Ο Φυλακας Αγγελος σου 2: Αγγελοι και Νεφιλιμ {GWattys}

Κεφαλαιο 19

 Ο Ντειβ έβγαλε κάτι ασημένιο από την τσέπη του –το αστροβελος- και στάθηκε όρθιος πάνω από τον Ασερ με ένα χαμόγελο να σχηματίζεται στα χείλη του.

-Πως στο- Πήγε να πει ο Ασερ αλλά μετά δεν μιλούσε. Ο Ντειβ του έκοβε την αναπνοή.

-Μπορώ να τα ελέγχω όλα με το μυαλό και να σου μίλαω ενώ σε πνίγω ταυτόχρονα? Χρόνια εξάσκησης αγγελάκι. Τον ειρωνεύτηκε ο Ντειβ. Μπορούσα να δω ότι ο Ασερ προσπαθούσε να μιλήσει αλλά δεν έβγαιναν λέξεις από το στόμα του.

-Μην λες πάντως ότι δεν σε προειδοποίησα. Ο Ντειβ γονάτισε διπλά του και σήκωσε το αστροβελος σημαδεύοντας την κάρδια του Ασερ.

-ΟΧΙ! Το μόνο που έκανα ήταν να τρέξω προς το μέρος του και 2 πράγματα έγιναν ταυτόχρονα. Άρχισε κατευθείαν να βρέχει και παρόλο που δεν χρησιμοποίησα αέρα ο Ντειβ πετάχτηκε πίσω. Γονάτισα διπλά στον Ασερ ο όποιος με κοιτούσε έκπληκτος και προσπάθησα με τα χεριά μου να τον ελευθερώσω από τις ρίζες. Τα μαλλιά μου είχαν βραχεί και άρχιζαν να στάζουν ενώ ένιωθα τα ρούχα μου να κολανε πάνω μου.

-Να πάρει! Είπα μιας και δεν μπορούσα να σπάσω τις ρίζες. Και μετά ως δια μαγείας οι ρίζες υποχώρησαν αφήνοντας ελεύθερο τον Ασερ. Στον λαιμό του και στα χεριά του οι ρίζες είχαν αφήσει σημάδι αλλά ήταν καλά. Χωρίς να σκεφτώ τον αγκάλιασα. Μείναμε έτσι το πολύ για 5 δευτερόλεπτα πριν με σπρώξει πίσω. Οι σταγόνες βροχής έσταζαν από τα μαλλιά του και μερικές έπεφταν στις βλεφαρίδες του κάνοντας το παγωμένο βλέμμα που είχε πολύ πιο έντονο.

-Δεν χρειαζόμουν την βοήθεια σου. Είπε και σηκώθηκε όρθιος. 

-Τι? Ρώτησα καθώς σηκώθηκα και εγώ

-Με άκουσες. Είπε ψυχρά, Βλεφάρισα έκπληκτη.

-Θα σε σκότωνε αν δεν εμφανιζόμουν! Φώναξα νευριασμένη και μια βροντή αντήχησε στον σκοτεινό ουρανό.

-Και που το κακό? Θα είχατε ελεύθερο το πεδίο σωστά? Μπορεί να ήθελα να τα βρούμε αλλά τώρα ήθελα να τον χαστουκίσω. Πως μπορούσε να είναι τόσο εγωιστής και πεισματάρης?

-Καλά! Πίστευε ότι θες Ασερ! Είπα εγώ

-Δεν περίμενα για την άδεια σου κοριτσάκι. Εμπρός τρέχα πήγαινε να δεις αν είναι καλά ο δικός σου. Είναι είδος υπό εξαφάνιση. Και πριν προλάβω να απαντήσω, λύγισε τα γόνατα του χτύπησε μια φορά τα φτερά του και πέταξε στον ουρανό.

                       -ΑΛΙΣΟΝ-

 Ήμουν στην αγκαλιά του Τρεβορ όταν το κινητό μου έκανε ένα ήχο. Έναν ήχο που σήμαινε ότι ήθελε να φορτίσει. Εκνευρισμένη μόρφασα καθώς θυμήθηκα ότι ο φορτιστής ήταν στο σπίτι του Ασερ.