Ο Φυλακας Αγγελος σου 2: Αγγελοι και Νεφιλιμ {GWattys}

Κεφαλαιο 26

-Είσαι εντάξει? Ρώτησε ο Μπραντον. Φυσικά μετά από αυτό δεν είχαμε κάτσει στο σχολειό. Είπαμε ότι έγινε κάτι σοβαρό και οι δυο μας φύγαμε, φυσικά οι υπόλοιποι θα πέρναγαν από δω μόλις σχολούσανε .

-Εγω …. Ναι. Απάντησα αλλά εκείνος είχε ακόμη αυτό το ανήσυχο βλέμμα που είχε όταν αφήσαμε το σχολειό. 

-Τι έγινε? Ρώτησε απαλα

-Απλά… εμείς… αυτοί.. Προσπαθησα να πω τραυλιζοντας αλλα μου ηταν εντελως αδυνατο να ολοκληρωσω την ηλιθια προταση

-Για σένα τσακωθήκαν έτσι? Αυτήν την φορά δεν περίμενε να απαντήσω. Την ήξερε ήδη την απάντηση. Και δεν άργησε να καταλάβει και ότι ακλούθησε.

-Φιλήθηκες με τον Ντειβ και σας έπιασε ο Ασερ ετσι? Γι αυτό χωρίσατε?

-Περίπου. Το διάβασε στην σκέψη μου. Και τώρα μας έβαλε ο καθηγητής να συνεργαστούμε και ο Ασερ τον ειρωνευόταν συνεχεία και μετά ο Ντειβ ακλούθησε και… Ανασήκωσα του ώμους αφήνοντας τα υπόλοιπα να εννοηθούν.

-Τέλεια… Και δεν μου λες… Τι ήταν αυτή η σπόντα στο τέλος? Και ρώτησε την ερώτηση που δεν ήθελα να ρωτήσει.

-Εμ…

-Εύκολο να σε σκοτώσει σαν ποιον? Δεν θα του έλεγα. Δεν μπορούσα να του πω. Αν του έλεγα δεν θα με συγχωρούσε ποτέ άμα μάθαινε ότι ήμουν μαζί του ενώ είχε σκοτώσει τον πατερά μας. Μόνο ο Τρεβορ το ήξερε και ετσι θα παρέμενε.

-Μακάρι να ξερά. Του είπα και τότε για καλή μου τύχη χτύπησε η πόρτα και ο Μπραντον πήγε να ανοίξει.

-Πως έφυγες? Τον άκουσα να λέει

-Υπνωτισμός. Άκουσα τον Τρεβορ να απαντάει και ήρθε και κάθισε διπλά μου.

-Είσαι καλά μικρή? Ρώτησε

-Περίπου… Αποκρίθηκα καθώς με τράβηξε στην αγκαλιά του. 

-Οκ… πάω να μπω για ένα μπάνιο εγώ και να σας αφήσω. Είπε ο Μπραντον και ανέβηκε προς το δωμάτιο του. Μόλις ακούσαμε το νερό να τρέχει ο Τρεβορ με κοίταξε με σοβαρότητα.

-Θα τον σκοτώσω. Δεν το πιστεύω ότι σου είπε κάτι τέτοιο. Είπε χαμηλόφωνα ενώ εγώ έκανα μια γκριμάτσα.

-Το ξέρω…. Πραγματικά με μισεί.  Αν… αν δεν ήσουν εσύ θα με σκότωνε. Μονολόγησα και ένιωσα τα δάκρυα να κοίλανε στα μαγούλα μου. Ξανα. Θεε μου ειχα βαρεθει να κλαιω συνεχεια.

-Ει Γκαμπι κοιτά με. Είπε και έπιασε το πιγούνι μου αναγκάζοντας με να τον κοιτάξω.