I was wrong

Chapter 2 - Meeting

Clarissa Annalyn's POV

After kong mamili at mainis, umuwi na ako at nagpahinga. Nasa harap ako ng laptop ko habang nakahiga. Hindi ko namamalayan, unti-unti na pala akong nakakatulog, hanggang sa nakatulog na talaga ako.

Nagising ako ng 7 pm. At sa ngayon, nagmamadali na akong maghanda para makahabol sa part-time job ko. late na kasi ako. Sarap kasi matulog eh.......

5-12 ang working hours ko dun tuwing summer, 6-12 naman kapag meron na akong school. lagi din akong night shift dun.

1 sakay lang naman yung bar and resto na pinagtratrabahuhan ko. dumating ako dun ng 8. at as usual, may bawas yun sa sweldo ko. I started serving food for our customers.

Ng biglang.......

.

.

.

.

.

.

.

.

.

(splash) ......

.

.

.

.

may nakabangga sakin at natapon sa akin yung juice na nasa tray.

"ano ba naman yan!!!! Hindi ka kasi tumitingin sa dinadaanan mo eh! Kaya ka nga may mata diba?!" sigaw niya sa akin.

Ok.....?

anyare?!

Parang, HELLO!? Ako kaya nabasa dito ng juice! Kung maka-react ka kala mo binuhusan ng isang drum na juice!

"ummm.... Excuse me lang ha! Pero diba, parang ako ata yung nabuhusan ng juice dito at hindi naman ikaw." sabi ko sa kaniya.

"natalsikan kaya ako!!!!!" sigaw niya ulit sakin.

Ay!!! Wow!!!! Hiyang-hiya kasi yung damit ko!!! nabuhusan ako, siya natalsikan lang.

partida! Siya pa nakabangga!

"ikaw ata walang mata eh! Kita mo bang nabuhusan ako, ikaw natalsikan lang?! ay bulag! Gusto mo transplant? Palit tayo mata, baka kasi sakaling Makita mo na mas madami yung natapon sakin." Sabat ko sa kaniya.

"wag mo nga akong pinipilosopo-" bago pa siya matapos sa sinasabi niya sinagot ko agad siya.

"hin-di po kita pinipilosopo." Nakita ko na medyo nainis siya. Eh bakit? Totoo naman diba?! Di ko naman talaga siya pinipilosopo eh.

tumigil siya, at nagulat ako kasi inaabot niya sakin yung kamay niya na parang may hinihingi.

"para san yan?" tanong ko sa kaniya.

"bayaran mo!" sabay turo sa suit niya.

Hahahahaha! Eh kyung ipalamon ko kaya sayo yang suit na suot mo!

"eh, adik ka pala eh! Parang natalsikan lang bayad agad?! Di ba pwedeng laba muna?!"

hindi siya umiimik. Pero yung kamay niya nakapwesto parin na naghihintay ng pera na iaabot ko sa kaniya......

nagpanggap ako na may iaabot ako sa kaniya,

pero....

.

.

.

.

.

.

.

hinatak ko yung kamay niya,

.

.

.

.

.

hinawakan ko yung balikat niya para i-ikot siya

.

.

.

.

.

.

.

at

.

.

.

.

.

.

sinipa ko ng mahina yung tuhod niya para mapaluhod siya.

Sinilip ko yung loob ng suit niya para makita ko kung ano yung tatak ng suit niya. At ang nakita ko ay NEWMAN. (one of the most expensive suits in the world)

Wow!!! Totyal! Naka newman ang loko! Kaya pala kung maka-react wagas!

Nagpumiglas siya at nakawala sa pagkakahawak ko.

tumayo siya at sinigawan niya ako "what do you think your doing?!"

hindi ko siya pinansin at ang sinabi ko lang sakaniya ay "kaya naman pala ganiyan ka maka-react. O, teka po SIR! Maghintay lang po kayo dito, may kukunin lang po ako, para sayo!"

tinalikuran ko siya at pumunta na sa staff room. Nagpalit na ako at hindi na nagpaalam. Binalikan ko siya dun at hinarap ko ulit siya.

"o, nasan na?!" hindi ko ulit siya pinansin at

hinablot ko ang susi ng sasakyan niya mula sa bulsa niya. Nakasabit lang kasi yung susi eh, kaya madali hablutin. Tumakbo ako sa parking lot at pinindot ko yung susi. Nakita ko na umilaw yung sasakyan sa pinakadulo nung parking lot.

Tumakbo ako dun at ...

0.0

wow! Porsche!!! Galante si kuya! Sumakay na ako at pinaandar ko na din yung sasakyan at hinintay ko siya na magpakita sa harap ng sasakyan. Nung nakita niya ako sa loob ng sasakyan niya, nagsisisigaw siya dun, di ko naman siya marinig.

Feeling niya naririnig ko siya???

Sinenyasan ko nalang siya para sumakay sa loob ng sasakyan niya. Nung una hindi siya pumayag. Pero, syempre, dahil nasa harap siya ng sasakyan, tinakot ko siya. Madali lang naman kasi ako kausap eh.

Natakot ko naman siya. At dahil sa wala na siyang choice, sumakay nalang siya. At pina-andar ko na yung sasakyan niya.

-tuloy natin ang pag-sho-shopping nila sa chapter 3.-

=end of chapter 2=