Chapter 41
Clarissa Annalyn's POV
"Mahal na ata kita."
*beep* *beep* *beep* *beep*
0_0
Nagulantang na nga ako sa panaginip ko, nagulantang pa ako sa buenas na alarm clock na to.
Pinatay ko yung alarm ng phone ko.
Teka nga. Kelan ako nagalarm na gamit ang cellphone ko?
Pumunta ako sa sala para tignan si Ethan pero wala na siya dun.
Chineck ko yung alarms sa phone ko.
At yung caption ng alarm kanina ay; "Hoy, gising na. Tanghali na. May pasok pa!"
*vibrate* *vibrate*
text message from Ethan
"salamat sa pagaalaga mo kahapon."
"Your welcome ah. Salamat na din sa pang-gigising mo at pag-sset ng alarm ng phone ko. Bwisit." bulong ko sa sarili ko.
Inayos ko muna yung ginawa kong project bago ko inayos ang sarili ko.
In-on ko yung tv habang nagbibihis ako.
"NagMAHAL nanaman ang mga bilihin sa palengke dahil........" -newscaster
"Buenas na salitang mahal yan. Kailangan ipangalandakan?!" bulong ko nanaman
Nagsimula akong ayusin ang buhok ko.
"Mahal na ata kita."
Dinabog ko ang suklay sa mesa.
"Kailangan talaga magreplay sa isip ko yung panaginip ko?!!!" inis na sabi ko
Epekto to ng pagkapuyat eh.
.
.
.
Pagdating ko sa school, pinasa ko agad yung project ko sa faculty.
"Himala, ikaw ang pinaka-huling nagpasa ng project? Usually, ikaw lagi ang una. Kakasabi palang namin ng project, kinabukasan; magpapasa ka kaagad." -Sir Bernard
"Hehehe..." yun lang ang nasagot ko. Wala ako sa mood magisip ng palusot ko tungkol sa katamaran ko.
Paglabas ko ng faculty, nakasalubong ko naman agad si tanga.
"Aga-aga haggard?!" -Ethan
"Mm! Good morning! Ganda ng bati mo eh." -ako
"Hehe, good morning." -Ethan
*kriiiiiiiiiiiiiing*
"Mahuli mabagal!" -Ethan
"Natural!" sabay takbo.
Nagpaunahan kami sa room.
Nung malapit na kami, hinila ni Ethan yung bag ko sa likod.
"Teka lang." -Ethan
"Bobo! Nagpapaunahan nga, tas 'teka lang'?!" -ako
Pilit kong hinihila yung sarili ko .
"Ahaha- ahaha- ahahahaha.... mabilis ka pala tumakbo." -Ethan
BINABASA MO ANG
I was wrong
Romance"love does not exist in this world. the only thing that exists in this world is pain." yan ang pinaniniwalaan ng bida natin sa story na ito. simula palang nung bata siya, nakatatak na yan sa isip niya. . . . . . . pero, love nga kaya ang hindi niya...
