The Collision Of Two Worlds

CHAPTER 35 : RIGHT DECISION

Hyejin's POV

Nandito kami ngayon sa Verunt resort. Nagcecellphone lng ako ngayon habang nakahiga. Tinatamad akong lumabas.

"Hyejin-ah. Tara, kumain na tayo sa baba."

"Busog pa ko." sagot ko habang nakafocus sa cellphone ko.

I don't know how to feel anymore. I'm too hurt. Ano bang gagawin ko? Should I continue loving you or... Should I move on? Hanggang kelan ganto, WheeIn? Hanggang kelan?

Hindi ko inaasahan ang mga sumunod na nangyari. Kinuha niya ang cellphone ko at hinagis sa sofa. Tapos ay humiga siya sa tabi ko at niyakap ako.

"W-WheeIn..."

"Mianhe, Hyejin. Wag ka ng maging cold... Please."

Mas niyakap niya pa ko at isiniksik ang sarili niya sakin.

"WheeIn... *sigh* Wag mo naman akong ganituhin----"

"I already made up my mind."

"H-huh?"

"Ayoko na, Hyejin---."

Her voice cracked at naramdaman ko na lng ang mga hikbi niya. Uupo sana ko pero hinila niya ko.

"Please... *hik* Stay."

This is the first time na sabihin niya ulit yun after a long time. You're confusing me, WheeIn. Maya-maya pa ay kumalma na siya. Nakayakap pa rin siya sakin.

"Ayoko na, Hyejin. Hahayaan ko na sila---si Byul kay YongSun. I'm... Giving her up..."

Umupo ako at hinarap siya.

"Sigurado ka na dyan ah? There's no turning back, WheeIn."

She nodded in response.

"I've realized many things. One of them is the fact that... Hindi ko talaga makukuha si Moonbyul... I can do... Anything that I want pero... Hindi ko makukuha ung pagmamahal niya gaya ng pagmamahal niya kay YongSun... I can have her... But not her love for YongSun."

Sa wakas... Narealize mo na rin ang lahat, WheeIn. Ginaya niya ako at umupo rin.

"You made the right choice. I'm so proud of you. Mabuti at naintindihan mo na lahat."

Ngumiti siya at hinawakan ang kamay ko.

"Thank you. Thank you for staying by my side sa kabila ng lahat. Thank you... For not leaving me. Thank you... For loving me. Balak ko silang kausapin mamaya para maayos ko ung gulong nagawa ko."

"Sasamahan kita."

"Thank you..."

*silence*

"Gutom na ko. *giggle* Tara na?"

Tumayo na kami at lumabas ng room namin. Pagpasok namin sa elevator ay hinawakan ko ang kamay niya.

"Alam kong... Hindi ganon kabilis magmove on. Alam kong... Hindi basta-basta mawawala ung pagmamahal mo kay Moonbyul. I just wanna let you know that... I'm here. Sasamahan kita."

"Thank you, Hyejin. I can't love you back---for now. Ayokong maging rebound ka. I want to give myself to you ng buong-buo. I want to give you my fully moved on self. Can you wait for me?"

Kahit na pabulong ang huli niyang sinabi ay narinig ko pa rin yun. Niyakap ko siya nang mahigpit.

"Hihintayin kita."

I've been waiting for this time to come. Thank you for giving me a chance, WheeIn.
This is the most memorable day of my life.