(Zawgyi)
မ်က္လုံးဖြင့္တာနဲ႔ မ်က္စိေရွ႕မွာ ခ်စ္ရသူရွိေနတာဟာ က်ေနာ့္ဘဝအတြက္ အႀကီးမားဆုံးလက္ေဆာင္ဘဲ
ကေလးကို ပိုတိုးဖက္လိုက္ေတာ့ ဟင့္ ခနဲတစ္ခ်က္ညည္းၿပီး ရင္ခြင္ထဲပိုတိုးဝင္လာေလရဲ႕
ကေလးရဲ႕ညည္းသံေလးၾကားလိုက္ေတာ့ မေန႔ညက ကိစၥေလးေတြျပန္သတိရလာတယ္
မထင္မွတ္ထားဘူး ကေလးကြၽန္ေတာ့္ကိုခြင့္ျပဳေပးလိမ့္မယ္လို႔
မေန႔ညက ကေလးရဲ႕လႈပ္ရွားပုံေလးေတြၾကည့္ၿပီး အရမ္းရင္ခုန္ခဲ့ရတယ္
နာက်င္မႈဆိုတဲ့ ခံစားခ်က္ကိုမေပးခ်င္ေပမဲ့ မျဖစ္မေနရင္ဆိုင္ရတဲ့အခါမွာ က်ေနာ္စိတ္မေကာင္းမွာစိုးလို႔ ႀကိတ္ခံစားေနတဲ့ကေလးကိုမၾကည့္ရက္တာေၾကာင့္ ရပ္ဖို႔လုပ္ခဲ့ေပမဲ့ အရပ္မခံဘဲ "Yeolကိုက်ေနာ့္အပိုင္ဆိုၿပီး ဂုဏ္ယူခ်င္တာ"ဆိုၿပီးႏွလုံးေႁခြခဲ့တဲ့ေကာင္ေလးေၾကာင့္ မ်က္စိစုံမွိတ္ၿပီးေရွ႕ဆက္တိုးခဲ့လိုက္တယ္
တိုးခဲ့မိတာေၾကာင့္ဘဲ ညက ကေလးရဲ႕ခ်စ္စဖြယ္ေကာင္းတဲ့ပုံစံေလးေတြကိုျမင္ေတြ႕ခဲ့ရတာေပါ့ဗ်ာ
"Hyung"
"ဟင္ ကေလးေလးႏိုးၿပီလား"
"အင္း ဒါေပမဲ့ အိပ္ခ်င္ေသးတယ္"
"ဪ ဒါမ်ား အိပ္ေပါ့ကြာ"
"ေဘးနားမွာေနေပး"
"အင္း ေဘးနားကတစ္ဖဝါးမွမခြာဘူးေနာ္"
"စတာပါ Hyung႐ုံးသြားရဦးမွာေလ ထေတာ့"
"မသြားေတာ့ဘူး ကေလးကိုတစ္ေယာက္တည္းမထားခဲ့ႏိုင္ပါဘူး ဒါနဲ႔ Hyungဆိုတာဘယ္သူ႔ကိုေခၚတာလဲ"
"ဟင္ Park Chanyeolဆိုတဲ့ Hyungကိုေခၚတာေလ"
"အင္ ညကHyungလို႔ေခၚလို႔လား"
"ဟမ္ ဘာကိုလဲ"
"ညက ကေလးကိုယ့္ကိုHyungလို႔ေခၚလို႔လား Yeolလို႔ေခၚတာၾကားလိုက္လားလို႔ပါ"
"ဟာ!!"
မ်က္ႏွာနီရဲၿပီး ၿခဳံထားတဲ့ေစာင္ကို ေခါင္းထိဆြဲၿခဳံလိုက္တာေၾကာင့္ က်ေနာ္ရယ္လိုက္မိေသးတယ္
