Ο Φυλακας Αγγελος σου 2: Αγγελοι και Νεφιλιμ {GWattys}

Κεφαλαιο 34

                                               -ΑΣΕΡ-

-Οποτε μου λες ότι τελιωσαμε επειδη τα βρηκες ξανα με αυτην την Γκαμπριελα? Ρωτησε με σαρκασμο η Αιβι.

-Ναι. Και έξαλλου δεν ηταν λες και ειχαμε κατι ξερεις. Της ειπα και ηπια μια γουλια από τον καφέ μου.

-Ναι…απλα καταληξαμε στην κρεβατοκαμαρα μου 3-4 φορες. Είπε εκνευρισμενη χωρις να περνει τα παγωμενα μπλε ματια της από πανω μου.

-Σωστο αλλα κανεις δεν μιλησε για σχεση. Της ειπα

-Το ξερεις ότι μπορω να σου ξεριζωσω την καρδια ετσι? Είπε απειλιτικα χαμηλωνοντας την φωνη της. Ναι… ισως επρεπε να το ειχα σκεφτει λιγο πιο προσεκτικα το να κανω φαση μαζι της την στιγμή που καταλαβα ότι ηταν βρικολακας.

-Το ξερεις ότι μπορω να χρησιμοποιησω την φωτια ετσι? Ανταπαντησα το ιδιο ειρωνικα.

-Οποτε απλα θα με παρατησεις? Ρωτησε εκνευρισμενη

-Σορρυ. Ειπα ανασηκωνοντας τους ωμους μου αδιαφορα

-Φυσικα, εισαι σαν ολους τους αλλους. Είπε πιο πολύ στον εαυτο της παρα σε μενα.

-Ηξερες ότι δεν ηταν σχεση αυτό που ειχαμε. Απαντησα

-Οκ. Κανε ότι θες αλλα δεν ευθυνομαι για τις συνεπειες. Και με αυτην την απειλη σηκωθηκε και βγηκε από την καφετερια.

-Το θεμα κανονιστηκε λοιπον. Ειπα στον εαυτο μου και σηκωθηκα να φυγω.

                                         -ΓΚΑΜΠΡΙΕΛΑ-

-Φυσιολογικο είναι ξερεις να μην σε θελει μαζι του μετα από αυτό. Μου είπε ο Ντειβ όταν εφυγε ο Μπραντον

-Εμφανιζεσαι από το πουθενα και κρινεις κιολας? Τον πειραξα

-Σταματα να με σκεφτεσαι τοτε. Απαντησε με ένα μισο χαμογελο

-Ντειβ εισαι θυμωμενος μαζι μου? Ρωτησα. Εκεινος στενεψε το βλεμμα του και με κοιταξε απορημενος

-Γιατι να ειμαι? Ρωτησε

-Για αυτό που εκανα. Ειπα δαγκωνοντας τα χειλη μου. Εκεινος ηρθε και καθησε διπλα μου και επιασε το χερι μου.

-Δεν ειμαι οκ? Αγαπας τον Ασερ και ηθελες να τον σωσεις, καταλαβαινω. Ηθελες να βγουμε ολοι μας ζωντανοι από αυτό και ξερω ότι αν μπορουσες να κανεις κατι θα το εκανες. Και χαιρομαι που δεν εκανες κατι γιατι μετα θα σκοτωναν και εσενα, και δεν θα ηθελα ποτέ να παθεις κατι. Ενιωθα τα ματια μου να βουρκωνουν και κοιταξα την λαμπα του δωματιου μου προσπαθωντας να μην κλαψω.