ေနာက္တစ္ေန႔က်ေတာ့ City Hall မွာပင္ ျမန္မာအစားအစာေတြ ေလွ်ာက္စားၾကဖို႔ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ ဆံုးျဖတ္လိုက္ၾကသည္။
မုန္႔ဟင္းခါးစားေတာ့ Jessicaက ငံျပာရည္ကို ထူးထူးဆန္းဆန္း ႏွစ္ခါတိတိ ထပ္ထည့္လိုက္တာကို Yuriေတြ႕လိုက္၏။ သို႔ေသာ္ ......
'ဪ ... သူက ေလးေလးပင္ပင္စားရတာ ႀကိဳက္တတ္လို႔ျဖစ္မွာပဲ'
ဟုထင္ကာ ဘာမွမေျပာျဖစ္လိုက္။
ၿပီးေတာ့မွ Jessicaက ငန္သည္ဟုဆိုကာ မုန္႔ဟင္းခါးကို ဆက္စား၍မရေတာ့။ Yuriက .....
'ငန္မွာေပါ့၊ နင္က မုန္႔ဟင္းခါးထဲကို ငံျပာရည္ေတြ ဒီေလာက္ေတာင္ထည့္ေနတာဥစၥာ'
'ေအာင္မယ္ .... တစ္ခါေလးထည့္မိတာကိုမ်ား'
'ဘယ္ကသာ တစ္ခါကရမွာလဲ၊ ႏွစ္ခါေတာင္ထည့္ရတာ ငါ့မ်က္စိနဲ႔ေသေသခ်ာခ်ာျမင္လိုက္တယ္၊ ဘာလဲ အျငင္းထူခ်င္ေသးလို႔လား'
Yuriက အတိအက်ေျပာေတာ့ Jessica မ်က္ေတာင္ေလး ပုတ္ခတ္ပုတ္ခတ္လုပ္ကာ ဇေဝဇဝါျဖစ္သြားသည္။ ၿပီးေတာ့မွ .....
'ဟင္ .... ငါ ငံျပာရည္ႏွစ္ခါထည့္လိုက္တာ ေသခ်ာလို႔လား'
ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ႏွင့္ ျပန္ေမးေန၏။ Yuriက ....
'ဪ .... ဟုတ္ပါတယ္ဆိုေန'
'ဒါ ... ဒါဆို .... ပထမတစ္ေခါက္ထည့္ၿပီးတာကို ငါ ... ငါ ေမ့သြားတာျဖစ္မယ္'
'ကဲပါဟာ ... ေနာက္ထပ္အသစ္တစ္ပြဲမွာလိုက္'
City Hallမွာ ျမန္မာအစားအစာအစံုရေသာ္လည္း Yuri ကေတာ့ ျမန္မာျပည္မွာစားရတာေလာက္ေတာ့ ခံတြင္းမၿမိန္ဘူးဟု ထင္သည္။ ဘာေၾကာင့္လဲေတာ့မေျပာတတ္။ ျမန္မာရနံ႕ကို လိုအပ္ေနတာလား၊ ျမန္မာ့ေလျပည္ေလေငြ႕ကို လိုအပ္ေနတာလား။ တစ္ခုခုေတာ့လိုေနသည္ဟု ထင္ရ၏။
Yuriက ျမန္မာျပည္မွာေနတုန္းကေတာင္ ၿမိဳ႕ေပၚက နာမည္ႀကီးထမင္းဆိုင္ေတြက အစားအစာကို ႀကိဳက္လွသည္မဟုတ္။ ဆိုင္ေတြေပၚက ဟင္းအမ်ားစုမွာ ဆီေတြနီရဲပ်စ္ခြ်ဲေနၿပီး အရသာကလည္း အီဆိမ့္ဆိမ့္ႏွင့္ ဟိုလိုလိုဒီလိုလိုခ်ည္းပဲျဖစ္၏။
သူမ တကယ္ႀကိဳက္သည္က ေတာရြာေတြမွာသာရတတ္ေသာ ဆီက်ဲက်ဲ ေရက်ဲက်ဲဟင္းမ်ိဳး။ ငပိရည္ေတာင္မွ ရြာမွာေဖ်ာ္ေသာငပိရည္ကို ပိုႀကိဳက္သည္။
KAMU SEDANG MEMBACA
Tomorrow Programme
Fiksi Penggemar'ဘ၀' ဆိုတဲ့ အရာကသာ ေသခ်ာရင္ တီဗီမွာလုိ မနက္ျဖန္ အစီအစဥ္ကို ၾကိဳတင္ျပီး ေၾကညာခ်င္ပါတယ္ . . .
