IMPOSSİBLE LOVE | JJK

22

"Aleyna, alarmın çalıyor."

"Hayır salak, o senin telefon zil sesin."

"Aleyna, pazar günü için neden alarm kuruyorsun!?"

"O senin telefonun!"

"Şu alarmı kapat!"

"Telefonunu aç!"

İkimiz de hızla yattığımız yerden kalkıp birbirimize sinirli ve uykulu gözlerle bakıyorduk. Gece koltuklarda uyuyakalmıştık ve hızla kalktığım için tutulan boynum ağrımaya başlamıştı.

"Burada saat bile yok Jungkook, ne alarmı?"

"Benim de telefonum kapalı Aleyna, ne çalması?"

Tek kaşımı kaldırıp ona bakarken konuştum. "O zaman o ses nerden geliy-"

Konuşmama çalan zil engel olmuştu. Tanıdık gelen melodi ile, aslında sabahtan beri kapının çaldığını anlamıştım. "Kapı çalıyormuş!"

Hızla kalkıp kapıya koşarken ayaklarım birbirine takılmıştı. Ben tam düşmeyi beklerken tanıdık kollar beni belimden tutup kendine çekmişti. Ellerimi güçlü kollarına koyup başımı arkama çevirdim. Jungkook sırıtarak bana bakıyordu. "Kısıtlı mı yapıyorsun?"

Ben hipnoz olmuş gibi sadece gözlerine bakıyordum. "N-neyi?" Belimdeki kolları sıkışırken burnunu burnuma sürttü. "Bu düşme işini, ya kısıtlı yapıyorsun ya da cidden sakarsın."

"Ben sakar değilim bir kere!" Kollarını itip kapıya doğru yürüdüm. Gülerek arkamdan geliyordu.

"O zaman kasıtlı yapıyorsun."

Sinirle gözlerimi devirerek kapıyı açtım. Karşımda Hana ve tanımadığım bir çocuk el ele kapımda duruyordu.

"Hana?"

"Taehyung?"

Jungkook ile aynı anda konuştuğumuzda hızla başımı ona çevirdim. Benim gibi o da şaşkın görünüyordu. Tekrar önüme dönerek ikiliye baktım, Taehyung denen çocuk Jungkook'u burada görmeyi beklemediğini şaşkın yüz ifadesi ile belli ediyordu. Hana ise gülümseyerek bana bakıyordu.

~

"Yani siz şimdi çocukluk arkadaşısınız öyle mi?"

İnanamıyormuş gibi tekrar sorduğumda ikili bana gülerek kafa salladı.

"Evet, öyleyiz." Jungkook sorumu yanıtlayınca Hana'ya döndüm. "Peki siz bununla nereden tanışıyorsunuz?"

Gülerek Taehyung'a baktığında gözlerimi devirdim. Ne kadar vıcık vıcık ve iticiydi şu an. Arkadaşım olmasaydı evden kovmuşt-ya da durun biraz.

Ben de mi Jungkook'a böyle bakıyordum? Tanrım, dışardan çok itici gözüküyordu! Nolur böyle bakmıyor olayım!

"Aynı üniversitede, aynı bölümde okuyoruz Aleyna. Orada tanıştık. Yaklaşık iki aydır konuşuyorduk, sonra bir gün bir baktım aşık olmuşum! Bunu ona da söylediğimde o da duygularını açık açık söyledi. Meğersem o da beni seviyormuş! Sonra da sevgili olduk işte."

Öyle heyecanlı anlatmıştı ki, nefes almadan dinledim. Karşıdaki ikili çoktan gülmeye başlamıştı bile. Taehyung öyle gülüyordu ki, yüzünde oluşan kare gülüşüyle karşısındaki bile gülümsüyordu.

"Tebrik ederim, güzelim." İçten dileklerimi gülümseyerek dile getirdiğimde rica ederek beni ve Jungkook'u işaret ederek konuştu. "Siz nerden tanışıyorsunuz?"

"Evet dostum! Bana böyle bir şeyden hiç bahsetmedin. Neden sevgilin olduğunu söylemedin! Sözde birbirimizden sır saklamayız. Şunun yaptığına bak! Rezil seni!"