"တိတ္တိတ္ေန မေအာ္နဲ႔!"
Sehun ေဟာက္လိုက္တယ္
"In--"
Hanေလးဟာ သူ႔ကို ေၾကာက္လို႔ ေထာင့္ေလးကပ္ၿပီး မ်က္ရည္ေလးေတြ ဝဲေနတယ္
"ငါ့အနားကို မကပ္ပါနဲ႔လို႔ ေျပာထားတယ္ မလား!!"
"ဘာလို႔ လိုက္လိုက္ ကပ္ေနတာလဲ!!"
ျပစ္ဒဏ္ေၾကာင့္ အရာရာကို ေမ့ေပ်ာက္ေနေသာ Hanေလးဟာ Sehun ကို သူ႔သခင္ထင္လို႔ လိုက္ကပ္ေနရွာသလို
Sehun ကလည္း သူ႔ကိုယ္ သူ သခင္တဲ့အရာကို မခံစားတတ္ေသးေပ
"ငါ မင္း သခင္ မဟုတ္ဘူးလို႔ ေျပာေနတယ္ မလား~~
"အေဝးမွာေန--- ရႈပ္တယ္
"ငါ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ တစ္ေယာက္တည္း ေနဦးမွာ!!
"မင္းသခင္က အေဝးမွာ က်န္ခဲ့ၿပီ!!
"ငါ မဟုတ္ဘူး
သူ႔ အဲ့လို ေျပာေတာ့ Hanေလးဟာ မ်က္ရည္ေလးေတြ ဝဲေနတယ္
"ငါ့မ်က္နွာကို ၾကည့္!!
Sehun သူ႔မ်က္နွာေလးကို Luhan ေရွ႕တိုးၿပီး လက္ညိႈးနဲ႔ ျပန္ထိုးျပလိုက္တယ္
"ငါ့ရုပ္က Petal ေမြးၿပီး သခင္ ျဖစ္ေနတဲ့ ရုပ္လား~~~
"ေသေသခ်ာခ်ာ ၾကည့္ၾကည့္!!
"ငါနဲ႔ မင္းက အ႐ြယ္တူပဲ----
"inn-- inn
Sehun ငိုစျပဳလာေသာ Hanေလးကို ပါးစပ္ကို အလန္႔ တၾကား ေျပးပိတ္လိုက္မိတယ္
"on!"
"မငိုနဲ႔"
Hanေလး ပါးစပ္ကို ရင္ခြင္ထဲမွာ ဖြဖြေလး ဖိပိတ္ရင္း ဟိုၾကည့္ ဒီၾကည့္ လုပ္လိုက္မိတယ္
သူ႔ကို ဆူမယ့္သူ Yixing မလာေသးဘူး----
Hanေလးဟာ သူ႔ရင္ခြင္ထဲမွာ ဖိညပ္ထားလို႔ မ်က္ရည္ေလးေတြနဲ႔ မ်က္လံုးေလး ပုတ္ခတ္ ပုတ္ခတ္ လုပ္ေနတယ္
"ေတာ္ေသးတယ္~~
Sehun အနားက ျပန္ခြာလိုက္တယ္
"ဘယ္သူမွ မလာေသးဘူး"
Sehun Hanေလးကို ျပန္ၾကည့္ရင္း ေျပာလိုက္တယ္
