Ο Φυλακας Αγγελος σου 2: Αγγελοι και Νεφιλιμ {GWattys}

Κεφαλαιο 35

Ανοιξα τα ματια μου και το φως του δωματιου με τυφλωσε. Βλεφαρισα καποιος φορες μεχρι να το συνιθησω. Όταν το συνηθισα και κοιταξα τριγυρω καταλαβα ότι ημουν στο δωματιο μου. Περιτρυγυρισμενη από τον Ασερ που μου κρατουσε το χερι, τον Μπραντον που ξεφυσηξε, την Εβελιν που μου χαμογελουσε και τον Τρεβορ που με κοιταζε ανακουφισμενος.

-Εισαι καλα μικρη? Ρωτησε ο Ασερ

-Ναι. Ειπα και ανακαθησα,κοιτωντας τον Τρεβορ

-Μου εδωσες να πιω από το αιμα σου ετσι? Τον ρωτησα. Εκεινος μου χαμογελασε

-Ναι…ησουν λιγο χλωμη. Είπε

-Θυμασε τι εγινε? Ρωτησε η Εβελιν

-Ναι. Ειπα πιανοντας το κεφαλι μου. Εκλεισα ξανα τα ματια μου για λιγο και μετα τα ανοιξα. Προσπαθησα να κουνησω το χερι μου και εκπλήκτη ειδα ότι μπορουσα. Τελικα το αιμα των βρικολακων μπορουσε να τα θεραπευσει όλα όπως φενεται,σκεφτηκα.

-Σε ευχαριστω. Ειπα απευθυνομενη στον Ασερ.

-Ναι…όχι εγώ αυτην την φορα μικρη. Μου είπε

-Τι? Θυμαμαι τα φτερα σου. Ειπα μπερδεμενη. Ο Τρεβορ επνιξε ένα γελιο και ο Μπραντον ξεροβηξε σε μια προσπαθεια να μην γελασει και αυτος. Κατι γινοταν εδώ περα…κατι που το ειχαν παρει ολη ειδηση εκτος από μενα.

-Δεν είναι ο μονος με μαυρα φτερα κοπελια. Είπε η Αλισον την οποια δεν ειχα προσεξει και ηρθε διπλα στον Ασερ. Οου…οου οου οου, για μισο λεπτο… Η Αλισον με ειχε σωσει? Τι στο διαολο? Η τυππισα με μισουσε από την πρωτη μέρα πως στο καλο γινοταν να με ειχε σωσει? Αποκλειεται,καποια ομαδικη πλακα μου κανανε εδώ περα.

-Όχι είναι αληθεια… Η Αλι σε εσωσε. Είπε ο Ασερ δυνατα προφανως διαβαζοντας τις σκεψεις μου.

-Ναι… Ούτε εγώ το πιστευα αλλα είναι η αληθεια. Συμφωνησε η Εβελιν. Κοιταξα εκπληκτη προς την Αλισον προσπαθωντας να σκεφτω κατι να πω. Ηταν λες και ολοι στο δωματιο κραταγαν την ανασα τους για το τι θα ελεγα.

-Γιατι?

-Γιατι σε εσωσα? Προφανως όχι επειδη ειμαστε κολλητες παντως. Με ειρωνευτηκε

-Τι εκανες με αυτην? Ρωτησα μετα

-Είναι νεκρη. Μετα κοιταξε τον αδελφο της.

-Τελευταία το γουστο σου παιρνει την κατω βολτα φιλε. Σχολιασε και ο Ασερ γελασε χαμηλοφωνα.

-Θες κατι να φας? Ρωτησε ο Μπραντον

-Αν ηθελα θα μου εφερνες? Ρωτησα με ένα χαμογελο