( Zawgyi)
"ကေလးေလး ဘာေတြမ်ားအလို႐ွိေနလဲဟင္"
ေက်ာင္းကျပန္လာၿပီး ညစာစားၿပီးကတည္းက ေဘးနားကတစ္ခ်က္မွမခြာဘဲ ေတာက္တဲ့လို႔ကပ္ေနတာေၾကာင့္ မေနႏိုင္မထိုင္ႏိုင္ေမးမိေတာ့ မ်က္ေစာင္းတစ္ခ်က္ပ်ံ႕လြင့္လာေလရဲ႕
"ဘာလဲ ကပ္ေနတာမႀကိဳက္ဘူးေပါ့ ရတယ္ေလ"
"Arnyi arnyi ကိုယ္ကစတာပါကေလးရယ္"
"ဟြန္႔"
ေျပာလည္းေျပာ အျပင္ကို႐ုန္းထြက္ေနတဲ့ကေလးကို ရင္ခြင္ထဲအတင္းဆြဲထည့္လိုက္ေတာ့ ဟြန္႕ဆိုၿပီး အသံထြက္လာေပမဲ့ ျပံဳးသြားတဲ့မ်က္ႏွာေလးကိုေတာ့ အမိအရျမင္လိုက္ရပါတယ္
"ဒီလိုေလးမေနရတာကိုဘယ္ေလာက္ၾကာၿပီလဲကြာ"
"ဟြန္႔ က်ေနာ္ကအျမဲတိုင္းYeolနားကပ္ေနခ်င္တာ Yeolကသာပစ္ထားတာ"
ဆူပုပ္ပုပ္နဲ႔ေျပာလာတဲ့ကေလးကက်ေနာ့္မ်က္လံုးထဲမွာေတာ့အရမ္းခ်စ္ဖို႔ေကာင္းေနတယ္
"ကိုယ္လည္းပစ္ထားခ်င္လို႔မဟုတ္ပါဘူးကြာ အလုပ္ေတြတကယ့္ကို႐ႈပ္ေနလို႔ပါ ေနာက္ဆိုအလုပ္ေတြမ်ားလည္းကေလးကိုိကိုယ္ရေအာင္အခ်ိန္ေပးပါ့မယ္ေနာ္"
"ေျပာတာပါဘဲ"
"တကယ္ေျပာတာပါကြာ ကိုယ္တကယ္ကတိေပးပါတယ္ေနာ္"
"Arreso"
"ဒါနဲ႔Yeol ah"
"ဟင္"
"ဟိုေလ ကေလးကိစၥေလ"
"ကေလး ကိုယ္ေျပာထားတယ္ေလ"
"ဒါမဲ့ က်ေနာ္ကိုက Yeolရဲ႕ရင္ေသြးေလးကိုေမြးေပးခ်င္တာပါဆိုေန"
"ကေလးေလး ကိုယ္ေျပာတာကိုနားေထာင္ပါဆို"
"ဟင့္ Yeolကလည္း"
ငိုမဲ့မဲ့ေျပာလာေတာ့ လူကအလိုလိုေနရင္း သူ႔ကိုအလိုလိုက္ခ်င္လာၿပီ
"Yeol~~"
"ဟင္း.."
"ေဝး ခြင့္ျပဳေပးေတာ့မွာမလား!!"
