Ο Φυλακας Αγγελος σου 2: Αγγελοι και Νεφιλιμ {GWattys}

Κεφαλαιο 5

Κρινοντας απο τις αντιδρασεις σας στ προηγουμενο κεφαλαιο δεν τα πατε καλα με τα clifhangers ε? :p Enjoy angels <3

_______________________________________________________________________________

-Σου ειπα να περιμενεις κατω νομιζω.Ειπε αλλα παρολα αυτά ηρθε και με αγκαλιασε.Εγω εθαψα το κεφαλι μου στο στηθος του χωρις να θελω να κοιταω την εικονα που ειχα αντικρισει πριν λιγο.Στον τοιχο του δωματιου του Ασερ ηταν γραμενη η φραση

‘’Ξερω τι εγινε με την Εβαντζελιν.Και η Αλισον δεν θα αργησει να το μαθει’’.

Πραγμα που κανονικα δεν θα επρεπε να με τρομαζει αλλα τα γυαλια από το παραθυρο που ειχε σπασει αυτος που εγραψε την φραση και το γεγονος ότι η φραση ηταν γραμμενη με αιμα,κανονικο κατακοκινο αιμα,με εκαναν να τρομαζω.

-Πηγαινε κατω εσυ μεχρι να το καθαρισω αυτό.Μου ειπε ο Ασερ σιγανα ωστε να με καθυσηχασει. Αλλα η καριδα μου χτυπουσε σαν τρελη. Ποιος μπορει να ηξερε τι ειχε γινει με την Εβαντζελιν, απ την στιγμη που μονο εγω και ο Ασερ το ξεραμε? Και δεν ηθελα καν να σκεφτω τι θα γινοταν αν οντως το μαθαινε η Αλισον αν και ηξερα ηδη την απαντηση. Θα με σκοτωσε

-Καποιος ξερει.Μουρμουρισα, βλεφαριζοντας τυχον δακρυα απ τα ματια μου.

-Η παριστανει ότι ξερει.Ελα πηγαινε κατω.Μου ειπε με ηρεμη φωνη. Δεν ηθελα να καταλαβει ποσο φοβισμενη ημουν, αλλα προφανως το ειχε καταλαβει ηδη. Αρχισε ετσι, να χαιδευει σιγα σιγα τα μαλλια μου, πραγμα που ηξερε οτι με ηρεμουσε. 

-Ασερ ειμαι ενταξει…Είναι απλα λιγο αιμα. Ειπα αλλα δεν ηξερα αν προσπαθυουσα να πεισω τον ιδιο η εμενα. Πιθανοτατα ομως ηταν το δευτερο.

-Που πρεπει να καθαρισω πριν ερθει η αδερφη μου.Συνεχισε

-Θα σε βοηθησω.Του ειπα αποφασιστικα. Εινα μονο λιγο αιμα, ελεγα και ξαναλεγα στον εαυτο μου. Ειχα αντιμετωπισει και χειροτερα σωστα? Επρεπε λοιπον να ειμαι δυνατη.

-Γκαμπι…

-Όχι.Δεν ειμαι κανα πενταχρονο. Ειπα πεισματικα και τραβηχτηκα απο την ζεστη αγκαλια του. 

 Ο Ασερ ξεροντας ποσο πεισαματαρα ειμαι, ξεφυσηξε και συμφωνησε, ετσι αρχισαμε να το καθαρισουμε,πραγμα που αποδειχθηκε πιο δυσκολο από οσο περιμενα αλλα στο τελος το καταφεραμε.

  Αφου τελιωσαμε, οι δυο μας κατεβηκαμε ξανα στο σαλονι και καθησαμε εκει. O Ασερ με τραβηξε στην αγκαλια του, και εγω ακουμπησα το κεφαλι μου στο στηθος του. Ενιωθα ασφαλης ετσι, παντα ενιωθα ασφαλης οταν με κρατουσε ετσι.