Yükseliş "İki Yıl" (+18) (Tamamlandı, Düzenlenecek.)

46. Bölüm

15 Ekim 2035 05:45
Alarmın sesiyle hemen uyandım. Yaralı kolum sızlıyordu. Hemen ayağa kalktım. Kırmızı, araba desenli bir t-shirt ve bir kot pantolon giydim. Kahverengi deri ceketimi de giydikten sonra Gamzenin alnına bir öpücük attım. Sonra da odadan çıktım.

Halil ve Hamid beni kapıda bekliyordu. "Günaydın." dedim ve telefonumu unuttuğumu hatırladım. İçeri girdim ve telefonumu aldım. Şarjının bittiğini görünce kendime küfürler ettim.

"Çocuklar şarjınız var mı?" "Evet abi." dediler. "Güzel." dedim ve aşağıya indim. Halil ve Hamid de arkadaydı.

Salonda bir koltuğa oturdum.

"Hamid sen arabayı hazırla. Halil sen de Aleksey'i ara. Buluşmanın saat kaçta ve nedede olacağını sor!"

Hamid "tamam abi." deyip gitmişti ama Halil'in kafasında sorular olduğu belliydi. Ya da aklında tek bir soru vardı.

"Ne oldu Halil?" diye sordum.

"Abi bu Aleksey'e güvenilir mi?"
"Sen merak etme. Çıkarlarımız ortak olduğu sürece güvenlir."

"Halil "tamam." dedi ve Aleksey'i aradı. Her şeyi öğrendi.

Araba da hazırdı. Dışarıya çıktık ve bir sigara yaktım.

"Halil sen adam topla adrese git. Bana da adresi ve saati mesaj at."

"Halil "emredersin abi." dedi ve bana mesaj attı. Ben de Hamidle birlikte arabaya bindim. Halil'in verdiği adrese gittik.

Araba'yı limanda bir yere çektik ve beklemeye başladık.

"Hamid Cemil'i ara ve durumu söyle."
"Biz basmayacak mıyız abi?"
"Elimizi kirletneye gerek yok."

Hamid "tamam abi." dedi ve Cemili aradı. Durumu anlattı ve telefonu kapattı.

Biraz sonra Halille bizim adamlarda gelmişti. Halil arabadan inerek yanıma geldi.

"Abi neyi bekliyoruz?"

"Polisleri bekliyoruz. Baskını onlar yapacak." dedim. Torpidodan tabancalarımı ve dürbünü çıkardım.

"O zaman biz niye geldik?"
"Polisler yetişrmezse biz saldıracağız. Hazır olun!"

Halil "tamam." dedi ve diğerlerinin yanına gitti. Arabadan indim ve tabancaları belime koydum.

İki deponun arasında, ulu orta yerde uyuşturucu alış verişi yapıyorlardı.

"Hamid, Cemili ara! Nerede kaldı bunlar?"

Hamid hemen dediğimi yaptı ve telefonu da bana verdi.

"Nerede kaldınız Cemil?"
"Bizim ekip gelemeyecek. Baskını siz yapın."

"Tamam." dedim ve telefonu kapatıp telefonu tekrar Hamid'e verdim.

"Başlıyoruz!" dedim ve tabancalarımı çıkardım.

Alış veriş tamamlanmıştı. Herkes dağılacak gibiydi. Alış verişin neden bu kadar uzun sürdüğünü kafama takmayıp ilk kurşunu sıktım.

Kurşun süzülerek bir İtalyan'ın gözünü deldi.

İtalyanlar ve Kübalıları şaşırtmıştık. Ama biz de açık alandaydık.

Gerçi karşımızdakiler topu topuna on kişiydi.

Bir Kübalı'yı ilk önce sol omzundan sonra boynundan vurarak eşşek cennetine gönderdim.

Bir İtalyan yerdeki paraları ve uyuştucuyu umursamadan arabaya atladı. Arkadaşı hızla gazı kökledi ve kaçtılar.

Kahkaha atarak "göt korkusu adama her şeyi yaptırır." dedim.