Nanlaki ang mata ko sa sinabi niya.
"A-ayoko!" mabilis na sagot ko na kusa namang napaatras pa ng katawan ko.
Bigyan ko raw siya ng anak? Malakas ba tama niya?
Akala ko gagawin niya rin yung ginawa ng kalbong lalaki kanina o kaya pwepwersahin niya akong gahasain kaso hindi dahil tinapunan niya lang ako ng blangko at walang kwentang tingin. 'Di kalaunay tumalikod ito at nagsimula nang maglakad palabas dahilan para manlaki ang mata ko.
dO___ob
Dali-dali akong humakbang patungo sa kanya't hinawakan siya sa braso na siya namang nakapako sa kanyang atensyon kaya naman agad rin akong bumitaw. "Huy t-teka! S-saan ka pu-pupunta?" utal na tanong ko.
Ilang segundo bago siya sumagot kaya naman nagawa ko pang aralin ang ilang parte ng kanyang napaka-gwapong mukha. "I told you, may lakad ako diba?" blangkong expression na sagot niya.
Natameme ako, di kalaunay naglakad ulit siya kaya naman nagsimula na ulit akong mataranta.
Kailangan ko nang kumilos, hindi ako pwedeng ma-stock dito at babuyin ng kung sino-sinong lalaki. Kailangan kong hanapin si kuya kaya kailangan kong makaalis dito. Pero ang sabi niya bigyan ko raw siya ng anak, kung pumayag kaya ako? I mean.. Sumang-ayon ako at kapag nakalabas na ako dito kasama niya ay saka ako tatakas.
Oo nga no?
Pero paano kung masamang tao siya tapos ay katayin niya ako pagkatapos? Paano kung hatiin niya ang lalamunan ko't dukutin ang mga atay? Aish. Katangahan! Anakan nga raw diba? Bingi ka ba? Bahala na nga.
"Sandali lang manong!" pagpigil ko at kunot noo siyang tumingin sa akin pero bakit ganun? Gwapo pa rin siya.
Unti-unti siyang lumapit sa akin at pakiramdam ko wrong move ang ginawa ko. "Ulitin mo nga 'yung sinabi mo." kinabahan ako bigla dahil nakakatakot siya magsalita, pakiramdam ko kayang-kaya niya ako lamunin ng buhay at buong-buo dahil para siyang emoji na may umuusok na ilong.
Napalunok ako ng dalawang beses.
"S-sandali l-lang k-kako.." napaatras ako ng magsimula ulit siyang maglakad papunta sa akin hanggang sa makorner niya ako sa isang tabi.
Bigla akong kinabahan at tumibok ng todo ang tibok ng aking puso. "R-rereypin mo b-ba ak-ako?" kabadong tanong ko. "W-wag m-mo na it-ituloy, 'di ako na-naghuhugas ng p-pempem.." nahihiya pang tugon ko at sana epektib, totoo naman kase.
Ngumisi siya, lintek! Nakakaatract.
d>>_<<b
Unti-unti niyang nilalapit ang kanyang mukha at ang kanyang dalawang braso ay kinulong ako. "Ako, manong? Hindi mo ba ako kilala? Sa gwapo kong 'to, tatawagin mo lang akong manong?" nagitla ako nang sabihin niya iyon sa mismong harap ng mukha ko tapos ay tinignan niya ako pataas pababa kaya tinakpan ko ang aking katawan gamit ang kamay ko kaya napangiti siya ng lihim ngunit kita ko 'yun. "Wag kang mag-alala, kapag re-rape-in kita, sisiguraduhin kong hindi mo 'yun, makakalimutan." tapos kumindat siya at napatingin sa mga labi ko.
Ang husky ng boses niya.
Nakakaakit!
Akala ko hahalikan niya na ako kaya inihanda ko na ang sarili ko't napapikit na ako pero laking gulat ko nang maramdamang wala na siya sa harap ko at hindi nga ako nagkamali dahil nasa may pinto na siya at handa na namang iwan ako.
"Sasama ako!" daliang sigaw ko, wala na akong pakealam kung pagtawanan niya ako basta ang alam ko gusto ko ng maka-alis sa impyerno na 'to.
Napalingon siya sa akin. "Handa ka sa kondisyon ko?" tila gulat pang tanong niya.
Malakas ang loob na sumang ayon ako, tutal pwede ko naman siyang takasan kung sakali.
Umayos siya ng tayo at saka ulit nagsuot ng sombrero. "Bibigyan mo 'ko ng anak, kapalit ang kalayaan mo." paninigurado pa niya na para bang hindi ko narinig kanina.
Napabuntong hininga muna ako saka siya hinarap. "A-alam k-ko at r-ready na ako.." pilit na pinapakalma ko ang aking tinig.
Ilang segundo muna niya akong tinitigan saka nagpasyang magsalita. "Sumama ka sa akin, itatakas kita kapalit ng isang bata." walang emosyon naman niyang sabi ngayon. Bakit ba ganyan ang taong 'yan? Masunget naman pala siya, pero bakit ako? I mean--gwapo siya. Halatang mayaman at kayang-kaya niya pumili ng mga babaeng mapapangasawa nalang niya pero bakit sa isang tulad ko pa na natagpuan lang niya sa isang mumurahin at cheap na bar?
Aarte pa ba ako? Kung heto nalang ang nakikita kong tanging paraan ay susunggaban ko na kaya naman dali-dali akong tumakbo papalapit sa kanya pero pinasadahan niya lang ako ng tingin pataas pababa. Tingin na para bang isa akong malaking joke.
"B-bakit??" kabadong tanong ko.
Nagulat ako nang bigla niyang tanggalin ang jacket, sombrero at salamin niya dahilan para makita ko na naman ang napakagwapong mukha niya.
Paulit-ulit akong napalunok at nanlalaki na lalo ang aking mata lalo pa't nang iabot niya sa akin ang kanyang mga hawak. "Oh." aniya.
Unti-unting umangat ang kamay ko at tinanggap iyon. "A-ano 'to?" tanong ko.
"Jacket, shades, at cap. Hindi mo ba nakikita o sadyang tanga ka lang?" seryoso ngunit may bahid nang sarkasmong pagkakabigkas niya.
Nangunot ang noo ko. "Ano?"
"Jacket, shades at cap. Hindi mo ba nakikita o sadyang tanga ka lang--"
"Bakit mo ba inuulit ha?!" pagpuputol ko sa kanyang sinasabi. Mukhang sira-ulo rin pala ang isang 'to e. Ulitin daw ba?
Akala ko hihingi siya ng tawad kaso mukhang wrong move ako dahil ang singkit niyang mata ay bahagyang lumalaki dala ang matatalim na tingin. Kung nakakamatay lang siguro ang tingin niya ay mamatay na ako.
"Huwag kang mag-ano kung alam mo na ang totoo. Napaghahalataan kang tanga. Tss."
Abaa't--- napakasunget niya!
"Isuot mo 'yan, babae ka. Walang ibang pwedeng makakita sa katawan mo pwera sa akin. Ikaw ang magiging nanay ng anak ko kaya hindi ko hahayaang paglawayan ka ng iba."
dO____ob
Sa sinabi niyang iyon ay nawala bigla ang inis ko sa kanya at napalitan ng kilig?
Totoo ba 'to? Lord.. Ito ba ang plano mo?
Itutuloy...
PLEASE VOTE AND COMMENT!