Chapter 91
Clarissa Annalyn's POV
Nasa byahe na kami papuntang Baguio..
Since family time ang hanap namin.. We can't be on such adventurous trips...
"Pinayagan ka na ba talaga Co- I mean Anna?" - Mama
"Opo nga po. Tignan niyo, tatawagan ko pa si daddy ha??" - ako
Dinial ko yung number ni Juris, pero nakapangalan kay daddy.
"Daddy!" - ako
"Ano pong daddy?" - Juris
"Dad, diba pinayagan mo na po akong sumama kay Mama para sa quality time naming mag-i-ina??" - ako
"Miss Anna... Ano nanaman ba to?? Malilintikan nanaman ako eh..." - Juris
"Ang bait mo talaga daddy... Thank you dad kasi pinayagan mo ko... Kaya mo naman na po yung kumpanya diba?" - ako
"Miss Anna.. Maawa ka po sakin.. Ayoko pa po mawalan ng trabaho." - Juris
"Thank you daddy.. I Love You!" tapos inend ko na yung call at nginitian si Mama.
Gabi na kami nakarating sa Baguio kasi hapon na kami bumyahe..
Sakto, pahinga muna bago gala...
Pinagpahinga na namin si Mama dun sa bahay na nirentahan namin.
Nagtulong kami ni Ethan sa pagbubuhat nung mga gamit namin.
Pagkatapos namin mag-ayos ng gamit, "Sige na Ethan.. I'm dead tired.. Matutulog na ako.. Goodnight." hindi ko na hinintay ang response niya at pumasok na sa kwarto ko.
Nandun lang ako nakaupo sa kama nakatulala.
Something's been bothering me for a while...
Bakit wala akong maalala about kay Mama?? Kahit isang alaala... wala.
Chineck ko kung may tao pa sa labas...
Nang masigurado kong wala na, nagtimpla ako ng kape at lumabas sa veranda.
Tinawagan ko ulit si Juris.
"Juris." - ako
"Miss Anna.. Asan ka ba? Hinahanap ka na ng lolo mo at ng daddy mo..." - Juris
"Forget about where I am. I'm 21 years old for goodness sake. Wag kayo mag-alala, babalik din ako kaagad jan... Anyway.. can you find a psychiatrist for me please??" - ako
"Bakit po? Nababaliw na po ba kayo?" - Juris
"Sira! Baliw kaagad? Basta! Inform me kapag may nahanap ka na." - ako
"Yes Miss Anna." binaba ko na ang tawag at humigop ng kape.
Pweh. Mapait.
Papasok na sana ulit ako sa loob ng bahay para ayusin yung timpla ng kape ko ng bumulagta sa harap ko si Ethan.
"Ahh!-" bull crap tong taong to. "Can you stop that?" inis kong tanong.
"Ahahahaha.. Stop what? I'm not doing anything.." pang-aasar pa niya.
"Tumigil ka sa pagiging kabute mo. Ako na nagsasabi sayo, hindi mababaw kaligayahan ko at hindi na ako natutuwa ah.." - ako
"Ahahaha.. Bat ka ba kasi nandito sa labas?" - Ethan
"Eto na nga o, papasok na." binuksan ko yung pinto at pumasok na sa loob.
Pumunta ako sa may counter para dagdagan ng asukal yung kape ko.
BINABASA MO ANG
I was wrong
Romance"love does not exist in this world. the only thing that exists in this world is pain." yan ang pinaniniwalaan ng bida natin sa story na ito. simula palang nung bata siya, nakatatak na yan sa isip niya. . . . . . . pero, love nga kaya ang hindi niya...
