The Promise (COMPLETED)

Chapter 11: His Smile

Jimmy's POV

"ANONG SABI MO MAY ASAWA KA NA!!!" Halos mabingi ako sa sigaw Ni Loraine, naiirita ko syang tinignan. Asawa? Sino namang may Asawa?

"THE TWO OF YOU GET OUT" humingi naman ng paumanhin si Loraine at Stealer at sabay lumabas. Nagtuturuan pa silang dalawa tapos sabay tatawa, mga baliw talaga.

Pero kung di ako nagkakamali si Stealer yung may asawa kasi sya lang naman yung kausap ni Loraine kanina diba?

Teka lang "MAY ASAWA NA SYA?!" nahihiya akong umupo ng mapansin kong nakatingin lahat ng mga kaklase ko sa akin, di naman ako pinansin si prof na patuloy lang sa pagtuturo, ayaw sigurong masisante. Pfft

Pero paano nangyaring na may asawa na si Stealer? Bakit ako naiinis? Bakit ako nalulungkot? Ano bang nangyayari sa akin? totoo ba? Seryoso kaya sila? Hayyy ang gulo bakit ba ako apektado!

"Jim okay ka lang?" Napatingin ako kay JB na nakangiti ng nakakaloko sa akin

"Oo" tipid kong sagot, naiinis talaga ako what the hell is going on

"Sure ka?" Naiirita na ako tinignan ko nalang sya nang masama

"Okay lang ako! May asawa na daw si Stealer kaya okay lang ako walang hiya sino naman kayang lalakeng Yun? Gusto kong pumatay naiirita ako!!!" Nanlaki nalang ang mga mata ko sa nasabi ko, why did I say those words, the hell what am I saying?!

"I think you really like her Jim, pero paano si Loraine?" In just a blink hindi ko alam kung anong isasagot ko,

Pinag pustahan namin ang best friend nya, bigla akong nakonsesya, it's been two months na naging kami ni Loraine but I have to end this bullshit

Kentaro's POV

"Ma'am saan po dito ang Business Management Building?" Tanong ko sa isang professor na nakasalubong ko dito sa school ni wifey.

Wala kasi akong magawa sa bahay, bukas ko pa ulit bubuksan yung shop kaya naman napag isip isip ko na bisitahin si Wifey dito sa school nya.

This is Kentaro John Chen again, 20 years old, nakatapos na ako ng pag aaral at Business Management din ang kinuha ko sa Korea, na accelerate ako kaya naman mabilis akong nakatapos.

"Hey look ang gwapo nun oh" rinig kong sabi ng isang Babae na katabi ko dito sa bench malapit sa Business Management building. Nilingon ko naman sya at nginitian, nagulat ako ng bigla syang tumili.

"OMG, bes nakita mo ba Yun nginitian nya ako OMG talaga wahhhh" hayy nako ewan ko ba minsan sa mga Pinay, sa Korea kasi normal lang ang ngitian mo ang isang tao dun. Sign of respect yun sa amin.

"Kuya, ano nga palang name mo?" Tanong sa akin nung babae, kaya nagpakilala nalang ako, Wala naman sigurong masama diba?

"Ako nga pala si Yuna, nice meeting you" sabi nya sabay ang pagngiti sa akin, inabot ko naman ang kamay nya na kanina pa nakikipag kamay sa akin

"Kentaro?" Napalingon ako sa tumawag sa pangalan ko.

"Wifey" sagot ko kasabay ang pag lapit ko sa kanya at iniwan si Yuna, ngumiti naman sya sa akin

"Sino nga pala yung kausap mo?" Tanong nya sabay ang pagtingin dun sa babae na kausap ko kanina. Lumapit naman yung babae

"Hi I'm Yuna Marisse Pascual, you must be Wifey, what a nice name" nagulat ako sa sinabi nya. Kaya napatakip ako ng bibig kaso di ko napigilan kaya nagulat silang lahat ng humalakhak ako.

Chrizella' POV

"Hi I'm Yuna Marisse Pascual, you must be Wifey, what a nice name"

"WAHAHAHA" napalingon ako kay Kentaro nung tumawa sya ng malakas. Parang nasapian ng masamang ispiritu

"Excuse me, my best friend's name is Chrizella" Singit naman ni Loraine na kanina pa nasa likod ko

"Then, Kentaro why did you just call her Wifey awhile ago?" Tanong naman ng isdang to, Yuna sya diba kulang nalang talaga maging Tuna na yung pangalan nya wahahaha

"Because She's my wife" their jaw dropped, ngumiti naman si Kentaro sa akin kaya feeling ko namula ako. Bakit iba ang feeling pag sinasabi nyang qsawa nya ako?

"How can you explain this?" Tanong sa akin ni Loraine, napalunok ako, paano nga ba? Hayaan na nga I kwento ko nalang yung totoo

Pumunta muna kami sa mini restaurant na pagmamayari namin, ay no, ni Kentaro pala at dun nagpaliwanag

~~~~~