Birthstone Academy: School of Ríoga

Chapter Seventeen

"'wag mo akong inaartehan Seth ha, umagang umaga." Inis kong sabi dito sa lalaking nakaupo sa kama.

"Baby, my head's still throbbing." Aniya na parang nagmamakaawang tupa.

Gusto ko na kasing lumabas, samantalang 'tong isang 'to ayaw pa kasi masakit pa daw ulo niya. Konti nalang makakatikim na ng sigaw 'to. Nako ha.

"If you want, stay here, kukuha lang ako ng makakain. I'll be right back." Sabi ko nalang at akmang aalis na pero pinigilan niya ako.

"No. Don't leave me. I'm sick oh, iiwan mo talaga ako?" Aniya. He looks like a child, ngayon ko lang nakita yung gantong side ni Seth.

Huminga ako ng malalim saka siya tinignan ng masama.

"E sino ba kasing may sabing ubusin niyo yung iniinom niyo kagabi na inabot pa kayo ng alas dose?! Kasalanan mo iyan." Sabi ko sa kanya sabay irap pa.

I'm just concern, promise. Hindi ako magagalit kung wala akong pakealam sa kanya.

"Papagalitan mo pa talaga ako?"

"Of course, 'cause you're not taking care for your actions."

"I'm sick, but still, she's mad. I still love this girl, damn."

"May sinasabi ka?!" Inis kong tanong.

Bubulong bulong, parang nakakauto. He chuckled then smiled. Nagawa pa talagang tumawa at ngumiti, tss.

"Nothing. I'm just saying that you're still so adorable."

"Aba dapat lang!"

"So.. we're staying here? Payag ka na?" Pagtatanong niya pa.

"Seth, I need to get some foods." Sabi ko sa kanya.

Kailangan naming kumain, si kuya at Scherina ay nauna na dahil nagpapaiwan nga 'tong mokong na 'to at dinamay pa ako.

Yung sa kanina? Bago pa sila magising ay nakahiwalay na ako kay Seth, ayaw pa akong pakawalan kung hindi ko pa siya tinakot tungkol sa sinabi sa kanya ni kuya kagabi.

"It is more delicious when you're the one who will cook for me." Aniya.

Sus. Ayaw lang lumabas e.

"'wag mo 'kong bolahin, tara na lumabas." Sabi ko at sinimulan na siyang hila-hilain, pero dahil sa mas malakas siya ay wala lang rin akong nagawa.

"Hindi kita binobola. I'm craving for y--" Napalaki ang mata ko sa kanya, natawa lang naman ang loko. "I mean, for the foods that you'll cook." Pagtatama niya.

"Wala akong lulutuin dito." Pagdadahilan ko din.

Halos isang oras na kaming ganto, ayaw niyang lumabas, ako naman gusto ko. Hindi kami magkasundo. Sigurado akong hinihintay na kami nila kuya doon. Nahihiya rin naman ako sa ibang tiga Aquamarine dahil hindi naman talaga dito ang building na pinag titirahan ko, pero kaysa naman wala kaming kainin dito. Masakit daw ulo niya, edi dapat kumain pa rin siya, e ayaw namang lumabas. Kainis.

Napatingin agad kami ng biglang bumukas yung pinto.

"Ano ba? Wala ba kayong balak lumabas? We're waiting for the both of you." Sabi ni kuya Luke.

Napatingin naman ako dito sa lalaking kasama ako, mukhang wala talagang balak lumabas.

"Susunod na kami kuya." Sabi ko nalang.

"Make sure." Aniya bago lumabas ng kwarto, tumango nalang rin ako.

"Tara na kasi, Seth." Pagpupumilit ko.