdu ve raflarından birinin arkasına sakladı. Adamın sesinden korktuğunu hatta titrediğini hissediyordu.

Müdür Bay Carson " Sana istediğin şeyi verebilirim Roy. Payımın hepsi senin olabilir. Bu iş aramızda kalmalı. Lütfen..." diyerek Dina' nın henüz görmediği silahın namlusuna sürülmüş kurşundan kurtulmak için yalvarıyordu. Daha önce kimsede duymadığı kadar kalın ve aksanlı sesin sahibi kendinden emin ve soğuk kanlıydı. Dina titreyen dizlerinin üzerinde durabildiğine içten içe şükrederek oradan geldiği gibi görünmeden ayrılmayı istedi.

Uzun Boylu, Esmer AdamHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin