Ο Φυλακας Αγγελος σου 2: Αγγελοι και Νεφιλιμ {GWattys}

Κεφαλαιο 15

ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ σας εχω κεφαλαι ο <3 Σορρυ που εκανα τοσοοοο πολυ καιρο να ανεβασω απλως ημουν διακοπες και δυστηχως εχω και καποια προβληματα με το ιντερνετ οποτε δεν ξερω ποτε θα μπορεσω να ξανα ανεβασω! Μεχρι τοτε enjoy angels <3
P.S εχω ανεβασει 2 κεφαλαια οπως βλεπετε ;)
_______________________________________________________________________________

Ειχα μεινει ακινητη για λιγο προσπαθωντας να επεξεργαστω τι ειχε συμβει.Μεχρι που ενιωσα το χερι του Ντειβ στον καρπο μου.
-Γκαμπι-Τραβηχτηκα αποτομα πισω
-Μεινε μακρια μου.Εσυ φταις για αυτό.Του ειπα ψυχρα, με τα ματια μου κολλημενα πανω του. Αν η Μπριτενυ μιλαγε, όλα θα χαλαγαν και δεν ηθελα να χασω τον Ασερ. Αλλα η Μπριτνευ με μισουσε.
-Εγω?Δεν ξερω αν το προσεξες αλλα το στομα σου ηταν τοσο κολλημενο στο δικο μου οσο ηταν και το δικο μου.Οποτε μην προσπαθεις να το ριξεις πανω μου.Ανταπαντησε εκνευρισμενος, και τα ματια του συναντησαν τα δικα μου.
-Εγω ποτε δεν θα σε φιλαγα αν…
-Αν?Με παροτρυνε. Αντι να συνεχισω την προταση, αποφασισα απλως να πω κατι άλλο.
-Απλα μεινε μακρια μου προτου καταστρεψεις την σχεση μου με τον Ασερ!Φωναξα νευριασμενη
-Εγω καταστρεφω την σχεση σου?Αν δεν ηθελες και οι ξερουμε πολύ καλα ότι μπορουσες να με σπρωξεις πισω.Αλλα δεν το εκανες.Οποτε αν είναι να κατηγορησεις καποιον κατηγορησε τον εαυτο σου Γκαμπριελα.
-Αν ο Ασερ με χωρισει θα φταις εσυ! Η φωνη μου υψωθηκε ενώ ταυτοχρονα ακουσα έναν κεραυνο.Ο Ντειβ κοιταξε τον ουρανο και μετα εμενα.
-Αλλα αυτό ηθελες να πετυχεις ετσι?Να με χωρισεις από τον Ασερ.Τον κατηγορησα. Ο Ντειβ κοιταξε προς τα πανω με απογνωση.
-Ναι αυτό είναι.Με κατάλαβες. Εμπρος λοιπον τρεχα να εξηγησεις στο αγορακι σου γιατι με αφηνες να εχω τα χερια μου πανω σου. Με ειρωνευτηκε. Ενας ακομη κεραυνος ακουστηκε.Δεν αξιζε αποφασισα. Επρεπε να παω να βρω τον Ασερ. Ετσι του γυρισα την πλατη και εφυγα, και αυτην την φορα δεν με σταματησε.

                     -ΑΛΙΣΟΝ-
-Εισαι σιγουρα καλα? Ρωτησε ο Τρεβορ για χιλιοστη φορα καθως ντυνοταν. Ζαλιζομουν λιγο αλλα δεν προκειται να του το ελεγα αυτό. Το πώς ενιωσα όταν με δαγκωσε ηταν…Υπεροχο.Και σκοπευα να νιωσω ετσι ξανα.
-Ναι Τρεβ.Απαντησα. Μου χαμογελασε με ένα μισο χαμογελακι και αφου ντυθηκε ηρθε και καθησε ξανα στο κρεβατι μου.
-Αν το μαθει ο αδερφος σου ειμαι νεκρος.Μου ειπε και ανακατεψε παιχνιδιαρικα τα μαλλια μου.Τραβηχτηκα πισω διοχνοντας το χερι του.
-Πιστευω ότι μπορεις να τον αντιμετωπισεις.Του ειπα
-Εγω δεν ειμαι τοσο σιγουρος.Και δεν θα ηθελα να μαθω.
-Μην ανυσηχεις…Εχει την Γκαμπριελα και ξερει ότι αν σε σκοτωσει θα την χασει.Ειπα ειρωνικα.Ο Τρεβορ εκανε μια γκριματσα.
-Μην λες βλακεις Αλισον.Δεν το κανει μονο για την Γκαμπι.Το κανει και για σενα.Ηταν η σειρα μου να κανω μια γκριματσα.
-Ναι ότι πεις.Με το χερι του επιασε το πιγουνι μου αναγκαζοντας με να τον κοιταω στα ματια.
-Μην εισαι τοσο σκληρη μαζι του.Ειναι ο αδερφος σου και σε λατρευει.Μου ειπε.Κατσουφιασα.Ηθελα να τον πιστεψω αλλα…Ο Ασερ από τοτε που γνωρισε την ακατανομαστη δεν εδειχνε πλεον κατι τετοιο.Ηξερα ότι ειχε περασει πολλα και σε μερικα από αυτά εφτεγα και εγω.Γενικα από τοτε που αφησε τον Παραδεισο η σχεση μεταξυ μας ειχε αλλαξει.Και οι δυο ημασταν πιο κλειστοι στον εαυτο μας.Αλλα παλια δεν ηταν ετσι.Παλια ηταν παντα εκει όταν τον χρειαζομουν και το αντιθετο.Παλια όταν καποιος πειραζε την μικρη του αδερφουλα δεν υπηρχε περιπτωση να τον αφησει ατιμωρητο.Κατι ηλιθια δακρυα δραπετευσαν απ τα ματια μου και ο τρεβορ τα σκουπισε με το χερι του.Δεν συνηθιζα να κλαιω.Και μου την εδινε όταν συνεβαινε.
-Ελα εδώ.Μου ειπε και με τραβηξε στην αγκαλια του ενώ εγω βλεφαρισα προσπαθωντας να διωξω και τα υπολοιπα ανοητα δακρυα που απειλουσαν να ξεφυγουν.Ετρυψε την πλατη μου και με φιλισε στο κεφαλι μου.
-Ειμαι καλα.Ειπα και τραβηχτηκα πισω.
-Δεν εισαι. Διαφώνησε. Ημουν ετοιμη να του ότι εκανε λαθος όταν ακουσα την πορτα από το δωματιο του Ασερ να ανοιγει και να κλεινει.
-Θες να φυγω?Ρωτησε
-Δεν προκειται να του μιλησω ξερεις.Ο Τρεβορ αναστεναξε.
-Όπως νομιζεις μικρη.Με φιλησε άλλη μια φορα και μετα σηκωθηκε ορθιος.