4. Bölüm

2.2K 78 10
                                    

Bölüm Şarkısı;
Neşet Ertaş: Ah Yalan Dünya

Gamzenin elini tutuyordum. Bebeklerimizi getirdiler. Birisini ben kucağıma, birisini de Ramazan kucağına aldı. Ben kız olanı kucağıma almıştım. Kulağına ezan ve ismini okudum. İsmini İkra koymuştuk. Ramazan'da oğlana Alparslan ismini koydu.

Alparslan ve İkra gülüyorlardı. İkisini de Annesinin kucağına bıraktık.
Bu mutlu tablo İNŞALLAH daim olur diye düşünüyordum.

Kemal gülümseyerek oda'ya girdi. Ramazan'ın kulağına bir şeyler fısıldadı ve çıktı.

Ramazan da gülumsedi ve ayağa kalktı.

"Ne oldu Kardaş?" diye sordum.

"Gel benle" dedi ve dışarı çıktı.

Haliyle ben de arkasından çıktım.

"Uzun zamandır beklediğimiz oldu." "Yoksa Gemiyi aldın mı?" "Evet, Gemiyi satın aldım. Kumar Gemisi kurmak için her şey tamam."

Tebessüm ederek "güzel." dedim.

"Hadi hemen çıkıyoruz." "Tamam" dedim ve tekrar içeriye girip Gamze'ye çıkacağımızı söyledim sonra Hastaneden çıktık.

Limana gittik ve Gemi'ye şöyle bir uzaktan baktık. Gemi'ye bindik ve her yerini gezdik. Gerçekten çok güzel bir gemiydi.

"Bu gemi bize çok kâr getirecek." "Haklısın Kardaşım, bütün ülkeleri gezer bu gemi. Zengin müşterilerimiz yararlanır." "Zaten fakirlerin kumarda ne işi var. Biz de kazanmayacaksak ne diye açıyoruz kumarhaneleri!" diyerek gülümsedi Ramazan.

Ben de "haklısın" dedim ve gemiden indik.

"Kumarda sürekli oynatan kazanır. Oynayan değil!"

Ramazan sırıtarak "aynen öyle!" dedi.

Ramazan Kemal'e "herkese haber verilsin. Gemi iki gün sonra hareket edecek. Rotamız; Çanakkale, İzmir, Aydın, Muğla, Antalya, Mersin, Adana ve Hatay olacak. Gittiği her yerde iki saat kalacak. Geri dönerken de aynı rotadan gelecek!" diye emir verdi.

Kemal kafasını sallayarak "anlaşıldı patron!" dedi ve arabanın kapısını açtı. Ramazanla birlikte arka koltuğa oturduk.

"Gemiyle ilgili her şeyden haberdar olmak istiyorum Kemal."

Kemal sürücü koltuğuna oturmuştu. Tebessüm ederek "tamam patron!" dedi. Gaza bastı ve tekrar Hastaneye gittik.

Hastaneye gittiğimizde Doktor, Gamzenin yarın taburcu olabileceğini söylemişti. Gülümseyerek Gamzenin odasına girdiğimde bebekleri emziriyordu. Bir sandalye kaptım ve oturdum.

Ramazan'a yer kalmamıştı, o da "ben kantine gidiyorum." demişti.

"Ben de seninle geleyim." diyerek ayağa kalktım.

"Bir şey isteyen var mı?" diye de sormayı ihmal etmedim.

Gamze gülümseyerek "canım bisküvi çekti." dedi. Neşeli bir kahkaha attım.

Gamzem yanımda olunca böyle neşeli oluyordum işte. O yokken yaşama isteğim kalmazdı benim. Onu ta çocukluğumda sevmiştim. Çocukluk aşkımdı o benim.

"Aşermen geçmedi herhalde. Biraz dikkat et, yeteri kadar kilo aldın!" diyerek biraz takıldım Gamzeye.

Gülerek "çok kötüsün" dedi bana. "Tamam, gelirken alırım." dedim ve dışarı çıktım.

Ramazanla birlikte kantine gittik. Bir boş masa bulduk ve iki çayla iki bisküvi söyledik. Bizim adamlarda diğer masalarda oturuyordu. Gamze'ye ve diğerlerine de bir bisküvi aldık ve tekrar oda'ya gittik.

Yükseliş "İki Yıl" (+18) (Tamamlandı, Düzenlenecek.)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin