Asla Vazgeçmem

KADERİNİZDE BEN VARIM

Sabah Soo herkesten önce uyanmış bahçeye çıkmıştı. Ayakkabılarını çıkartıp çıplak ayakla yürüyordu kedi görmüştü ve sevmeye başladı. Kai de iş için hazırlanıyordu yatak odasından manzaraya bakarken onu görmüştü. Dün üzerine çok gitmişti suçlu olan kendisiydi yanına gitmeye karar verir.

-Günaydın Soo

-Günaydın ben hava almak için çıkmıştım odama döneyim.

-Soo bekle dün akşam olanlar için özür dilerim başına birşey geldi sandım ve çok korktum. Nasıl sevdin mi evimizi.

-Bilmem benlik değil.

-Neden

-Çok büyük insan evin içinde kaybolabilir mi mesela ben 1 saat tuvalet aradım.

Sehun yatakta Kaiyi bulamayınca ona seslenmişti. Banyoya bakmıştı orada da değildi. Pencereyi açmıştı ve eşini ve onu görmüştü.

-Kai bey birşey merak ediyorum taşıyıcı annelik konusu bebek falan bu fikir sizden mi çıktı.

-Hayır bebeği Sehun istedi.

-Siz çocuğunuz olmasını istemiyor muydunuz.

-Tabiki istiyordum ama olmamasını kabullenmiştim kader diyordum.

-Meğersem kaderiniz de ben varmışım.

Sehun üstünü değiştirip bahçeye ikisinin yanına gelmişti sabah sabah bunları görmek istememişti.

-Günaydın hayatım

-Üşütüceksin böyle içeri gir Soo.

-Ben biraz çimlere basmak istedim.

-Hamilesin sen ya hasta olursan.

-Sehun neden sinirlisin sabah sabah.

-Nasıl sinirlenmeyim Kai çocuğumuza önem göstermiyor. Soğuk havada çıplak ayakla gezmek nedir hadi o cahil sen niye uyarmıyorsun.

-Sehun ona cahil olduğunu söylemeye hakkın yok ona emir vermeye de son günlerde çok değiştin seni tanıyamıyorum.

Soo aralarında kalmak istemeyince ordan ayrıldı. Sehun Kaiyi dinlemek yerine eve geçmişti hemen Soo'nun odasına çıkmıştı kapıyı çalmadan içeri girmişti.

-Ellerini yıkadın mı?

-Yıkadım

-O kadar bahçeye gezdin hayvana dokundun iyice yıkasaydın.

-Sehun bey ben elimi yıkadım.

-Bahçede öyle çıplak ayakla gezmeni de istemiyorum. Burası geldiğin köye benzemez karnındaki benim çocuğum. Ben ne dersem onu yapacaksın.

-Dünde aynı şeyi yaptınız bugün de ben sizin köleniz değilim. Bebeğiniz sağlıklı üzerime gelmeyin.

-Ben onun annesiyim tabiki merak etmem benim hakkım onu taşımam için sana para veriyoruz.

Kai Sehunun o son söylediği lafı çok ağır bulmuştu. Ona yaptığı şeyi böyle yüzüne vuramazdı.

-Noluyor burada.

-Yok birşey Kai.

-Çıkar mısınız ikinizde odamdan.

Sehun ve Kai odadan çıktıktan sonra Soo ağlamaya başlamıştı. Sehun da yatak odasına geçtiğinde ağlamaya başladı.

-Noluyor Sehun

-Sinirlerim bozuk

-Konuşmak ister misin?

-Hiç böyle olacağını düşünmemiştim onunla aynı evde yaşamak çok zor.

-Sehun taşıyıcı anneliği sen istedin.

-Ama aynı evde yaşamak mecbur değildik ben sadece çocuğum olsun istedim.

-Senin için herkese yalan söyledik buna katlanmak zorundasın.

-Yani susayım herkes beni hamile biliyor. Herşeyin suçlusu benim değil mi senin için.

-Sehun sen taşıyıcı anne istedin onu bulduk annem onun zor durumundan faydalandı. O da istemezdi bizim çocuğumuzu taşımayı emin ol.

-O çocuğu hemen koru aman ezdirme Kai.

-Sehun onun yerine kendini hiç koydun mu?

-Onu düşündüğüne göre senin için önemli olmalı.

-Benim vicdanım rahat değil Sehun.

-Soo benim için hiç ama hiç önemli değil ben sadece bebeğimi düşünüyorum.

-Sehun noldu sana seni tanıyamıyorum.

-Bilmem değişen ben miyim yoksa sen mi bir düşün.

Kai bu sözlerden sonra birşey demeden odadan çıkmıştı. Sehunda kendi iş yerine gelmişti. Kaiyi arasam mı diye düşünüyordu ve dayanamadı aradı.

-Efendim Sehun

-Kai nasılsın

-İyiyim çalışıyorum

-Ben bugün olanları düşündüm ileri gittim galiba özür dilerim hepsi seni sevdiğim içindi seni çok ama çok seviyorum Kai.

Okunma Sayısı 1600. Teşekkürler 29.05.2019🎁🎊