Tomorrow Programme

Part~20

အိပ္ယာမွႏိုးလာသည့္အခ်ိန္မွာပင္ Jessicaစိတ္ထဲ၌ ထင့္ခနဲ ျဖစ္သြား၏။ ႐ုတ္တရပ္မို႔ ဘာေၾကာင့္ပါလိမ့္ဟု ေတြးေတာ၍မရ။ တစ္ခုခုထူးျခားေနသည္ကိုသာ စိတ္က အလိုလိုသိေန၏။

အရင္ကဆို မနက္တိုင္း သူမ၏အခန္းတံခါးကို ေဒါက္ေဒါက္ေခါက္သံႏွင့္အတူ .....

'Sicaေရ ... အိပ္ယာထေတာ့ေလ'

ဟူေသာ Yuri၏အသံကို အၿမဲၾကားေနက်။ အခုေတာ့ ထူးထူးျခားျခားပင္ တစ္အိမ္လံုးတိတ္ဆိတ္ေန၏။

ဘာျဖစ္ေနတာလဲ။ Yul အိမ္မွာမရွိဘူးလား။ ေစာေစာစီးစီး ဘယ္သြားေနတာလဲ။ ဒါမွမဟုတ္ ငါပဲ အေစာႀကီး ႀကိဳၿပီးႏိုးေနမိတာလား။

ဒါေတာ့ မဟုတ္ဘူးထင္သည္။ ခပ္ေရးေရးဝါးတားတားသာ ျမင္ရေသာ သူမ၏မ်က္လံုးက အျဖဴေရာင္အလင္းကိုေတာ့ အာရံုခံစား၍သိေနသည္။ ဟုတ္ပါတယ္ ... မနက္မိုးလင္းေနပါၿပီ။

'Yulေရ ... Yul'

Jessica အားကိုးတႀကီးေအာ္ေခၚမိသည္။ ျပန္ထူးသံကိုေတာ့ မၾကားရ။ သူမက တေရြ႕ေရြ႕ လက္ျဖင့္စမ္းရင္း ကုတင္ေပၚမွ ဆင္းလိုက္၏။ Yuriသင္ေပးထားသည့္အတိုင္း ခုတင္တိုင္ကို လက္ျဖင့္ပြတ္သပ္စမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူမ လမ္းေလွ်ာက္ဖို႔ သြယ္တန္းေပးထားသည့္ ႀကိဳးကို ကိုင္မိသည္။

'Yulေရ ...'

Jessicaက ႀကိဳးတန္းကိုအားျပဳကိုင္ကာ တေရြ႕ေရြ႕ျဖင့္ အခန္းအျပင္ဘက္ဆီသို႔ ေလွ်ာက္လာခဲ့၏။

'Yul ... Sica ေခၚေနတာၾကားလားဟင္ ... Yul ဘယ္မွာလဲ'

Jessicaစိတ္ပူလာ၏။ နံရံကို လက္ျဖင့္ တေရြ႕ေရြ႕စမ္းသည္။ Yuri၏အခန္းဆီသို႔ သြယ္ထားေသာႀကိဳးကို ကိုင္မိ၏။ ႀကိဳးကို အားျပဳကိုင္ကာ Yuriအခန္းဆီသို႔ စမ္းစမ္း စမ္းစမ္းေလွ်ာက္သည္။

'Yulေရ .... Yul ဘယ္မွာလဲ'

Jessica၏အသံက ငိုသံပါလာ၏။ ထိုစဥ္မွာပင္ သူမ၏ ေျခေထာက္က ၾကမ္းျပင္ေပၚမွတစ္စံုတစ္ရာကို တိုက္မိၿပီး ....

'အို ... အေမ့'

Jessica ၾကမ္းျပင္ေပၚသို႔ လဲၿပိဳက်သြား၏။ သူမက ကမန္းကတန္းလူးလဲထၿပီး တိုက္မိေသာအရာဝတၳဳကို လက္ျဖင့္ စမ္းၾကည့္လိုက္သည္။