Ο Φυλακας Αγγελος σου 2: Αγγελοι και Νεφιλιμ {GWattys}

Κεφαλαιο 32

-Εισαι καλα??? Ρωτησε η Εβελιν μπουκαρωντας κυριολεκτικα στο δωματιο μου την στιγμή που ο Ασερ με φιλαγε. Τραβηχτηκα πισω και την κοιταξα αναψοκοκινησμενη.

-ΟΟυ. Είπε κοιτωντας μας αμηχανα. Πισω της εμφανηστηκε η Ειμι και μολις μας ειδε χαμογελασε.

-Αωωωω το βρηκατε. Αναφωνησε χαρουμενη

-Εμειςς…

-Θα μπορουσες να μας το πεις ξερεις. Ολη την ωρα σημερα αγχωνομουν αν θα εισαι καλα. Είπε η Εβελιν εκνευρισμενη. Κοιταξα τον Ασερ που ηταν ακομη από πανω μου περιμενοντας να μετακηνηθει ώστε να σηκωθω. Όταν δεν το εκανα ξεροβηξα και τοτε σηκωθηκε από πανω μου.

-Σορρυ. Απλα…δεν το ειχαμε σχεδιασει. Ηταν καπως αυθορμητο. Της ειπα

-Εμ.. λοιπον να σας αφησω να μιλησετε και να παω και εγώ σπιτι να δω τι γινεται με την Αλισον. Είπε ο Ασερ και σηκωθηκε ορθιος. Μέτα με κοιταξε.

-Φυσικα δεν μπορω να παω χωρις αυτην. Είπε και εγνεψε προς το μερος μου. Α ναι. Φορουσα την μπλουζα του. Σηκωθηκα ορθια και πηρα τις πυτζαμες μου.

-Επιστρεφω. Ειπα και πηγα στο μπανιο. Αλλαξα γρηγορα και βγηκα εξω. Εδωσα την μπλουζα στον Ασερ και αφου με χαιρετησε εφυγε και με αφησε με τα κοριτσια.

-Οποτε… Είπε η Ειμι και καθησε στο κρεβατι.

-Ειστε παλι μαζι? 

-Φυσικα και είναι μαζι… Ασχετο ότι πηγε να την σκοτωσει. Σχολιασε η Εβελιν. Η αληθεια είναι ότι την περιμενα την αντίδραση της, έξαλλου ποτέ δεν συμπάθησε τον Ασερ και δεν περιμενα να το κάνει τωρα.

-Το ξερω ότι το εκανε αλλα….

-Σ’αγαπαει? Ναι σιγουρα. Απλα σε θελει για το κρεβατι. Είπε εκνευρισμενη

-Εβελιν.. Της είπε η Ειμι κοιτωντας την παρακλητικα.

-Όχι… εχει δικιο. Ειπα κανοντας και τις δυο να με κοιταξουν εκπληκτες.

-Τι? Ρωτησε η Εβελιν

-Ειπα ότι εχεις δικιο. Ότι οντως πηγε να με σκοτωσει και δεν ηταν και η πρωτη φορα. Μουρμουρισα σιγανα. Ηταν η πρωτη φορα που το παραδεχομουν ετσι. Το ηξερα απλα δεν το ειχα παραδεχτει.

-Σε αυτην την περιπτωση… Γιατι εισαι τοτε μαζι του? Ρωτησε και καθησε διπλα στην Ειμι. 

-Επειδη… Αρχισα να λεω ανασηκονοντας τους ομους μου

-Ναι? Με παροτρυνε η Εβελιν