Chapter Two: Kinikilig

94 7 1
                                    

+Nikki's POV+

"Ako nga pala si Patricia Nikki Alvares. Nikki for short" sabi ko ng nakangiti.

"Miguel Soberaña. Miguel for short." Miguel. Tapos nagshake hands kami.

Nung nagpakilala kami sa isa't isa, naglakadlakd kami.

"Bago ka ba dito? Ngayon lang kasi kita nakita dito e." Ako.

"Yes. I'm new here. Actually my cousin lives here. We just live in his house for a meantime." Miguel. Hindi ba talaga magtatagalog toh. Baka maisip ko kasing nasa America ako. XD

"Aah" ako.

"Sya nga pala. Kanina kasi nung nagpapakilala ka, parang pinipilit mo yung tawa mo. Bakit?" ako. Kunwari pa ako. E ako nga yung pinagtatawanan nya kanina. -__-'

"Aah. That? Do you want me to tell you why? If you want. Just don't get mad." Miguel.

"Ok sige. I will not get mad. Promise." ako. Uy! First time. Nakapagenglish ako. Haha. Joke lang. =)

"It's because of you." sabay tawa.

"Eh? Bakit nga?" ako.

"It's because your mouth is open like aahh (opened his mouth) you know?" Miguel. Grabe! Nakakahiya talaga. -_-'

"Ah. Ok. Gets ko na. Siguro nadedaydreaming ako kanina. Hehehe!" ako. -_-'

"Daydreaming...of me?" Miguel. Si miguel talaga. Sana pala hindi ko na sya tinanong. *sigh* -_-"

"Ha?! Sayo?! Hindi ah! Aaminin ko nagdedaydreaming ako. Pero hindi sayo noh. Feeler ka." Ako.

"Hahaha! But you were looking at me." Miguel.

"Porket nakatingin sayo may crush na. Grabe! Dyan ka na nga. Uuwi na lang ako." ako. Tapos naglakad ako ng mabilis.

"Hey! Nikki!" Miguel. Hinabol nya ako at dahil mabilis sya, naabutan nya ako.

"Bakit?" ako.

"I was just kidding. Please don't get mad at me. Please." sabi nya na parang nagmamakaawang bata.

Hindi ko na lang sya inimik.

"I promise. I will never do that anymore." Miguel.

"Sige na. Di na ako galit sayo. Pe-" Bago ko sabihin yung sasabihin ko, bigla syang sumingit.

"Let's eat." Miguel. Tapos hinila ako papunta sa mga fishbolan. Hala. Kakain na naman ako ng fishball. Yehey! ^_^

Tapos bumili sya ng fishball.

"What do you want? Fishball? Chickenball? What?" Miguel habang tinuturo yung mga pagkain dun sa lutuan. Hala! Ililibre pa ako. Whoa! OoO

"Ha? Ililibre mo ako? Huwag na nakakahiya naman. Tsaka kakakain ko lang ng fishball kanina. Thank you na lang." Ako.

"No. Don't be shy. It's ok." Miguel. Tapos bumili na sya nung chickenball. Sabi nya chickenball na lang daw kasi nakakain na ako ng fishball. XD

"Thank you sa chickenball." ako.

"You're welcome." Miguel.

Tapos umupo kami sa table sa park kung saan dun ako umupo kanina.

*While eating*

"Saan ka nagaaral dati?" Ako.

"Oh. Actually my school before is in USA." Miguel. WHOA! O_O

"Whoa! USA?! Wow!" ako. Grabe. Pangarap ko dun! OoO

Heart Snatcher~Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon