Verkozen

Hoofdstuk 3; 'The three of life'

Caden

Het had iets met de levensboom te maken. Dat kon gewoon niet anders. Ik bestudeerde het plaatje dat in het boek stond nog een keer. Uit de tekst die op de linkerpagina stond, werd ik niet veel wijzer. Ik schoof het boek naar Noah en Luka.

'Zou de doorgang iets met de levensboom te maken kunnen hebben?' De anderen keken op van de boeken die ze aan het doorbladeren waren.

'De levensboom bestaat al wel sinds het begin van Equador,' zei Esther toen. James knikte instemmend.

'Maar waar zouden we aan moeten denken bij een doorgang?' vroeg Vince toen. Hij wees naar het boek over Europa dat voor hem lag. 'Van wat ik net heb gelezen, was er vroeger een wereld die uit zeven continenten bestond. Europa was er daar een van, en het was ook een van de welvarendste continenten. In de legende staat dat we via die doorgang terug zouden kunnen komen in die wereld, maar hoe zien jullie je dat voor je? Ik bedoel er is hier in de verste verte niets te vinden naast Equador en Vrijheid. Het lijkt me sterk dat er nog een hele andere wereld hier ergens is.' Iedereen dacht na over wat Vince had gezegd en hij had gelijk. Het was inderdaad niet logisch.

'Maar wat zouden ze dan bedoelen?' vroeg Lindsey toen.

'En waarom zou Belle dan al die boeken over de levensboom hebben opgezocht en gelezen?' bracht Zane ook in. Op dat moment kwam er een dienstmeisje de kamer binnen gelopen. Ze zette koffie op de tafel neer. Een ander dienstmeisje kwam binnen, en plaatste een schaal met broodjes in het midden van de tafel. Beiden maakten daarna dat ze weer weg kwamen uit de kamer. Noah pakte een beker koffie en nam er een slok van. Toen slaakte hij een zucht en haalde vermoeid een hand door zijn haar.

'Ik weet het niet meer,' zuchtte hij toen. 'We moeten iets over het hoofd zien.' Iedereen knikte. Toen slaakte Esther plotseling een opgewonden kreet. Ze had het boek dat opengeslagen in de bibliotheek had gelegen, gepakt en was er door heen aan het bladeren. Ze schoof het boek naar het midden van de tafel en wees hoopvol naar een tekening van iets op een bladzijde. Ik wilde het boek pakken, maar Caspian was me voor. Hij draaide het boek naar zich toe en bestudeerde de bladzijde.

'Krijg nou wat,' mompelde hij toen. Ik kon mijn nieuwsgierigheid niet langer bedwingen en trok het boek van hem weg.

'Wat is het?' vroeg Lindsey. Ik keek naar de tekening. Het was een tekening van de levensboom. Maar het was geen normale tekening. De bovenkant van de tekening zag eruit zoals het zichtbare deel van de levensboom eruit hoorde te zien, maar de onderkant van de tekening liet de grote wortels van de levensboom zien. Of beter gezegd, de ruimte onder en tussen de wortels van de levensboom.

'Het is dus wel de levensboom,' mompelde ik. Esther knikte.

'Blijkbaar is er dus een ruimte onder de levensboom. Misschien is dat de doorgang we?' De anderen keken haar hoopvol aan.

'Maar wat als Belle daar helemaal niet is. Misschien zijn haar ontvoerder en zij nog wel in Equador,' zei ik toen twijfelend.

'En er moeten sowieso een paar mensen hier achterblijven om Equador te regeren, en de koningin is ook nog altijd niet gevonden,' voegde Lindsey daar aan toe.

'Is Julia trouwens al op de hoogte van Belles verdwijning?' vroeg Luka toen. Zane knikte.

'Ik heb haar bericht gestuurd, maar ik weet niet of ze het al gekregen heeft.' Toen keek Lindsey de tafel rond. We waren met zijn negenen.

'Laten we zeggen dat er vier achterblijven, en dat er vijf op zoek gaan naar de doorgang en als het daadwerkelijk een doorgang is, er doorheen gaan en kijken waar ze uitkomen,' stelde ze voor. Ik knikte.

'Ik ga sowieso,' zei ik. Caspian volgde meteen. Ook Noah en Luka melden zich meteen vrijwillig.

'Esther en ik blijven wel hier met Lindsey,' zei James. Lindsey knikte instemmend. Zeven paar ogen keken toen naar Vince en Zane. Als je me een paar maanden geleden had gevraagd voor wie ik gekozen had, had ik geen van beiden gezegd. Nu mocht ik ze alle twee wel. Ze hadden ons gelopen en hun waarde bewezen. Zane wisselde even een blik met Vince en keek toen naar mij.