Bir Küçük Aşk Masalı

Bölüm 6

Bu kararı aniden vermem yani annemle gitmemem, onu üzdüğümü düşündurmuyor en azından bana hissettirmiyor. Babamla kalmak onun gururunu bile incitmiyor. Belki de beni onu sevdiğim kadar sevmiyordur. 3 senedir en basindan kimle kalacagimi yanlış secmisimdir.

Bavulumu yerleştirirken kapım tıklandı. "Nil girebilir miyim?" dedi annem.

"Evet" dedim resti çekerek.

"Toplandin mı? Yani kesin benimle gelmemeye kararli misin?"

"Evet. Peki sen gitmeye kararlı misin?" dediğimde masanın üzerine koyduğum telefonum çalmaya başladı.

Babam arıyor...

"Efendim baba."

"Geliyorsun dimi?"

"Evet baba bi problem mi cikti?"

"Yo hayir sadece geliyor musun diye kontrol etmek için aradım. Aslı da sabirsiz ve seni bekliyoruz. Aksam yemeğine geliyorsun dimi?"

"Evet baba kararim hala değişmedi. 10 dakikaya evden cikarim. Yemeğe de gelicem. Hoscakal"

"Hoscakal kizim. Bu arada taksiciyi ben gonderirim simdi. Evi bilmediğini bilmiyorum."

"Tamam baba hoscakal tekrardan."

Babam bana hic olmadigim kadar sabirsizdi. Aslı da sanirim beni seviyordur ve yeğeni. Umarım ters tepki olmaz bu durumlar. Annemle son birkez vedalastiktan sonra kapiya ciktim. Hala benimle gel diye gözlerinin içi konuşuyordu. Anneme el salladiktan sonra babamın cagirdigi taksiye bavullarimi taksicinin yardimiyla bagaja koyduk.

Annemle vedalasmanin hic bu kadar zor olacagini bilemezdim. Çünkü daha önce annemle en fazla 1 hafta ayri kalmistik. Belki de birbirimizi özlemek kavgaları yatistirir.

*****

20-25 dakikalık yolculuktan sonra babamın üç katli kocaman bahçeli villasına gelmistim. Taksici bavullarimi indirip kapıda beni saatlerdir bekleyen adam aldi. Bu adamin kiyafetlerinden de anlasildigi gibi guvenlik gorevlisi oldugunu anlamistim. Güvenlik görevlisi sanki her gün birbirimizi goruyormusuz gibi "Hoşgeldiniz Nil hanim" dedi. Adama cevap vermek yerine dudaklarimi sonuna kadar gerip basimi da boynunu kipirdatmadan basimi asagiya doğru eğip yürümeye devam ettim.

Evdeki çalışanlara babam tembihlemis olmali ki iki tane biri diğerinden yaşça büyük olan iki bayan beni giriş kapıda bekliyorlar di. İkisi de ayni andan "Hoşgeldiniz Nil Hanim" deyip içeriyi gösterdi yasli olma "Buyurun lütfen" diyerek içeri soktu. İçeriye girdiğimde ayakkabilarimi cikartmamam gerektiğini sanki biri kulagima fisildar gibiydi.

"Hoşgeldin canim" diyerek boynuna birden sarılan kadinin Asli olduğunu anlamistim. Bu kadar parfümü heralde babam sıkmazdı. Aslı annemden 3 yaş küçük. Eh haliyle daha genç duruyordu.

"Hosbulduk" dedim acaba bu kadina Aslı mı desem, Aslı hanim mı? ay neyse bi sure ismiyle hitap etmemek en iyisi.

"İste benim prensesim geldi." deyip babama kocaman sarildim.

"Hosbulduk babacim" deyip yanagina bi öpücük kondurdum.

"Hadi hemen sofraya geçelim." dedi babam

"Baba ben bi esyalarimi yerlestirseydim."

"Bahriye Hanim ve Fatoş Hanim yaparlar." dedi.

Aslı hemen söze atlayarak "Nilcim bu Bahriye Hanim" dedi yaşi büyük olani göstererek. "İste bu da Fatoş Hanim. İkisi de evin düzeni ve mutfak işiyle uğraşırlar."

"Tanistigima memnun oldum." dedim sevimli ses tonumla.

"Bu arada istersen üzerini değiş yemeği sonra yesek de olur. Hem sana odani da gostersinler."